Próbki kontrolne

Próbki kontrolne z dostarczonych materiałów powinien pobierać odbiorca w obecności przedstawiciela dostawcy. Zależnie od warunków i obowiązującej umowy, próbkę kontrolną pobiera się jako próbkę przeciętną (średnią) z danego transportu lub też jako próbkę dowolną. Próbkę przeciętną pobiera się co powinien czas przy wyładowaniu transportu materiału kamiennego na zawczasu przygotowane miejsce (program uprawnienia budowlane na komputer).

Po wyładowaniu transportu z materiału przygotowanego do pobrania próbek pobiera się próbkę przeciętną. Z materiałów brukowych dla każdego gatunku pobiera się 20 dowolnych kostek lub kawałków. Z drobnej kostki nieregularnej pobiera się sposobem stożka próbkę w ilości 10 kg. Próbkę mączki kamiennej pobiera się w ilości 5 kg (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeżeli transport materiału kamiennego został zakwestionowany i wskutek tego nie wyładowany, pobierane są próbki przeciętne z każdego wagonu, samochodu lub wozu w sposób podany przy pobieraniu próbek materiału kamiennego z hałd. Jeżeli zgodnie z warunkami dostawy trzeba pobrać próbki dowolne, pobiera się je z dowolnego miejsca transportu przy wyładowaniu w ilościach podanych wyżej, zależnie od rodzaju materiału. Z pobrania próbek sporządza się protokół (uprawnienia budowlane).

Próbki materiałów’ kamiennych brukowych przeznaczone do badań pakuje się do skrzynek drewnianych zwykłych; próbki kruszywa do szczelnych naczyń drewnianych lub blaszanych w celu uniknięcia strat drobnych składników. Do próbki należy dołączyć w kopercie odpis protokołu pobrania, po czym skrzynkę lub puszkę zamyka się, plombuje lub zabezpiecza w inny sposób, gwarantujący nienaruszenie lub zamianę próbki wysyłanej do laboratorium (program egzamin ustny).

Barwa skały

Na stronie zewnętrznej skrzynki lub puszki należy wypisać czytelnie czarną farbą nadawcę, gatunek materiału i adres laboratorium. Badania makroskopowe mają na celu ogólną charakterystykę materiału. Bezpośrednie oględziny próbki materiału kamiennego lub za pomocą lupy umożliwiają stwierdzenie w przypadku średnio- lub gruboziarnistej budowy badanego materiału wielu cech ważnych z punktu widzenia budownictwa drogowego. Bardzo często badania te są zupełnie wystarczające do oceny przydatności materiału do celów drogowych, zwłaszcza gdy dotyczą odmian materiału poprzednio wszechstronnie zbadanego (opinie o programie).

Do badań makroskopowych zaliczamy między innymi ustalenie barwy skały, budowy i wielkości składników. Barwa skały ma duże znaczenie, gdy chodzi o materiały kamienne budowlane, natomiast zabarwienie materiałów i kamiennych, przeznaczonych do celów drogowych, nie ma istotnego znaczenia. Barwę materiałów kamiennych należy ustalać na większych suchych naturalnych powierzchniach skały według przyjętych podstaw klasyfikacji barw (segregator aktów prawnych).

Zmiany w zabarwieniu; zwłaszcza w jego odcieniach oraz wyglądzie skały, są niekiedy wskaźnikiem rozpoczętego procesu wietrzenia, świadczy o tym np. zmatowienie skaleni, obecność plam i zacieków że- lazistych, powstałych z rozkładu minerałów zawierających żelazo, zmiana barwv niektórych minerałów, jak biotytu itp.

W budownictwie drogowym przez pojęcie budowy skały rozumie się zazwyczaj dwie cechy, a mianowicie strukturę i teksturę. Rodzaje struktur i tekstur omówione zostały już poprzednio. Oprócz ustalenia budowy skały, niezmiernie ważną rzeczą jest ustalenie wielkości jej składników i ich wzajemnego stosunku (promocja 3 w 1).

Materiały kamienne o strukturze krystalicznej, równoziarnistej i drobnoziarnistej oraz o teksturze bezkierunkowej uważane są za najlepsze do celów drogowych. Im ziarna są większe, a tekstura warstwowa wyraźniejsza, tym wartość drogowa materiałów kamiennych jest mniejsza. Zależnie od jednakowej lub różnej wielkości poszczególnych składników budowa skały może być równo- lub różnoziarnista. W przypadku pierwszym stosunek długości przekrojów ziarn poszczególnych składników wynosi 1 : 1 lub 1 : i,5, w przypadku drugim waha się między 1,5 : 3.