Prędkość przyrostu wytrzymałości

Wpływ wartości J_a okazał się istotny i nie można pominąć bezpośredniego naprężenia, np. w dwuosiowym stanie ściskanie-rozciąganie. Z tego powodu niektóre klasyczne teorie zniszczenia nie znajdują zastosowania do betonu. Chociaż teoria zniszczenia oparta na naprężeniach oktaedralnych stanowi po ważny sukces, to jednak nie daje ona takiej samej zależności dla dwu- i trój- osiowego stanu naprężenia i dalsze poszukiwanie wzoru na wytrzymałość jest stale sprawą aktualną. Wzór taki miałby duże znaczenie przy projektowaniu takich konstrukcji, jak powłoki, płyty, zbiorniki ciśnieniowe, a nawet pewnych fragmentów elementów zginanych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zależność między stosunkiem wodno-cementowym i wytrzymałością betonu odnosi się tylko do jednego cementu i jednego określonego wieku betonu. Z drugiej strony, zależność wytrzymałości od stopnia wypełnienia przestrzeni przez gel ma zastosowanie znacznie bardziej ogólne, ponieważ ilość gelu zawartego w zaczynie cementowym w danej chwili jest funkcją wieku i rodzaju cementu. Innym słowy, różne cementy wymagają różnego okresu , aby wytworzyć tę samą ilość gelu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Prędkość przyrostu wytrzymałości różnych cementów przedstawiono typowe krzywe zależności wytrzymałości od czasu. Wpływ warunków dojrzewania na rozwój wytrzymałości będzie rozpatrywany w dalszej części tego rozdziału, obecnie omówiony będzie praktyczny problem zależności wytrzymałości betonu od jego wieku. W większości przypadków badania wykonuje się w wieku 28 dni, gdy wytrzymałość betonu jest znacznie niższa niż jego wytrzymałość ostateczna (uprawnienia budowlane).

Badania weryfikacyjne

W przeszłości wzrost wytrzymałości betonu w okresie powyżej 28 dni był uważany jedynie za czynnik zwiększający współczynnik bezpieczeństwa konstrukcji, lecz od 1957 r. zalecenia do stosowania żelbetu i betonu sprężonego (Codes of Practice for Reinforced and Prestressed Concrete) pozwalają na uwzględnienie tego przyrostu wytrzymałości przy projektowaniu takich konstrukcji, które aż do późniejszego wieku pozostają nie obciążone z wyjątkiem betonu niskich klas; pl*zy czym dla pewnych kruszyw lekkich wskazane są badania weryfikacyjne (program egzamin ustny). Wartości dopuszczalnych naprężeń podawane przez wspomniane „Zalecenia”, oparte na 28-dniowej wytrzymałości na ściskanie, zestawiono w tabl. 5-1; nie można ich jednak stosować, jeśli używane są dodatki przyspieszające dojrzewanie.

Prędkość przyrostu wytrzymałości betonu jest również interesująca w związku z badaniami. Jest często pożądane, aby sprawdzić przydatność mieszanki znacznie wcześniej, niż uzyska się wyniki badania 28-dniowego. Jeśli nawet starannie kontroluje się warunki dojrzewania, określenie wytrzymałości 28-dniowej na podstawie badań po 7 dniach jest trudne, głównie z uwagi na zmienność prędkości twardnienia cementów, jakie znajdują się w handlu (opinie o programie). Ponadto przyrost wytrzymałości dla mieszanek o niskim stosunku wodno-cementowym, wyrażony w procentach wytrzymałości ostatecznej, jest znacznie szybszy niż mieszanek o wyższych stosunkach wodno-cementowych. Jest to spowodowane tym, że w pierwszym przypadku ziarna cementu usytuowane są bliżej jedno drugiego i szybciej powstaje ciągła struktura gelu (segregator aktów prawnych).

Z tego powodu ogólna ekstrapolacja, np. wytrzymałości 7-dniowej na wytrzymałość 28-dniową, nie jest łatwa, nawet jeśli rozpatruje się tylko jeden cement. W razie braku danych o stosowanych materiałach można przyjmować, że wytrzymałość 28-dniowa będzie 1,5 raza większa niż wytrzymałość 7-dniowa i „Zalecenia” CP 114 (1969), oprócz podanej 28-dniowej wytrzymałości badanej na próbkach kostkowych, podają także wytrzymałość 7-dniową, która powinna być nie niższa niż 2/3 żądanej wytrzymałości 28-dniowej (promocja 3 w 1). Badania wykazują, że dla betonów wykonanych ze zwykłych cementów portlandzkich stosunek wytrzymałości 28-dniowej do 7- -dniowej wynosi w zasadzie l,3-f-l,7, przy czym dla większości wyników przekracza 1,5.