Port morski

W ostatnich latach coraz większe znaczen - odgrywają montownie urządzeń elektr: nicznych, produkujące przede wszystkim r eksport. W eksporcie dominują jednak produkr. przetwórstwa rolno-spożywczego (ok. wartości), owoce, warzywa, przyprawy (piepr; oraz wyroby rzemiosła artystycznego, a ic tradycyjnymi odbiorcami pozostają Star. Zjednoczone i Wielka Brytania. PNB w przeliczeniu na I mieszkańca wynosi 4800 USD (program uprawnienia budowlane na komputer).

W ostatnich latach kraj nawiedzały klęski żywiołowe: w 1989 huragan Hugo, a w 199~ erupcja wulkanu Soufriere. W ramach odbudowy zniszczeń realizowany jest w pn. części wyspy projekt nowego miasta i portu Port Diana. Sieć komunikacyjną wyspy tworzą drogi kołowe o łącznej długości ok. 270 km. Centrum- komunikacyjnym jest Plymouth, gdzie znajduje się gł. port morski i lotniczy (Blackburne) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Najważniejszym ośrodkiem ruchu turystycznego jest Plymouth, pełniące funkcję nadmorskiego kąpieliska i uzdrowiska (znajdu : się tu źródła wód mineralnych). W bazie hotelowej Montserratu (1,5 tys. pokoi) w 199? zarejestrowano 18 tys. gości zagranicznych - ze Stanów Zjednoczonych (39%), innych krajów basenu Morza Karaibskiego (34%), Wielkie Brytanii (14%) i Kanady (7%). Wpływy z turystyki zagranicznej wyniosły 14 min USD (26% PNB) (uprawnienia budowlane).

Wyspa została odkryta przez Krzysztof; Kolumba w 1493 i nazwana Montserado - o; nazwy klasztoru w Katalonii (stąd późniejsze Monserrat). W 1 632 osiedlili się pierw; angielscy i irlandzcy kolonizatorzy, a Koror; Brytyjska przejęła wyspę w posiadanie od Hiszpanów. Status kolonii brytyjskie uzyskała w 1783. W latach 1871-1956 wchodziła w skład federacji Wysp Podwietrznych a w okresie 1958-1962 Federacji Indii Zachodnich. Od 1962 posiada status brytyjskiej kolon koronnej. Turks i Caicos, najdalej na pd. wsch. wysunięta część archipelagu Bahamów. Leży na Oceanie Atlantyckim. Składa się z 30 wysp otoczonych rafami koralowymi, podzielonych na dwie grupy: Turks i Caicos (program egzamin ustny).

Nizinny krajobraz wysp

Nizinny krajobraz wysp zbudowanych z wapieni oolitowych urozmaicają niewielkie wzniesienia (Blue Hills, 49 m n.p.m.). Wiele jest rozległych bagnisk, słonych błot i obszarów zalewowych, brak rzek. Panuje tu klimat podrównikowy, o stosunkowo niewielkich opadach (700-800 mm), co powoduje trudności z zaopatrzeniem w wodę pitną. Średnia roczna temp. wynosi 25-28°C. Wyspy są często nawiedzane przez huragany. Grenlandia leży w północnej części Oceanu Atlantyckiego, u wybrzeży Ameryki Północnej. jest największej wyspą świata (pow. 21 75,6 tys. knr’). Stanowi terytorium autonomiczne Danii (opinie o programie).

84% pow. Grenlandii pokrywa czasza lodowa o grubości do 3500 m (większa część wyspy leży na pn. od koła podbiegunowego). Wybrzeża (z wyjątkiem pn.-zach. i pd .-wsch.) są wolne od lodów i mają charakter fiordowy (najdłuższy fiord - cieśnina Scoresby, 290 km). Otaczają je liczne wyspy. W podłożu Grenlandii (stanowiącej pn.-wsch. fragment bloku lądowego Ameryki Północnej - część tarczy kanadyjskiej) zalegają gł. archaiczne gnejsy i granity, przykryte osadowymi utworami paleozoiku i mezozoiku oraz miejscami skałami trzeciorzędowymi. Najwyższym szczytem jest Góra Gunnbjorna (3700 m n.p.m.) (segregator aktów prawnych).

Grenlandia ma klimat polarny, we wnętrzu kontynentalny, na wybrzeżu pd.-zach. sub- polarny, wilgotny. Średnia temp. stycznia wynosi od -7°C na pd. do -36°C na pn. i -47 w środkowej części wyspy (absolutne minimum - 70°C), natomiast lipca od 10°C na pd. do 3°C na pn.-zach. Najwięcej opadów występuje na wybrzeżu pd.-zach. (ok. 11 70 mm rocznie).

Na pd. wybrzeżu Grenlandii i we wnętrzu fiordów wybrzeża zach. występują płytkie, słabo wykształcone gleby tundrowe i torfowe glejowe, florę wybrzeża pd. stanowią subarktyczne łąki, niekiedy porośnięte krzewami, gł. wierzbami i brzozami, natomiast wsch. i zach. wybrzeże pokrywa typowa tundra, najczęściej krzewinkowa. Przedstawicielami fauny Grenlandii są m.in.: ren, wół piżmowy, niedźwiedź polarny, wilk, lis, zając, gronostaj, foka i wieloryb. W pn. i pn.-wsch. części wyspy znajduje się park narodowy Północno-Wschodniej Grenlandii (Nordgronland og Ostgronland) (promocja 3 w 1).