Blog

Licowanie okładziną zdjęcie nr 2
29.11.2022

Powierzchnie płyty w spoinie

W artykule znajdziesz:

Licowanie okładziną zdjęcie nr 3
Powierzchnie płyty w spoinie

Połączenie płyt stropowych w spoinach podłużnych uzyskuje się przez wypełnienie tych spoin zaprawą cementową. Krawędzie płyt kształtuje się zwykle z wrębami poziomymi w połowie grubości płyt tak, aby po wypełnieniu zaprawą powstał dybel zapewniający współpracę płyt także w przypadku odspojenia się zaprawy od płyty wskutek odkształceń skurczowych lub temperaturowych (program uprawnienia budowlane na komputer). Połączenie dyblowe jest tym bardziej potrzebne, im bardziej zwarty jest beton prefabrykatu i gładsze są powierzchnie płyty w spoinie. W przypadku płyt z betonu klasy B15 lub z betonu lekkiego wystarczać może przyczepność uzyskana przez szorstką powierzchnię płyty w spoinie.

Według BN-78/8812-01 wysokość użytkową spoiny należy projektować nie mniejszą niż 3/4 grubości płyty stropowej, a szerokość w najwyższym miejscu części użytkowej - nie mniejszą niż 4 cm. Do wypełnienia spoin stosuje się zaprawę cementową o wytrzymałości nie mniejszej niż 5 MPa (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Niekiedy kształtuje się również dybie wzdłuż spoiny, podnosząc w ten sposób wytrzymałość złącza na siły styczne działające w płaszczyźnie stropu. Dybie takie są niezbędne w budynkach na terenach działalności górniczej i na podłożach silnie odkształcalnych, a także w przypadku kotwienia płyt na podporze za pomocą prętów umieszczonych w spoinie podłużnej. Są one korzystne również dla pracy stropu w przypadku lokalnej katastrofy (uprawnienia budowlane).

W przypadku obciążeń zmiennych, powyżej 3,5 kN/m2, norma DIN 1045 wymaga, aby płyty stropowe połączone były za pomocą pętli lub warstwą zbrojonego nadbctonu o grubości co najmniej 4 cm. Jeśli warstwa ta ma być uwzględniana przy obliczaniu nośności płyty, grubość jej powinna wynosić co najmniej 5 cm (program egzamin ustny).

Zdaniem autorów łączenie płyt stropowych w spoinach podłużnych za pomocą zbrojenia jest potrzebne głównie w przypadku naprężeń rozciągających prostopadłych do spoiny (np. w budynkach posadowionych na terenach górniczych lub dużych obciążeń skupionych). W pozostałych przypadkach wystarcza dyblowe ukształtowanie spoiny (opinie o programie).

Płyty żebrowe

Połączenie płyt stropowych w spoinach podłużnych za pomocą pętli w nakładkę z przewleczonym prętem podłużnym przenosi dość duże siły poprzeczne (w szczególnych przypadkach również moment zginający) i służyć może jako podpora dla płyt stropowych.

Płyty żebrowe najlepiej jest łączyć w styku żeber. Jeżeli płyty stykają się półkami, można półki te pogrubić dla ukształtowania połączenia dyblowego, co stosowane jest np. w typowych projektach duńskich, lub połączyć zbrojeniem. Gdy płyty stykają się półkami, potrzebne jest połączenie płyt za pomocą zbrojenia. W projektach amerykańskich płyty łączy się często w takim przypadku za pomocą spawania (segregator aktów prawnych).

Spoiny wypełniać należy zaprawą dopiero po ułożeniu stropu następnej kondygnacji. Przed wypełnieniem należy spoiny oczyścić z przypadkowych zanieczyszczeń i obficie zlać wodą, a po wypełnieniu ograniczyć ruch na stropie przez 3 - 5 dni. Dobre wypełnienie spoin zaprawą i zapewnienie jej warunków należytego twardnienia ma nie mniejsze znaczenie dla połączenia płyt niż sam kształt spoiny.

Zapewnienie sztywności tarczy stropowej. Należyte wypełnienie zaprawą spoin podłużnych ma duże znaczenie dla sztywności tarczy stropowej. Ilustrują to wyniki badań trzech modeli tarczy stropowej (promocja 3 w 1). Wyniki te są interesujące również z uwagi na rolę wieńca żelbetowego w pracy tarczy stropowej.

Model A dotyczył tarczy monolitycznej, model B tarczy z prefabrykowanych płyt połączonych wieńcem żelbetowych ze spoinami wypełnionymi zaprawą cementową, model C tarczy podobnej do modelu B, lecz z spoinami nie wypełnionymi. Ugięcie modelu A pod obciążeniem poziomym na ścianę zewnętrzną, odpowiadającym po uwzględnieniu zależności modelowych ok. 1 kPa przy rozstawie ścian 20 m i wysokości kondygnacji 3 m, wyniosło ok. 1/4300 rozstawu podpór, co jest wielkością dostatecznie małą, aby przyjąć założenie o nieodkształcalności konturu stropu.

Najnowsze wpisy

21.11.2024
Licowanie okładziną zdjęcie nr 4
Na czym polega geodezyjne wyznaczenie granic działki?

Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…

20.11.2024
Licowanie okładziną zdjęcie nr 5
Co to są obiekty małej architektury?

Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…

Licowanie okładziną zdjęcie nr 8 Licowanie okładziną zdjęcie nr 9 Licowanie okładziną zdjęcie nr 10
Licowanie okładziną zdjęcie nr 11
Licowanie okładziną zdjęcie nr 12 Licowanie okładziną zdjęcie nr 13 Licowanie okładziną zdjęcie nr 14
Licowanie okładziną zdjęcie nr 15

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami
Licowanie okładziną zdjęcie nr 16

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym
Licowanie okładziną zdjęcie nr 17

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami
gwiazdka gwiazdka gwiazdka
certyfikat na uprawnienia budowlane 2024
gwiazdka gwiazdka gwiazdka
użytkownik

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami
OK

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym
zegar

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami