Prace kowalskie

Prace kowalskie tego typu są pracochłonne i niedokładne. Zaleca się więc eliminowanie tych prac i stosowanie rozwiązań spawanych.
W przypadku gięcia prętów z kształtowników na gorąco za pomocą kucia należy stosować naddatki na długości o wartości ok. 50 cm; są one konieczne z uwagi na możliwość założenia kleszczy do przeginania oraz uzyskania potrzebnego wymiaru po kuciu i obcięciu. Odkuwanie różnego rodzaju śrub hakowych fundamentowych, grubościennych wkładek, klinów ltp. wykonuje się po podgrzewaniu w piecach grzewczych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zachowanie dokładnych wymiarów na długości blach, w których wykonano kilka zagięć, jest szczególnie trudne, gdyż powstałe odchyłki na zagięciach sumują się. W takich przypadkach korzystniej jest ze względów wykonawczych stosować dodatkowe styki blach między wyginanymi
odcinkami. Przy grubościach blach powyżej 20 mm wyginanie wykonuje się po podgrzaniu do temperatury powyżej 800°C części blachy w miejscach wygięcia. Do podgrzania miejscowego stosuje się palniki gazowe (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W elementach o dużych wymiarach wyodrębnia się część wyginaną dwoma stykami spawanymi. Wyginane elementy wykonuje się z naddatkiem do trasowania i obcinania na ścisły wymiar po wygięciu.

W konstrukcjach stalowych stosuje się głównie nity z łbami kulistymi
oraz nity z łbami płaskimi. Średnicę otworu nitu wykonuje się większą o 1 mm od średnicy trzpienia. W celu uzyskania dobrego przylegania łba nitu krawędzie otworu od strony łba należy zukosować - „sfazować”. Nity z łbami płaskimi wysokości k mogą być stosowane w blachach grubości większej cd k nie mniej niż o 2 mm. Należy unikać stosowania nitów z łbami płaskimi w ważnych połączeniach elementów konstrukcji (uprawnienia budowlane).
Nominalna średnica nitu jest równa średnicy otworu. Trzpień nitu w części pod łbem ma łagodne przejście stożkowe.

Dokładność wypełnienia otworu

Przy dużej grubości łączonych części stosuje się toczone bolce z trzpieniem zbieżnym 1 : 100. Długość trzpienia nitu równa się grubości łączonych części zwiększonej o l,5d na spęczanie trzpienia i na uformowanie zakuwanego łba nitu. Ze względu na możliwość uzyskania poprawnego spęczenia trzpienia nitu łączna grubość łączonych części nie powinna być większa niż 5cl.
W konstrukcjach stalowych stosuje się nity średnicy powyżej 11 mm, które zakuwa się na gorąco (program egzamin ustny).

Nity mniejszych średnic zakuwa się na zimno. Są one stosowane do łączenia cienkich blach w drugorzędnych elementach ślusarki budowlanej. Nity ogrzewa się na ognisku kowalskim lub w elektrycznych nagrzewnicach oporowych. Nit powinien być nagrzany do temperatury ok. 900°C (jasno czerwony kolor), a zakuwany - w temperaturze końcowej nie niższej niż 500°C (opinie o programie).
W procesie nitowania przy spęczaniu trzpienia i formowaniu łba materiał znajduje się w stanie plastycznym. Trzpień powinien całkowicie wypełniać otwór, a łby ściśle przylegać do łączonych części. Po ostygnięciu w trzpieniu nitu powstają naprężenia własne rozciągające. Wielkość naprężeń zależy od stopnia wypełnienia otworu przez trzpień nitu, średnicy nitu i grubości łączonych części. Przy stosunku długości nitu l do jego średnicy d w granicach od 3,5 do 6,0 naprężenia własne osiągają granicę plastyczności.

Dokładność wypełnienia otworu przez trzpień nitu zależy od warunków zakuwania (segregator aktów prawnych). Spęczanie trzpienia nitu nie jest całkowite, bowiem w fazie stygnięcia powstaje przewężenie trzpienia i w rezultacie luzy. Dla stosunku l: d ok. 3,5 luz może dochodzić do 0,13 mm. Dla stosunku większego, przy dużej grubości skleszczanych części, luzy mogą być znaczne. Przy stosunku l : d powyżej 3,5 siła docisku łba jest największa, lecz również i luz może dochodzić do 1,5 mm.

Otwory w częściach połączeń wierci się mniejsze od średnicy nominalnej od 1 do 4 mm. Wiercone mogą być blachy pojedynczo lub pakiet złożony z kilku blach. Po złożeniu części otwory rozwierca się do wymaganej średnicy i fazuje się krawędzie otworów w blachach zewnętrznych (promocja 3 w 1). Średnicę nitu dobiera się w stosunku do najcieńszej z łączonych blach z zależności d = ]/ 5p - 0,2 cm.