Porównanie ustroju klasycznego

Porównanie ustroju klasycznego betonowych mostów wiszących z ustrojem Langera wskazuje, że ustroje te mają wszystkie cechy podobieństwa poprzednio wyliczone, a oprócz tego mają i to wspólne, że pomosty i ich belki usztywniające przenoszą rozpór. Między ustrojami Langera i klasycznymi ustrojami mostów wiszących nie występują różnice widoczne w ustrojach Maillarta (program uprawnienia budowlane na komputer).

Mimo to sposób przejmowania rozporu jest w nich różny wskutek odmiennego jego zwrotu. W mostach wiszących rozpór spręża pomost, a w mostach Langera rozpór rozciąga pomost. W pierwszych nie ma uzbrojenia sprężającego, gdyż jest ono wyprowadzone na zewnątrz i stanowi odpowiednik łuków, w drugim jest ono potrzebne do przejęcia rozporu i sprężenia belek usztywniających tak, aby mogły przenosić zginanie.
Podobne analogie występują między mostami o wieszakach pochyłych zakotwionych w słupach filarów a mostami zastrzałowymi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Innego rodzaju jest analogia ustroju klasycznego mostów wiszących z belkami sprężonymi. Polega ona na podobieństwie tych ustrojów do belek, których kable występują poza beton.
Mosty wiszące mogą być porównywane z belką wspornikową poddaną momentom ujemnym; sprężoną kablem występującym nad belkę (uprawnienia budowlane). Dociski betonu do zakrzywionych kabli są zastąpione przez oddziaływania wieszaków.

Sztywność mostów wiszących o pomoście zawieszonym do kabli poprzez wieszaki zależy od dwóch czynników:
- sztywności belek wzdłużnych i pomostu,
- zmienności kształtu kabli pod obciążeniami ruchomymi.
Pierwsza zależność jest łatwo zrozumiała: im pomost jest sztywniejszy, tym równomierniej rozkłada obciążenie na wieszaki, dostosowując kształt kabla do ich przemieszczeń (program egzamin ustny). Jeżeli kabel ma kształt paraboliczny, odpowiadający równomiernym oddziaływaniom wieszaków przenoszących ciężar własny pomostu, to i przy dowolnym położeniu obciążenia skupionego siły w wieszakach są rozłożone równomiernie, gdyż odkształcona pomostu jest zbliżona do paraboli i wywołuje przemieszczenia pionowe wieszaków zmieniające kształt kabli na parabolę o innej strzałce i o rzędnych składających się z rzędnych pierwotnej osi kabla i rzędnych ugięcia pomostu (opinie o programie).
Na zależność sztywności mostów wiszących od zmienności kształtu kabli z pominięciem sztywności pomostu wpływa stosunek zwisu kabli do rozpiętości oraz ciężar pomostu p wraz z ciężarem kabli.

Zmienność

Zmienność ta jest tym większa, im większy jest stosunek / do l i im mniejszy jest ciężar pomostu i kabli.
Pod tym obciążeniem lekki kabel wyprostuje się przechodząc z paraboli w trójkąt, a punkt przyłożenia siły skupionej dozna przemieszczenia 8/n. Natomiast jeżeli kabel będzie ważyć 1 T/m, lub jeżeli będzie przenosił ciężar pomostu wynoszący 1 T/m, to siła skupiona 1 T przyłożona w połowie rozpiętości da przemieszczenie 8/ < 8/0- Wielkość tego przemieszczenia wyznacza w przybliżeniu poprzedni wzór. Im większa jest rozpiętość mostu i wraz z nią przekrój i ciężar jednostkowy kabli, tym mniejsza jest wrażliwość mostu na obciążenia skupione (segregator aktów prawnych).

Dlatego w mostach wiszących dużych rozpiętości maleje znaczenie belek usztywniających jako elementów przeciwdziałających ugięciom pomostu pod działaniem obciążeń ruchomych. Podobnie znaczenie belek usztywniających maleje wraz z przejściem od pomostów stalowych do betonowych wskutek wzrostu ciężaru pomostu. Przy średnich rozpiętościach ciężar pomostu betonowego o dwóch pasach ruchu wynosi około 10 T i jest około cztery razy większy od ciężaru pomostu stalowego, a więc zgodnie z wypisanym wzorem i przemieszczenia pionowe są czterokrotnie mniejsze.

Wzór na 8/ wskazuje, że przemieszczenie kabla jest wprost proporcjonalne do stosunku / do Z. Aby przeto zmniejszyć 8/ należy zmniejszać zwis kabla. Przeciwstawne żądanie daje dążenie do oszczędności stali, gdyż wraz ze zmniejszeniem zwisu wzrasta pole przekroju kabla (promocja 3 w 1).

W mostach stalowych stosunek / :! z uwzględnieniem dążeń do zwiększenia sztywności bez nadmiernego zwiększenia przekroju kabli jest obierany zazwyczaj jako równy 1 : 10. W mostach betonowych stosunek ten był obierany w niektórych rozwiązaniach około Vi4, co zbliżało ich ustroje do belek wspornikowych, w których stosunek wysokości przekroju nad podporami do rozpiętości wynosi od V20 do V25.