Poziom technologii produkcji

Poziom technologii produkcji budowlanej zależy głównie od możliwości zastosowania w dostatecznym zakresie: maszyn, urządzeń, środków transportowych i narzędzi zmechanizowanych, niezbędnych do wykonywania poszczególnych procesów technologicznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

W dziedzinie wyposażenia budownictwa w maszyny i urządzenia osiągnięto w ostatnich latach w Polsce pewne postępy: wzrosła znacznie liczba maszyn budowlanych, poprawiła się ich jakość, wzrósł stopień zmechanizowania robót. W dyspozycji budownictwa znajdują się prawie wszystkie dostępne na rynkach światowych rodzaje podstawowych maszyn budowlanych (koparek, ładowarek, spycharek, zgarniarek i żurawi) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wskaźniki wyposażenia maszynowego w budownictwie obrazują stosunkowo szybkie usuwanie dysproporcji między wyposażeniem budownictwa w maszyny w Polsce a w innych krajach europejskich, chociaż w stosunku do niektórych krajów wysoko uprzemysłowionych dysproporcja ta w dalszym ciągu istnieje (uprawnienia budowlane).

Dynamika kształtowania się wskaźnika wyposażenia maszynowego wskazuje znaczne opóźnienie Polski w stosunku do krajów wysoko uprzemysłowionych. Jeszcze gorzej przedstawia się wyposażenie budownictwa polskiego w maszyny średniego typu i lekkie oraz elektronarzędzia, których braki odczuwalne są zarówno w zakresie ilościowym, jak i rodzajowym (brak niektórych b. potrzebnych maszyn specjalistycznych); stąd stosunkowo wolniejszy wzrost wskaźnika uzbrojenia energetycznego, obejmującego sumę mocy silników wszystkich maszyn i urządzeń zaangażowanych w produkcji budowlanej (program egzamin ustny).

Źródeł wzrostu wydajności

Dobrą charakterystykę sytuacji w produkcji budowlanej przedstawia dynamika podstawowych relacji techniczno-ekonomicznych obejmujących wskaźniki: uzbrojenia technicznego i energetycznego oraz wyposażenia robotników w maszyny podstawowe, wydajności pracy i zatrudnienia w produkcji budowlano-montażowej (opinie o programie).

Największą dynamikę wykazuje wskaźnik uzbrojenia technicznego robotnika, co przy zmniejszającym się zatrudnieniu pozwoliło na osiągnięcie znacznego wzrostu wydajności pracy w budownictwie. Jednak bliższa analiza tego zjawiska wskazuje na wyraźne zmniejszanie się efektów uzyskiwanych w ostatnich latach. Jeżeli w 1971 r. 1 złotówce zainwestowanej w uzbrojenie techniczne robotników towarzyszył przyrost wydajności o wartości w resorcie budownictwa 6,5 zł, a w kraju - ok. 6,1 zł, to w 1976 r. wartość tego przyrostu wyniosła już tylko analogicznie 2 i 2,3 zł. Jest to w dużej mierze wynikiem niedostatecznego wykorzystania istniejącego potencjału maszynowego w budownictwie polskim (segregator aktów prawnych).

Źródeł wzrostu wydajności należy więc szukać nie tylko w zwiększaniu stopnia wyposażenia budownictwa w maszyny, ale przede wszystkim w usprawnieniach technologicznych i organizacyjnych produkcji budowlanej, prowadzących m.in. do podwyższenia stopnia wykorzystania maszyn. Nie bez znaczenia jest potrzeba znacznego usprawnienia eksploatacji technicznej maszyn (obsługa serwisowa, naprawa maszyn, zaopatrzenie w części zamienne itp.). Kształtowanie się stopnia mechanizacji niektórych rodzajów robót budowlanych w Polsce w ostatnich latach wskazuje na szybkie tempo wzrostu również w tej dziedzinie.

Poza stosunkowo nieznacznym wzrostem w pewnych rodzajach robót wykończeniowych pozostałe roboty budowlane wykazują znaczny postęp i bardzo wysoki stopień zmechanizowania (promocja 3 w 1). Należy zauważyć, że w Polsce szybki postęp i wyrównanie dysproporcji w stosunku do krajów wysoko uprzemysłowionych dotyczy w zasadzie tylko podstawowych maszyn, występujących głównie w robotach stanu surowego budynków. Natomiast w stosunku do maszyn wykonujących czynności uzupełniające w robotach budowlano-montażowych (np. zagęszczarek, walców, równiarek, wibratorów, lekkich żurawi samojezdnych, sprężarek itp.) oraz maszyn i narzędzi zelektryfikowanych do robót wykończeniowych dysproporcja ta jest jeszcze bardzo duża.