Posadowienie pieców martenowskich

Posadowienie pieców martenowskich o pojemności do 200 T nie wymaga specjalnie dobrego gruntu. Wystarczy tu zwykle grunt pozwalający dopuścić naprężenia do 2,0 kG/cm2 (program uprawnienia budowlane na komputer).
W przypadku budowy pieców o większej pojemności np. 500 T i większych fundamenty w warunkach słabych gruntów wymagają posadowienia na palach.

Przy projektowaniu fundamentów pieców martenowskich w starych hutach zachodzi niejednokrotnie konieczność zabezpieczenia fundamentów slupów hali posadowionych płyciej niż projektowane fundamenty pieców. Stwarza to projektantowi z zasady wiele kłopotów, jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt, że zabezpieczenia te muszą być wykonywane w krótkim czasie przy normalnej pracy suwnic (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Zupełnie inaczej przedstawia się zagadnienie przy projektowaniu nowej stalowni, gdyż można przyjąć odpowiednio wysoki poziom pomostu roboczego wokół pieca oraz poziom jezdni suwnic wsadowych. Tym samym nie zachodzi potrzeba głębokiego posadowienia regeneratorów.

Przyjmując rozstaw słupów hali piecowej w granicach 30-36 m można uniknąć kolizji fundamentów słupów hali z fundamentami pieców, co tak często zdarza się w starych stalowniach, które wyposażone były uprzednio w piece o malej pojemności (uprawnienia budowlane).
Ponadto przy projektowaniu nowych stalowni należy przyjmować głębokie fundamenty slupów hali, szczególnie w rzędzie między halą lejniczą i piecową, aby w przyszłości na wypadek zwiększenia pojemności pieców, uniknąć kosztownych zabezpieczeń.

Dopływ wody gruntowej do regeneratorów ma bardzo niekorzystny wpływ na pracę cieplną pieca martenowskiego z powodu zmniejszenia ciągu kominowego; dlatego konieczne jest zabezpieczenie wykładziny termicznej regeneratorów przed przenikaniem wody gruntowej.
Ze względu na dosyć wysoką temperaturę na zewnętrznych ścianach fundamentu regeneratora 100-P200°C nie można stosować tu powłok i izolacji bitumicznych. Ponadto ściany fundamentu są zwykle spękane wskutek działania wpływów temperatury i dlatego bezcelowe staje się stosowanie środków uszczelniających beton.
W takiej sytuacji stosowane są zwykle kesony (skrzynie) stalowe.

Rury ceramiczne

Wykonuje się je z blach stalowych grubości 6-8 mm wewnątrz fundamentu regeneratora (program egzamin ustny). Praktyka wykazuje jednak, że po pewnym czasie eksploatacji pieca w kesonie pojawia się woda. Tłumaczy się to nie zawsze dobrym wykonaniem kesonów na budowie (złe spawanie blach) oraz rozrywaniem spoin w narożach wskutek niejednakowej rozszerzalności blach i betonu pod wpływem wysokich temperatur.
Innym sposobem zabezpieczenia spotykanym w starych piecach są także kesony stalowe, ale zakładane na zewnątrz fundamentu regeneratora.

Kesony te narażone są bezpośrednio na agresywne działanie wody i na korozję, a w wypadku uszkodzeń nie ma możliwości naprawy ich w czasie okresowego remontu pieca. Dlatego wskazane jest stosowanie lokalnego lub ogólnowydziałowcgo systemu odwadniającego, który zapewni obniżenie poziomu wody gruntowej. Wówczas kesony stalowe spełniają rolę zabezpieczenia drugorzędnego (opinie o programie).
W nowych stalowniach wskazane jest projektowanie ogólnowydziałowego systemu odwadniającego; zasada tego systemu polega na obniżeniu poziomu wody gruntowej.
W tym celu wzdłuż całej stalowni prowadzi się pod fundamentami pieców kanał przełazowy z poziomem dna niższym od poziomu posadowienia fundamentu regeneratorów.

Należy tu wziąć pod uwagę ewentualną możliwość powiększenia pojemności pieców w przyszłości (segregator aktów prawnych). Na końcach tego kanału buduje się pompownie wody. Aby jednak system ten działał właściwie, na dno wykopu pod regeneratory układamy warstwę grubego żwiru o grubości 25-30 cm, a nad nią warstwę drobnego żwiru, także o grubości 25-30 cm.

W głębszej warstwie żwiru zakładamy rury drenażowe ceramiczne, których spadki skierowane są do kanału zbiorczego. Przy dobrej przepuszczalności gruntu rodzimego układanie drenażu nie jest konieczne. W bocznych ścianach podłużnego kanału przełazowego na poziomie warstwy filtracyjnej z grubego żwiru wykonuje się otwory w odstępach ok. 1,0 m, których zadaniem jest zapewnienie spływu do kanału (promocja 3 w 1).