Prognozowanie wykazu

Przy prognozowaniu jakości należy odróżniać stopniowe polepszenie parametrów budowlanych materiałów i wyrobów, zachodzące na jednym i tym samym poziomie technicznym, od skokowej zmiany tych parametrów, związanej z techniczną modernizacją branży, tj. z jej przejściem na wyższy poziom. Takie skoki mogą być uzależnione od wdrożenia dużych wynalazków lub odkryć, stworzenia nowej technologii, wykorzystania jakościowego nowego surowca, zakupienia licencji itp. Jednak zawsze należy mieć na uwadze, że liczne czynniki, wpływające na parametry, praktycznie są nieuchwytne (program uprawnienia budowlane na komputer). Dlatego prognozy jakości zwykle przewidują górne i dolne wartości oczekiwanych parametrów materiałów czy wyrobów.

Autor rozpatrywał tylko niektóre prognozy określające, jego zdaniem, główne problemy naukowego przewidywania w przemyśle materiałów budowlanych. Jest to prognozowanie wykazu, wielkości produkcji i parametrów jakości nowych materiałów i wyrobów. W rozwiązywaniu tych problemów architekci i budowniczowie powinni brać bezpośredni i aktywny udział. Jednak architektów-praktyków zawsze więcej interesują nie teoretyczne i tym bardziej metodologiczne zagadnienia prognozowania, a konkretne wyniki prognostycznych badań (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Interesujące są niektóre zagraniczne publikacje, dotyczące prognoz stosowania nowych i tradycyjnych materiałów konstrukcyjnych w budownictwie, choć nie wiadomo, na jakich źródłach informacji bazują te prognozy i jakimi metodami badań posługiwali się ich autorzy (uprawnienia budowlane). Najczęściej są to futurologiczne hipotezy poszczególnych uczonych i architektów, pracujących na polu tworzenia i stosowania nowych budowlanych materiałów i konstrukcji.

Kamień naturalny

Niemniej wnioski większości zagranicznych badaczy i futurologów w związku z zaznaczającymi się na najbliższe 20-25 lat tendencjami zużycia głównych rodzajów materiałów konstrukcyjnych zgadzają się: wszystkie one mówią przyspieszeniu tempa rozwoju zapotrzebowania na tworzywa sztuczne i wyroby z nich, metale nieżelazne, stale o dużej wytrzymałości, wyroby z azbestocementu i niektóre inne materiały. W tym samym czasie zaznacza się ostry deficyt surowców naturalnych i materiałów, m. in. kamienia naturalnego i drewna - powszechnie zużywanych w budownictwie (program egzamin ustny).

Interesująca jest analiza dynamiki rozwoju produkcji i zużycia podstawowych materiałów konstrukcyjnych w krajach rozwiniętych pod względem przemysłowym. Tak np. w USA produkcja tworzyw sztucznych przewyższa znacznie tempem rozwoju produkcję metali żelaznych nieżelaznych. Takie same tendencje obserwuje się w zużyciu podstawowych materiałów konstrukcyjnych w wielu innych krajach kapitalistycznych (opinie o programie).

Analiza średniego rocznego przyrostu zużycia głównych rodzajów materiałów budowlanych za ostatnie 25-30 lat pozwala poczynić niektóre prognozy tyczące się budowlanej praktyki przyszłości. W tablicy 3-2 przytoczono jeden z wariantów opublikowanych za granicą prognoz rozwoju zapotrzebowania na niektóre materiały budowlane w ostatnim trzydziestoleciu XX w (segregator aktów prawnych).

Przemysł budowlany jest jednym z największych odbiorców materiałów konstrukcyjnych. W budownictwie USA w 1970 r. np. zużyto ok. 32% całej ilości stali produkowanej w kraju, 33% aluminium, 26% odlewów żelaza, 24% miedzi, 10% ołowiu i 26% tworzyw sztucznych (obecnie budownictwo zużywa ok. 30-32% ogólnej produkcji tworzyw sztucznych). Zawzięta walka konkurencyjna o rynki zbytu między producentami nowych i tradycyjnych materiałów konstrukcyjnych spowodowała poważne zmiany w strukturze ich zużycia (promocja 3 w 1). W ciągu ostatnich 30-35 lat w USA zużycie tradycyjnych materiałów w budownictwie wzrosło tylko 2-3 razy, gdy w tym czasie zużycie aluminium zwiększyło się ok. 55 razy, a tworzyw sztucznych prawie 100 razy. W tym samym czasie ogólna wielkość nowego budownictwa wzrosła ok. 3,3-3,5 razy.