Prace studialno-projektowe

W oparciu o przedstawione powyżej wyniki badań przeprowadzono w latach 1958-60 w biurach projektowych budownictwa wiejskiego dalsze prace studialno-projektowe obejmujące ok. 40 rozwiązań różnych budynków inwentarskich, gospodarczych i składowych dla gospodarstw uspołecznionych, oraz ok. 100 rozwiązań indywidualnych zagród chłopskich (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wszystkie te projekty potwierdziły słuszność przyjętej siatki konstrukcyjnej i możliwość elastyczności rozwiązań funkcjonalnych. Zestawy układów konstrukcyjnych wynikające z kombinatoryki wymiarów: 3,0-4,5-6,0 m, w zupełności zaspokajają najważniejsze i przeważające potrzeby budownictwa wiejskiego i nie powodują zakłóceń funkcjonalno- użytkowych, a zatem spełniają wymagania użytkowników.
Badania te stały się podstawą opracowań w dziedzinie typizacji budownictwa wiejskiego obejmując prawie całe zagadnienie w szerokim zakresie tematycznym jak również i kompleksowo pod względem technicznym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Opracowania te stały się podstawą wspólnego referatu programowego przedstawicieli PRL i CSRS (17 października 1960 r.), przedstawionego na konferencji RWPG w Sofii, na której zapadła decyzja przyjęcia tez typizacyjnych i koordynacji modularnej bez zastrzeżeń, z zaleceniem stosowania we wszystkich krajach członkowskich.
Uchwały Rady Ministrów Nr 285 i 507 oraz zarządzenie Przewodniczącego KBUA i Ministra Rolnictwa z dnia 10. 8. 1962 zatwierdziły ostatecznie przedstawione zasady typizacji i ’ koordynacji modularnej w budownictwie wiejskim (uprawnienia budowlane).

Pojęcie unifikacji, pod którym rozumie się metodę przygotowania masowej seryjnej produkcji przemysłowej, jest pojęciem stosunkowo- najnowszym w porównaniu do pojęcia typizacji i normalizacji.
W budownictwie pojęcie unifikacji należy odnieść do:
a) procesów technologiczno-funkcjonalnych i eksploatacyjnych,
b) wymiarów i układów przestrzennych konstrukcji i elementów,
c) materiałów i ich cech wytrzymałościowych lub eksploatacyjnych.
d) technologicznych procesów prefabrykacji,
e) metod montażu i sprzętu montażowego,
f) metod transportu i sprzętu transportowego (program egzamin ustny).

Przemysł budowlany

Jedną z głównych cech unifikacji jako metody decydującej o organizacji przemysłu budowlanego jest kompleksowe ujęcie wszystkich czynności związanych z procesem inwestycyjnym, a więc programowania, projektowania, produkcji materiałów i elementów oraz metod technologicznych wznoszenia budynków, przy jednoczesnym powiązaniu interesów użytkownika z interesami producenta, prowadzącym w ostatecznym efekcie społecznym do uzyskania korzyści ekonomiczno-technicznych (opinie o programie). Tak więc unifikacja w odróżnieniu od typizacji, która zajmuje się tylko elementami i ich zastosowaniem, obejmuje całokształt zjawisk procesu inwestycyjnego.

Przedmiotem unifikacji w budownictwie wiejskim powinny być:
a) technologia procesów produkcyjnych,
b) elementy budowlano-konstrukcyjne i materiały,
c) metody technologiczne wznoszenia budynków,
d) wyposażenie zaplecza technicznego (segregator aktów prawnych).
Technologia procesów produkcyjnych w budynkach odnosi się dc czynności karmienia zwierząt, udoju mleka, pojenia, usuwania odchodów zwierzęcych, przechowywania produktów roślinnych itp. Przedmiotem unifikacji w tym zakresie będzie określenie niezbędnego i koniecznego poziomu mechanizacji podstawowych najbardziej pracochłonnych lub uciążliwych czynności, z określeniem perspektywy docelowej i wytyczenie kierunków rozwojowych w tym zakresie.

Elementy budowlano-konstrukcyjne i materiały stanowią w omawianym temacie zagadnienie wtórne (promocja 3 w 1). Powinny one posłużyć do prawidłowego obudowania różnych układów funkcjonalnych i przestrzennych, nie stanowiąc zarazem przeszkody dla tych układów. Ze względu na ewentualność zmiany przeznaczenia poszczególnych pomieszczeń lub budynków należy elementy te tak rozwiązać, aby zapewnić możliwość ich przemienności lub wymienności w sposób możliwie łatwy i mało kosztowny. Wymagania te spełnić mogą jedynie elementy uniwersalne.