Produkcja przemysłowa

W niektórych zakładach taki nadzór architektoniczny istnieje i praktyka wykazuje, jak skutecznie wpływa on na jakość masowej produkcji. Jednak jeszcze bardziej skuteczne może być nie nowe stanowisko administracyjne, ale aktywna twórcza współpraca producentów i użytkowników produkcji zakładu produkującego materiały, wyroby budowlane, organizacji budowlanej : pracowni projektowej. Trafne przykłady takich owocnych trójstronnych kontaktów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Cykl jednolitej kontroli architektoniczno-budowlanej nad jakością materiałów i wyrobów stosowanych w budownictwie powinien zamykać się w obrębie ich wdrażania i eksploatacji). Praktyka wykazała, że liczne nowe materiały zostały zdyskredytowane wskutek nieudolnego technicznie ich stosowania i złej eksploatacji. Dlatego właściwe określenie zakresu i metody stosowania materiału, jego montaż (lub zamocowanie) zgodnie z budowlanymi normami czy instrukcjami stosowania, prawidłowa eksploatacja materiałów konstrukcyjnych i wykończeniowych, wyrobów i elementów konstrukcji, aktualnie przeprowadzany remont wszystko to powinno stać się obiektem stałej kontroli architektoniczno-budowlanej, gwarantującej wysoką jakość stosowanej produkcji przemysłowej, jej niezawodność i długotrwałość (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przed wielu laty I. Leonidów pisał o tym, że produkcja materiałów, wyrobów i konstrukcji budowlanych powinna rozwijać się przy jak najbliższym udziale architektów, którzy powinni nie tylko konsultować, ale także ściśle kontrolować tę gałąź przemysłu budowlanego, nie pozostawiając bez uwagi ani dużych wyrobów, ani drobiazgów (w rodzaju np. klamek do drzwi), które jak to na każdym kroku bywa w praktyce mogą nie do poznania spaczyć najdoskonalszy projekt (uprawnienia budowlane).

Materiałowa baza architektury

Zatem normalizacja tylko wtedy osiąga swój cel, kiedy jest wszechstronnie efektywna i wzmocniona skuteczną kontrolą. Główna rola architekta, wciąganego obecnie we wszystkie etapy prac dotyczących normalizacji, polega przede wszystkim na tym, żeby normę przeistoczyć w potężny środek podwyższenia wyrazu, jakości i ekonomiczności. Takie są pierwsze początki nauki o ilościowym pomiarze jakości, zwanej „kwalimetrią” (program egzamin ustny). Niestety, w większości, którzy dzisiaj zatrudnieni są przy atestacji jakości materiałów i wyrobów budowlanych, z nauką tą nie są obeznani. A tymczasem powszechne wdrażanie metod kwalimetrii do oceny i kontroli jakości materiałów i wyrobów budowlanych pozwoliłoby nie tylko bardziej aktywnie atestować produkcję przemysłową i stymulować produkcję materiałów wysokiej jakości, ale też pomogłoby architektom w wyborze optymalnych wariantów przy projektowaniu konstrukcji i wykańczaniu budynków (opinie o programie).

Rozdział niniejszy poświęcony jest tendencjom rozwoju i oceny efektywnego stosowania palety materiałowej architekta, jak również niektórym prognozom na przyszłość najbliższą i dalszą. Autor chciałby, choć pokrótce, wytłumaczyć główne zasady architektoniczno-budowlanej (a nie surowcowej i technologicznej) klasyfikacji materiałów i wyrobów i opowiedzieć o nich, dzieląc je na dwie podstawowe grupy: materiały konstrukcyjne i wykończeniowe. W podrozdziale, poświęconym materiałom budowlanym przyszłości, również pokrótce wyłożone są zadania i metody kompleksowego naukowo-technicznego prognozowania rozwoju materiałowej bazy architektury oraz niektóre wyniki opracowanych przez rzeczoznawców prognoz dotyczących produkcji i stosowania materiałów budowlanych w początku XXI stulecia (segregator aktów prawnych).

Prawie w każdej monografii czy podręczniku z zakresu materiałów i wyrobów budowlanych podana jest ich klasyfikacja. Jeżeli taki rozdział nie został w książce wyodrębniony, wystarczy zajrzeć do spisu rzeczy, aby stało się jasne, na jakiej zasadzie autor dokonał ich podziału. Jednakże zanim będziemy rozpatrywać i analizować obecnie obowiązujące klasyfikacje, należy spróbować zorientować się w terminologii (promocja 3 w 1).