Produkcja elementów prefabrykowanych

W produkcji elementów prefabrykowanych stosuje się wiele metod technologicznych - od najprostszych o przewadze pracy ręcznej do wysoce zmechanizowanych, a nawet zautomatyzowanych, obejmujących poszczególne stanowiska robocze lub cały proces produkcji (program uprawnienia budowlane na komputer).

Technologie z zastosowaniem zautomatyzowanych agregatów są używane do produkcji wyrobów budowlanych i małych elementów masowego zapotrzebowania takich, jak pustaki, bloki ścienne, krawężniki, płyty chodnikowe, płytki posadzkowe, płyty ścienne, dachówki, rury itp., a więc do elementów produkowanych na skład. Natomiast elementy drobnowymiarowe nie zaliczane do elementów masowego zapotrzebowania i wytwarzane na zamówienie są produkowane najczęściej przy użyciu tych samych metod technologicznych, jakie są stosowane w produkcji elementów średniowymiarowych. Różnica polega najczęściej na tym, że elementy drobnowymiarowe produkuje się zwykle w formach bateryjnych.

Poszczególne rodzaje prefabrykatów mogą być wytwarzane przy zastosowaniu kilku różnych rozwiązań technologicznych. Przy projektowaniu nowych wytwórni rozpatruje się i analizuje różne rozwiązania technologiczne i wybiera się takie z nich, które zastosowane w produkcji danego typu elementów wykazują najlepsze wskaźniki techniczno-ekonomiczne. Wybór najbardziej efektywnej metody zależy ponadto od szeregu innych czynników, w których poważną rolę odgrywa przewidywana wielkość produkcji (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przy planowanej produkcji wielkoseryjnej jednego typu prefabrykatu, o masowym wieloletnim zapotrzebowaniu, opłaca się ponieść nawet bardzo wielkie nakłady na zaprojektowanie i wykonanie specjalnych maszyn i urządzeń mechanicznych koniecznych do osiągnięcia wysokiego stopnia mechanizacji i automatyzacji procesów technologicznych.

W produkcji natomiast małoseryjnej oraz wieloasortymentowej nie opłaca się zwykle stosowanie technologii o bardzo wysokim stopniu mechanizacji.
Najlepsze wskaźniki techniczno-ekonomiczne wykazują technologie specjalne, opracowane dla wielkoseryjnej, zmechanizowanej produkcji na jednej linii technologicznej jednego typu prefabrykatu. Linie takie charakteryzują się zmechanizowaniem kompleksowym całego ciągu produkcyjnego i wymagają bardzo małej załogi do obsługi urządzeń mechanicznych (uprawnienia budowlane).

Do wytwórni specjalizowanych, stosujących tego rodzaju linie technologiczne, należą np. wytwórnie o produkcji taśmowej, w mniejszym stopniu wytwórnie o produkcji agregatowo-potokowej, a niekiedy także wytwórnie agregatowo-stacjonarne.

Podstawowe asortymenty prefabrykatów

W zasadzie wszystkie podstawowe asortymenty prefabrykatów, do jakich należą elementy ścienne, elementy stropowe, elementy dachowe oraz elementy schodów - mogą być wykonywane każdą z wymienionych wyżej metod. Biorąc pod uwagę stopień wykończenia elementów (całkowicie wykończone, o częściowym wykończeniu i bez wykończenia) oraz różne warianty układu linii technologicznych w podstawowych metodach produkcyjnych - liczba możliwych kombinacji linii produkcyjnych, np. tylko dla elementów stosowanych w budownictwie mieszkaniowym, sięga kilkuset rozwiązań (program egzamin ustny).

W zależności od rodzaju i typu prefabrykatu oraz od tego, czy poszczególne prefabrykaty wytwarzane są w małych lub dużych seriach, rozwinęły się niektóre rozwiązania technologiczne i procesy produkcyjne, które dla danych typów prefabrykatów uznane zostały za optymalne. Poniżej omówione zostaną procesy technologiczne i linie produkcyjne najbardziej rozpowszechnione i charakterystyczne w poszczególnych metodach produkcji w zastosowaniu do wytwarzania podstawowych rodzajów prefabrykatów drobno-, średnio- i wielkowymiarowych (opinie o programie).

Ponadto zostaną scharakteryzowane procesy produkcyjne oraz organizacja tzw. fabryk domów, czyli wytwórni produkujących pełne komplety elementów prefabrykowanych potrzebnych do montażu budynków mieszkalnych. Agregaty do produkcji drobnowymiarowych elementów budowlanych masowego zapotrzebowania mogą być przystosowane do wytwarzania jednego (agregaty jednoczynnościowe) lub kilku rodzajów elementów (agregaty wieloczynnościowe). Urządzenia te są najczęściej częściowo lub całkowicie zautomatyzowane. Do formowania elementów w tych półautomatach i automatach używane są zwykle następujące metody zagęszczania:
- prasowanie wysokociśnieniowe ze wstępnym wibrowaniem,
- wibrowanie pod uciskiem, wibroubijanie, wibroprasowanie lub wibro- walcowanie; w metodach tych wibrowanie mieszanki betonowej odbywa się przy równoczesnym prasowaniu niskociśnieniowym (segregator aktów prawnych).

Prasa całkowicie zautomatyzowana skonstruowana została do produkcji płyt chodnikowych dwuwarstwowych o wymiarach 50 X 50 do 50 X 100 cm (wymiary maksymalne). Prasa w dwóch odmianach o ciężarze 7,0 i 7,8 ton, o długości 4,2 i 5,0 m, szerokości 2,65 i wysokości 2,4 m składa się z podstawy, dozownika, mechanizmu przesuwnego oraz zbiornika mieszanki betonowej o pojemności 700 1. Stół do formowania pod prasą wyposażony jest w wibrator o sile odśrodkowej 1700 kG. Maksymalne regulowane ciśnienie wywierane przez prasę hydrauliczną wynosi 250 ton, maksymalne ciśnienie jednostkowe robocze - 250 kG/cm2.

Wydajność prasy-automatu wynosi 600 płyt o wymiarach 50 X 50 cm w ciągu jednej zmiany roboczej (8 godz) (promocja 3 w 1).