Potrzeba wykonania materaców faszynowych

W budownictwie morskim bardzo często zachodzi potrzeba wykonania materaców faszynowych, mających stanowić podkład dla narzutów kamiennych, zapobiegający zapadaniu się ich w dno.
Materace są to elementy najczęściej prostopadłościenne, o grubości (przed obciążeniem kamieniem) od 0,60 do 1,50 m, a wymiarach poziomych dowolnych (np. 2,5×5 m) (program uprawnienia budowlane na komputer).
Do podrzędniejszych robót (np. do materaców podwodnych pod narzuty kamienne) może być użyta tzw. faszyna leśna z długich, możliwie prostych witek i gałęzi drzew liściastych, takich jak leszczyna, olcha, topola, dąb, buk, grusza lub, rzadziej, iglastych (świerk), natomiast do robót umocnieniowych, w których materac, znajdujący się w warunkach zmiennej wilgotności, ma przenosić uderzenia fal, lepiej jest stosować faszynę wierzbową (wiklinową).

Elementem każdego materaca jest wiązka faszyny o średnicy 25-50 cm, długości od 2,5 do 5 m, przewiązana co ok. 0,80 do 1 m wyżarzonym drutem (1,2 mm) lub wierzbowymi witkami. Wiązkę taką wykonuje się na kozłach ze skrzyżowanych palików drewnianych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Ponadto do wyrobu materaców służą tzw. kiszki jaszynowe, tj. długie wiązki (do 20 m) o średnicy 10 do 20 cm, związane co ok. 30 cm wyżarzonym drutem o średnicy 1,2-1,8 mm oraz paliki do utrwalania położenia wiązek w materacu o średnicy wynoszącej w grubszym końcu ok. 5 cm, a długości 1,00-1,25 m.
Materace można wykonywać wprost na wyrównanym gruncie (gdy transport ich ma być dokonany wózkami kolejki roboczej lub dźwignicą), albo na specjalnej pochylni, złożonej z dwu rzędów pali przykrytych dwiema podłużnicami o gładkiej powierzchni. Na podłużnicach tych układa się poprzecznie okrąglaki, co ok. 1 m (uprawnienia budowlane).

Średnie materace faszynowe wykonuje się z trzech warstw wiązek, układanych na przemian w różnych kierunkach. Dolna warstwa wiązek na pochylni układana jest zwykle w kierunku równoległym do jej osi, środkowa poprzecznie do niej, wierzchnia znów podłużnie. Poszczególne warstwy przetyka się palikami o długości równej grubości materaca i wiąże drutem.

Roboty na budowie kaszyc

Na wierzchu każdy materac wiąże się jeszcze zwykle na krzyż kiszkami z faszyny o średnicy ok. 15 cm tak, aby stworzyć na wierzchu materaca pola kwadratowe o wymiarach ok. 1×1 m (program egzamin ustny).
Podobna krata z kiszek umacnia często również spodnią powierzchnię materaca. W takim wypadku musi być ona, rzecz jasna, ułożona na pochylni przed ułożeniem dolnej warstwy wiązek faszynowych. Niekiedy kiszki obwiązują cały materac wokoło (opinie o programie).

Materac wykonany na pochylni może być ściągnięty na wodę holownikiem lub windami, po czym spławiany jest na miejsce przeznaczenia i zatapiany przez obciążenie kamieniem pól górnej powierzchni. Po całkowitym obciążeniu kamieniem materac ulega zwykle znacznemu ścieśnieniu, nieraz do połowy swej pierwotnej wysokości, a z czasem jeszcze większemu.
Kaszyce są to skrzynie drewniane, składające się z dna i ścian bocznych oraz z przegród stężających. Dno umożliwia obciążenie kaszyc kamieniem i zatopienie ich na miejscu przeznaczenia (segregator aktów prawnych).

Do niedawna kaszyce wykonywano niemal wyłącznie ręcznie, przez wykwalifikowanych cieśli, obecnie roboty te często się mechanizuje. Szczególnie przycinanie płaszczaków, wiercenie otworów i transport wieńców mogą być wykonywane przy użyciu maszyn (pił mechanicznych, wiertarek i dźwignic).
Roboty na budowie kaszyc mogą być wykonywane w lecie i wtedy przeprowadza się je zwykle na specjalnych pochylniach, na pomostach lub promach, albo w zimie i wtedy, jeżeli warunki na to pozwalają, można je budować na lodzie wprost nad miejscem przeznaczenia (promocja 3 w 1).

Pochylnię najprostszego typu sadowi się na palach drewnianych pokrytych gładkimi podłużnikami o pochyleniu 1:7 do 1:10. Dla niewielkiej liczby kaszyc można podłużniki pochylni kłaść na klatkach z belek układanych warstwami na krzyż. W celu zmniejszenia tarcia wierzch podłużników smaruje się towotem.