Praca zespołu

Praca zespołu opiekunów czy też odpowiednich instytucji powinna być długoterminowa i perspektywiczna, w celu umożliwienia dzieciom przekroczenia progu uspołecznienia na podstawie praktycznych doświadczeń teoretycznego rozwijania właściwych metod postępowania (program uprawnienia budowlane na komputer). Opiekunowie dzieci na przygodowych placach zabaw powinni zbierać i analizować informacje o dzieciach i ich społecznych postawach tak, aby dane te wykorzystywać do kierowania postępowaniem poszczególnych dzieci lub też całych grup. Nie powinni dominować, lecz pozwolić dzieciom swobodnie i dowolnie się bawić. Dzieci muszą w każdej chwili móc liczyć na pomoc opiekuna, który w razie potrzeby będzie pośrednikiem w konfliktach nawet między dziećmi a dorosłymi mieszkańcami osiedla. Opiekunowie powinni czuwać, aby nie uległy pogorszeniu warunki w miejscu do zabawy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dzieci w młodszym wieku szkolnym wykazują następujące cechy:

1. wyjątkowo duża ruchliwość, która w takim stopniu nie pojawia się już w dalszych fazach rozwojowych młodych organizmów,
2. akceleracja rozwoju fizycznego, zwłaszcza w odniesieniu do procesu wzrostu i dojrzewania,
3. zaznaczający się dymorfizm płciowy, występujący w zakresie rozwoju fizycznego i sprawności motorycznej (uprawnienia budowlane),
4. wzrost zainteresowań sportowych implikujących konieczność wzbogacania form ruchowych i zwiększenia czasu na zajęcia tego rodzaju (60). Głównym celem kultury fizycznej jako przedmiotu kształcenia jest zaspokojenie ogromnego „głodu ruchu” u dziecka, stworzenie warunków do pełniejszego i bardziej harmonijnego jego rozwoju fizycznego i ruchowego oraz zapewnienie ściślejszej integracji kultury fizycznej ze stanem zdrowotnym dzieci (program egzamin ustny).

Przewidywanie działań

Należy zatem przewidywać działania zmierzające do:

• stymulowania rozwoju fizycznego - ze szczególnym uwzględnieniem układu ruchu, krążenia i oddychania,
• ochrony i poprawy stanu zdrowia,
• rozwijania podstawowych cech motorycznych, takich jak: siła, szybkość, wytrzymałość, zwinność, gibkość itp.,
• opanowania podstawowych umiejętności ruchowych przydatnych w życiu codziennym,
• kształtowania prawidłowej postawy ciała i zabezpieczenia przed odchyleniami spowodowanymi zmianą warunków (pobytem w szkole, pozycją siedzącą itp.),
• wytworzenia i utrwalenia podstawowych nawyków zdrowotno-higienicznych (hartowanie ciała, kąpiele, uprawianie ruchu na świeżym powietrzu itp.) (opinie o programie).

Program wychowania fizycznego dzieci i młodzieży zakłada m.in.:

• rozwijanie u dzieci aktywności społecznej, połączonej z umiejętnością współżycia i współpracy w zespole (grupie),
• kształtowanie zasad prawidłowego zachowania się dzieci i młodzieży w drodze do szkoły,
• wdrażanie do szanowania norm zachowania się podczas zabaw ruchowych i gier sportowych,
• wdrażanie do szanowania własności społecznej,
• budzenie troski o bezpieczeństwo i zdrowie swoje oraz kolegów,
• kształtowanie kultury sportowej (segregator aktów prawnych).

Program wychowania fizycznego uwzględnia również zagadnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego. Sprawy te powinny być uwzględnione w całym procesie dydaktyczno-wychowawczym szkoły, w formie zajęć obowiązkowych i nadobowiązkowych. W programie wychowania fizycznego przewiduje się omawianie problematyki bezpieczeństwa ruchu drogowego w toku nauczania w szkole, z nasileniem w pierwszych latach szkolnych. Treści z tego zakresu przewiduje się połączyć z praktycznym zaznajamianiem uczniów z zasadami, przepisami i znakami dotyczącymi ruchu drogowego, zawartymi w obowiązującym kodeksie drogowym. Ma to na celu nauczanie dzieci i młodzieży zasad, przepisów i kultury ruchu drogowego oraz wdrożenie umiejętności przestrzegania tych zasad (promocja 3 w 1).

Program przewiduje:

1. w klasach O-l - podstawowe zasady bezpieczeństwa ruchu i ich przestrzeganie, realizowane w formie przykładowych ćwiczeń, z zastosowaniem środków audiowizualnych;
2. w klasach II-III - wiadomości dotyczące przepisów i znaków ruchu drogowego - pieszego i kołowego - ujęte w kodeksie drogowym, z szerokim zastosowaniem różnych pomocy naukowych.