Pracownik naukowy

Z drugiej strony, naukowiec, pod którego nadzorem była wykonana praca, nie powinien odmawiać umieszczenia swego nazwiska na referacie napisanym przez jednego ze swych uczniów lub asystentów, któremu brak doświadczenia nie pozwoli na obronę referatu lub który był tylko wykonawcą pracy, stosującym się ściśle do wskazówek przełożonego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Streszczenie powinno być nie tylko rozwinięciem tytułu pracy, lecz również omawiać jej wyniki. Jednym z celów streszczenia jest zorientowanie czytelnika, czy powinien czytać referat, powinno więc ono opisywać jasno rodzaj, cel, ograniczenia i przedmiot referatu. Wiele tego rodzaju streszczeń autorskich jest przedrukowywane dosłownie w czasopismach bibliograficznych. Pracownik naukowy w Patagonii powinien być poinformowany za pośrednictwem streszczenia wystarczająco dokładnie, tak aby mógł zdecydować, czy ma pisać do Nowego Jorku o przysłanie mu kopii samego referatu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ponadto należy pamiętać, że nie istnieje przepis nakazujący utrzymywanie w tajemnicy wyników, danych liczbowych i wniosków aż do zakończenia referatu, lak jakby chodziło o losy bohatera melodramatu. Jeżeli referat nosi tytuł „Sprawdzenie teorii Einsteina”, niewłaściwe byłoby niepodanie w streszczeniu, czy wynik sprawdzenia był dodatni czy ujemny. Na ogół w streszczeniu jest dość miejsca na podanie głównych wyników liczbowych (wraz z jednostkami) i niezbędnej ich oceny (uprawnienia budowlane).

Przedstawienie wniosków

Nie należy jednak w streszczeniu podawać wyników mogących powodować nieporozumienia wskutek braku bliższych objaśnień, na które w streszczeniu nie ma miejsca. Tak więc byłoby niesłuszne podawanie, że nową metodą wyleczono sto przypadków raka, bez nadmienienia, że pacjentami były myszy a nie ludzie. Streszczenie jest często wszystkim, co będzie lub może być czytane (program egzamin ustny). Niektóre streszczenia są napisane tak źle i zawierają tyle terminów fachowych mających odmienne znaczenie w różnych dziedzinach nauki, że trudno jest rozstrzygnąć, czy dotyczą one astronomii, botaniki, geologii czy fizyki.

Kilka pierwszych akapitów należy poświęcić zorientowaniu czytelnika i przedstawieniu związku miedzy opisywanym badaniem i aktualną sytuacją w danej dziedzinie nauki. Ze względu na ograniczenie miejsca jest wprawdzie niekonieczne i rzadko pożądane przedstawienie szczegółowej historii poprzednich prac, ale należy zadbać o to, aby czytelnik zdobył właściwy pogląd na związek danej pracy z dotychczasowymi osiągnięciami. Należy zawsze podawać wystarczające dane bibliograficzne, umożliwiające czytelnikowi zapoznanie się z historią dotychczasowych prac w danej dziedzinie (opinie o programie).

Wstęp powinien stanowić uzupełnienie tytułu pracy i jej streszczenia (jeżeli streszczenie takie podano na początku pracy), a nie być ich powtórzeniem. Czytelnik powinien z reguły przeczytać przede wszystkim streszczenie, które - jeżeli zostało poprawnie zredagowane powinno w sposób wystarczający poinformować go o celach referatu (segregator aktów prawnych). Jeżeli streszczenia pracy nie podano, to wstęp powinien być obszerniejszy i służyć do wprowadzenia czytelnika w treść referatu, a często powinien również zawierać zwięzłe przedstawienie jego wniosków, ułatwiające czytelnikowi powzięcie decyzji, czy powinien czytać całość referatu.

Należy pamiętać, że liczba publikowanych prac naukowych sięga 750 tysięcy rocznie i że naukowiec, będący z reguły człowiekiem bardzo zajętym, musi bardzo starannie dobierać swą lekturę. Metoda. W następnej części referatu należy opisać zastosowaną w badaniu metodę, najpierw ogólnie, a następnie bardziej szczegółowo. Jeżeli zastosowanie metody lub aparatura zostały uprzednio wystarczająco dokładnie opisane w dostępnych powszechnie książkach lub czasopismach, to należy podać tylko odpowiednie dane bibliograficzne i krótki opis metody, umożliwiający jej zidentyfikowanie (promocja 3 w 1).