Prefabrykaty z betonów lekkich

Stosując w budownictwie uprzemysłowionym prefabrykaty z betonów lekkich należy brać pod uwagę, że zbrojenie ma znacznie mniejszą przyczepność do tych betonów, a ponadto jest narażone na korozję; poza tym prefabrykaty posiadają dość dużą odkształcalność (uprawnienia budowlane).

Do zbrojenia tych płyt należy użyć stali o niskiej granicy plastyczności, ze względu na niepewne zespolenie zbrojenia z betonem lekkim. Odstępstwo od tego warunku wymaga zwiększenia współczynnika pewności (program na telefon).

Zmniejszenie ugięć płyt z betonów lekkich uzyskuje się przez zastosowanie w płytach warstwowych — warstwy zewnętrznej z betonu zwykłego lub przez użycie dodatkowego zbrojenia w strefie ściskanej. Ma to duże znaczenie dla elementów pracujących pod długotrwałym obciążeniem oraz zmniejsza wpływy odkształceń termicznych płyt z betonów komórkowych, spowodowanych autoklawizacją.

Płyty Siporex produkcji szwedzkiej mają zbrojenie ściskane stanowiące 20% zbrojenia rozciąganego, natomiast producenci niemieccy i duńscy zwiększają ilość zbrojenia ściskanego do 50% zbrojenia rozciąganego.
Elementy stropowe, jak płyty i belki, mogą być konstruowane jako swobodnie podparte, częściowo zamocowane na podporach lub ciągłe. Swobodne podparcie wytworzy się, jeśli na podporze może nastąpić swobodny obrót podporowego przekroju prefabrykatu (program na komputer).

Zamocowanie może zaistnieć, o ile zapewniona zostanie ciągłość stropu nad podporą lub spełnione zostaną wymagane przez normę warunki, zapewniające zamocowanie stropu w ścianie. Wchodzi tu w grę szerokość wieńca, szerokość i wytrzymałość ściany, na której opiera się strop, oraz ciężar ściany nad podporą i jej usztywnienia górą (program egzamin ustny).

Ściany z prefabrykatów wielokanałowych

Ściany z prefabrykatów wielokanałowych nie spełniają wymaganych warunków i nie stwarzają możliwości zamocowania stropów na podporach. Płyty stropowe z prefabrykatów, spełniające rolę tarczy poziomej, powinny współpracować ze ścianami usztywniającymi nośnymi lub samonośnymi, na które przekazują obciążenia od sił poziomych (segregator aktów prawnych). W tym celu należy:

a) połączyć płyty na podporach pośrednich w sposób zapewniający uzyskanie ciągłości płyt;

b) wykonać na podporach pośrednich i skrajnych połączenie płyt stropowych z wieńcami, z zastosowaniem w wieńcach zbrojenia prostopadłego do kierunku zbrojenia głównego płyt;

c) wykonać wieńce obwodowe na obwodzie tarczy stropowej;

d) zapewnić połączenie płyt w spoinach podłużnych biegnących równolegle do kierunku zbrojenia głównego.

Połączenia płyt na podporze mogą być sztywne lub przegubowe Połączenia sztywne stwarzają lepsze warunki w uzyskaniu sztywności przestrzennej budynku. W połączeniach przegubowych długość pręta kotwiącego, o średnicy nie mniejszej niż 12 mm, układanego w spoinie podłużnej, a pręt powinien być przy końcach zakończony hakiem (promocja 3 w 1).