Powierzchnia pod ramą maszyny

Powierzchnię pod ramą maszyny uzbrojono siatką 0 12 mm co 20 cm. Widoczna jest ścianka o grubości 5 cm obok zagłębienia dla ramy maszyny (w lewej górnej części planu) (program uprawnienia budowlane na komputer). Takie ścianki, mimo że znajdują się na rysunku fabrycznym, nie powinny być wykonywane, są bowiem zbyt wiotkie i po krótkim czasie popękają. Grubość takiej ścianki nie może być mniejsza od 10 cm, gdyż wówczas uważamy ją za nie pracującą. Dlatego przy konstruowaniu fundamentu ścianka ta nie będzie wykonana (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Aby jednak nie pozostała w tym miejscu nieuzbrojona powierzchnia zaprawy, założono siatkę z prętów 0 6 mm co 10 cm, ustawioną pionowo. Po ustawieniu ramy maszyny siatka ta będzie odpowiednio dogięta i pokryta zaprawą. Wewnątrz bloku ułożono siatkę przestrzenną 0 20 mm co 70 cm. Końce siatek są zakotwione w betonie na 10 średnic. Boczne krawędzie fundamentu sfazowano. Osobna uwaga należy się wykonaniu i zbrojeniu otworów na śruby. Sposób uzbrojenia otworów kotwicznych zastosowany w rozważanym przypadku. Uzwojenie wykonano z prętów 0 8 mm, pręty pionowe 0 12 mm (uprawnienia budowlane).

Natychmiast po rozszlamowaniu fundamentu opisuje się dokładnie w dzienniku budowy stan rozszalowanych powierzchni, po czym tynkuje się je dość tłustą zaprawą, wypełniając starannie wszelkie skazy. Przykłady wykonanych fundamentów blokowych. Trzy duże sprężarki tłokowe poziome, każda o mocy silnika 3500 kW, liczbie obrotów 125/min i ciężarze Q,„ = 297 T, miały być ustawione obok siebie. Zdecydowano się na ustawienie ich na wspólnym fundamencie. Wobec malej liczby obrotów i znacznych sił bezwładności obawiano się rozluźnienia gruntu pod krawędziami fundamentu i w związku z tym stopniowego narastania amplitud drgań, tym bardziej że pod spodem zalegał grunt sypki (program egzamin ustny).

Warunki posadowienia

Ustawienie sprężarek na wspólnym fundamencie, starannie oddylatowanym od budynku, miało zmniejszyć ujemne skutki tego stopniowego zagęszczania gruntu pod krawędziami. Wychodzono z założenia, że nie jest do pomyślenia, aby wszystkie siły bezwładności działały ściśle synchronicznie i dokładnie w jednym kierunku, gdy zaś nie są one idealnie zgodne ze sobą, wówczas działanie każdej z nich. w pewnej mierze znosi działanie pozostałych (opinie o programie). Ponadto pod środkową częścią fundamentu wykonano podwyższenie usypane z luźnego żwiru, co zmniejsza ujemne skutki zagęszczania gruntu pod krawędziami.

Sprężarki leżące, wolnobieżne stanowią zasadnicze wyposażenie wielu zakładów przemysłu chemicznego; dlatego dobrze jest mieć możność wstępnej oceny zapotrzebowania betonu do wykonania fundamentów pod te maszyny. Wykres Rauscha, uzależniający objętość betonu od całkowitego ciężaru maszyny (linia ciągła). Wykres ten uzupełniono potrzebnym wydatkiem stali zbrojeniowej miękkiej, gładkiej (Qr = 2500 kG/cm2), zaznaczonym linią przerywaną (segregator aktów prawnych). Fundament na palach pod instalacją kompresorową. Na pozostającej do dyspozycji powierzchni hali 25,60×7,75 m należało posadowić kilka kompresorów i drobniejszych maszyn i urządzeń.

Warunki posadowienia były szczególnie niekorzystne: słaby grunt, którego znaczną powierzchnię zajmowały fundamenty slupów sięgające na głębokość -3,45 m. Po przeciwnej stronie znajduje się fundament sięgający aż -5,50 m poniżej zera terenu; woda gruntowa zalega na głębokości -2,80 m. Wynikałoby z tego, że nie można wykorzystać wspomnianego pomieszczenia; jednakże jeśli się przyjmie fundament w postaci wspólnej płyty posadowionej na palach, rozwiązanie postawionego zagadnienia staje się możliwe.

Najniższa liczba obrotów maszyn, przewidzianych do ustawienia, wynosiła 163/min (promocja 3 w 1). Maksymalna siła bezwładności (pozioma, wzdłuż hali), przy założeniu sumowania się wszystkich sił od wszystkich maszyn, nie przekraczała 7,5 T. Z wstępnego obliczenia niezbędnej liczby pali dla zapewnienia dostatecznego odstępu od rezonansu (obliczenia prowadzono sposobem Rauscha) wynika, że nawet liczba 100 pali ukośnych nie zapewnia dostatecznej sztywności posadowienia.