Poziomy płyt

Oprócz elementów prefabrykowanych o przekroju w kształcie litery V stosuje się również elementy składające się z ukośnych i poziomych płyt o układzie najczęściej spotykanym dla przekryć monolitycznych. Takie sprężone elementy mają długość 22,0 m, szerokość 2,25 m; grubość płyt wynosi tu 7,8 cm. Każdy z nich przyspawany jest do czterech słupów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Każdy zdylatowany odcinek opiera się na dwóch slupach, na których wykonano poprzeczne do długości belkowe przepony wystające od góry nad płytą przekrycia. Przekroje przydylatacyjne płyty pogrubiono od góry. Płytę sprężono pięcioma kablami, które usytuowano w zewnętrznej brzegowej części płyt. Pozostałe zbrojenie płyty, jak również przepony nadsłupowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Widok hali o przekryciu tarczownicowym, które składa się z jednakowego rodzaju na przemian usytuowanych sprężonych trójkątnych tarczownic o układzie. Powierzchnia hali wynosi 57,5X20,4 m, grubość płyt 12 cm. Sprężenie każdego trójkątnego segmentu wykonane zostało dziesięcioma kablami 3 0 5 o układzie.

Skrajne dwie przepony tworzą tu ciągłe ramy o górnym ryglu trójkątnym odpowiadającym kształtem układowi ukośnych tarcz przekrycia. Obliczenia statyczne zostały tu uzupełnione wynikami badań modelowych. Model wykonano w skali 1 : 15 i sprężono cienkimi drutami (uprawnienia budowlane). Na modelu ustawiono obciążęnie, przy którym wystąpiły pierwsze rysy co dało możność wyznaczenia obciążenia łamiącego. Przekrycie to było zaprojektowane przez prof. Torroja. Hale przemysłowe o przekryciach tarczownicowych.
Przekryciem namiotowym nazywamy konstrukcję w kształcie ostrosłupa zazwyczaj ściętego.

Ma ono rzut kwadratowy lub zbliżony do kwadratu. Choć spotyka się nawet stosunek boków rzutu ij: l2 = 2, zaleca się by różnice między bokami nie były większe od 20%. Przekrycia te mogą być jednoprzęsłowe lub (częściej) wieloprzęsłowe; w tym ostatnim przypadku, gdy przekrycie jest monolityczne, ostrosłupy połączone są ze sobą elementami płytowymi lub pachwinowymi. Przy zewnętrznej krawędzi znajdują się elementy wieńczące (program egzamin ustny).

Przekrycia namiotowe

Przekrycia namiotowe są bardzo ekonomiczne nie tylko w porównaniu do przekrycia ramowego (ilość betonu na m2 rzutu ok. 35%, a ilość stali ok. 55% mniejsza), ale nawet w porównaniu do konstrukcji tarczownicowej.
Do ujemnych cech należy tworzenie się między ukośnymi płytami przekrycia dachowego tzw. worków śnieżnych, które mogą spowodować przeciekanie wody przez konstrukcję. Można temu zapobiec przez przekrywanie tych przestrzeni drewnianymi lub prefabrykowanymi płytami żelbetowymi (opinie o programie). Stosowanie tych dodatkowych przekryć jest konieczne, gdy konstrukcję namiotową wykonujemy jako strop międzykondygnacyjny.

Przekrycia namiotowe mogą być wykonane jako monolityczne lub z elementów prefabrykowanych (segregator aktów prawnych). Ze względu na kształt rozróżniamy dwa zasadnicze typy: głowicowe i bezgłowicowe. W pierwszym z nich elementy namiotowe połączone są ze sobą poziomymi płytami, a w narożach ostrosłupów utworzone są od dołu narożne wsporniki dochodzące do odpowiednio uformowanych głowic. W drugim typie między ukośnymi płytami są Utworzone elementy pachwinowe dostosowane szerokością do wymiarów słupów (do tych wymiarów dostosowane są również skosy ukośne pochyłych płyt przekrycia). Trzecia odmiana tych przekryć ma ponad płytą tzw. głowice ukryte; ten typ jest ekonomiczniejszy od bezgłowicowego (promocja 3 w 1).

Każde z prostokątnych pól przekrycia namiotowego może być oparte na czterech krawędziach, na dwóch przeciwległych krawędziach lub - co bywa najczęściej - na narożnych słupach.
Przy skrajnych krawędziach konstrukcji przyjmuje się elementy wieńczące: dla przekryć opartych na slupach wg typów a i b, dla przekryć opartych na ścianach.