Powierzchniowe odwadnianie wykopów

W gruntach przepuszczalnych o niskim poziomie wód gruntowych wykonywanie robót budowlanych, w tym także robót izolacyjnych, nie jest w poważnym stopniu zagrożone przez wodę. Przy posadawianiu budowli w gruntach nieprzepuszczalnych lub w gruntach nawodnionych gromadzi się w wykopach woda, przenikając przez ich dno i ściany. W gruntach nieprzepuszczalnych przyczyną nawodnienia wykopów może być również spływanie do nich wód opadowych w przypadku obfitych deszczów. Oba te przypadki mogą występować równocześnie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Aby stworzyć warunki do prawidłowego wykonywania robót fundamentowych i izolacyjnych, należy wykopy pod budowle odwodnić na okres prowadzenia w nich robót.

Rozróżnia się dwa podstawowe systemy odwadniania okresowego:

1. odwodnienie powierzchniowe,
2. odwodnienie wgłębne za pomocą 76 drenażu pionowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Powierzchniowe odwadnianie wykopów stosuje się w następujących przypadkach:

1. gdy chcemy odprowadzić wody powierzchniowe,
2. w małych wykopach, w których wypompowywanie wody nie sprawia trudności,
3. przy słabym dopływie do wykopu wód gruntowych (uprawnienia budowlane),
4. gdy istnieje możliwość wbicia ścianki szczelnej wokół wykopu, dzięki czemu woda nie dopływa do wykopu, a przepływ wody od spodu (dna wykopu) nie rozluźnia struktury gruntu,
5. gdy struktura gruntu nie ulegnie nadmiernemu rozluźnieniu przy przepływie wody gruntowej do wykopu przez jego ściany i dno.

Zaletą powierzchniowego odwadniania wykopu jest taniość urządzenia, ponieważ oprócz pomp nie używa się tu innego sprzętu.

Powierzchniowe odwadnianie wykopu ma pewne wady, z których najistotniejsze są:

• możliwość rozluźnienia gruntu pod fundamentami na skutek przepływu wody do wykopu z dołu do góry,
• uszkodzenia lub zniszczenia wykonanych izolacji w przypadku podniesienia się poziomu wody gruntowej wskutek awarii lub przerwy w pracy pomp,
• potrzeba stosowania kosztownych ścianek szczelnych (program egzamin ustny).

Pompowanie wody

Poza właściwym wykopem lub w obrębie wykopu wykonuje się studzienki (zagłębienia), do których spływa woda z wykopu. Wymiary studzienek należy dostosować do istniejących warunków. Dno studzienek powinno znajdować się co najmniej kilkadziesiąt centymetrów poniżej dna wykopu. Ściany studzienek należy zabezpieczyć rozpartym deskowaniem lub ścianką szczelną. Dno studzienek zaleca się wysypać żwirem (opinie o programie).

W małych wykopach zamiast rozparcia studzienki i ułożenia żwiru na jej dnie można wstawić beczkę lub kosz z wikliny. Wodę z wykopu doprowadza się do studzienek powierzchniowymi rowkami otwartymi lub po dnie wykopu, wyrabiając w nim niewielki spadek. To rozwiązanie stosuje się tylko w czasie trwania robót ziemnych i przy małym dopływie wody (segregator aktów prawnych).

Po osiągnięciu projektowanej rzędnej dna wykopu wodę odprowadza się sączkami ze żwiru lub tłucznia uformowanymi w rowkach lub rurkami drenarskimi ułożonymi w rowkach i obsypanymi żwirem i piaskiem. Studzienki i sączki wykonane poza obrysem ław fundamentowych (płyty fundamentowej) muszą być tak duże, aby były w stanie przejąć ilości wody dopływającej do wykopu po wykonaniu fundamentów i ścian podziemia przed zasypaniem wykopu.

Zdarzają się przypadki wykorzystywania sączków z rur drenarskich ułożonych w czasie budowy do odprowadzania wód gruntowych spod budynku w czasie jego eksploatacji. Pompowanie wody może odbywać się stale (przy dużym dopływie wody) lub z przerwami (przy małym dopływie wody). W tym drugim przypadku studzienka musi mieć odpowiednio dużą pojemność albo zainstalowane urządzenie do automatycznego włączania pompy (promocja 3 w 1). Odpompowywana woda jest zanieczyszczona mułem lub piaskiem i dlatego najodpowiedniejsze do odpompowywania są pompy przeponowe (tzw. żabki) ręczne lub mechaniczne albo też pompy odśrodkowe o napędzie mechanicznym. Wygodne w użyciu są pompy samozasysające.