Proste przepisy

Na placach zabaw i gier dla dzieci konieczne jest urządzenie boisk i placyków do gier ruchowych. Duże walory wypoczynkowo-rekreacyjne mają bowiem ruchowe gry zespołowe nie wymagające od uczestników dużych umiejętności i specjalnego przygotowania. Proste przepisy, nieskomplikowany sprzęt oraz niewielkie wymiary boisk ułatwiają organizowanie takich gier w terenie. Boiska uatrakcyjni zlokalizowanie ich wśród zieleni wewnątrzosiedlowej (program uprawnienia budowlane na komputer). Takie usytuowanie boisk i sprzętu ma ponadto wielkie znaczenie zdrowotne. Bardzo popularne są m.in.: siatkówka, koszykówka oraz tenis stołowy, które stanowią uproszczenie gier zaliczonych do sportu kwalifikowanego.

Urządzenie, umocowane na stałe w ziemi, jest wykonane z rur stalowych spawanych i malowanych lakierem kauczukowym. Przez obręcz o średnicy ok. 50 cm przerzuca się dużą piłkę dziecku stojącemu po przeciwnej stronie. Urządzenie jest przeznaczone dla dzieci w wieku od 3 do 8 lat. Wysokość całkowita wynosi od 120 do 160 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Siatka o oczkach 5X5 cm jest elastycznie zamocowana w ramie z rur stalowych, która jest przyspawana do stojaków. W siatce są zrobione z płaskowników dwa (lub więcej) otwory o średnicy ok. 25 cm (w zależności od wielkości piłki używanej do gry). Długość od 200 do 250 cm, a wysokość od 150 do 180 cm. Przenośna tablica z koszem do wrzucania piłki Konstrukcja z rur stalowych spawanych, malowanych farbami wodoodpornymi w różnych kolorach (uprawnienia budowlane). Na stojaku zawieszona pionowa deska, której wysokość zawieszenia jest dowolnie regulowana. Na desce jest zamocowana pozioma obręcz z koszem z siatki nylonowej.

Pole gry

Pole gry stanowi pas terenu utwardzonego o długości ok. 28,0 m i szerokości ok. 4,5 m. Do zabawy potrzebne są dwa komplety po 4 lub 8 kul (w zależ-ości od liczby graczy) drewnianych, metalowych lub r Tworzywa sztucznego o średnicy od 8 do 9 cm oraz jedna kula startowa o średnicy ok. 4 cm w kolorze -rym niż kule duże (program egzamin ustny).

Uczestniczą dwa zespoły liczące po dwóch więcej uczestników. Pierwszy rzut jest losowany. 3racze obu grup próbują na zmianę potoczyć kule możliwie najbliżej kulki startowej położonej przy pasa lub też w celu odbicia (odrzucenia) kul przeciwników już uprzednio rzuconych. Po pierwszym rzucie zespołu A członek drużyny B stara się rzucić swoją Co ę jak najbliżej kulki startowej. Jeżeli to się mu -da - ponawia rzuty. Gdy rzut był zły, ponawia rzut następną kulą, a jak zabraknie kul - rzucają inni z jego zespołu. Za każdy trafny rzut liczy się .eden punkt. Każda rzucona kula, która znajdzie się kulki startowej niż kula rzucona przez stronę przeciwną, daje jeden punkt (opinie o programie).

Gracze ujmują kulę dłonią od góry i rzucając ją od dołu do góry nadają jej ruch obrotowy tak, aby m zetknięciu z torem potoczyła się tylko minimalnie ub nie toczyła się w ogóle (segregator aktów prawnych).

Na końcu toru o długości od 12 do 16 m i szerokości ok. 2 m o nawierzchni utwardzonej gładkiej znajduje się wydzielone pole o wymiarach 2X4 m. a/ środku tego pola ustawia się kostkę o wymiarach 10X10X10 cm z drewna lub tworzywa sztucznego. Do poziomych rzutów używa się sześciu kręgli drewnianych lub z tworzywa sztucznego o wadze ok. 2,5 kg z trzonkiem (uchwytem), które od spodu mają szczotkę (może być też owłosiona skóra). Celem rzutów jest kostka.

Członkowie dwóch zespołów (po trzech graczy każdy) rzucają kolejno kręglami-szczotkami poziomo. Seria składa się z 6 lub więcej rzutów w zależności od umowy (promocja 3 w 1). Trzy punkty zdobywa gracz, który w jednej serii rzutów ulokuje swój kręgiel najbliżej kostki ustawionej w środku wydzielonego pola na końcu toru rzutów. Każdy gracz, który ulokuje swój kręgiel chociażby w polu celu, zdobywa dwa punkty. Jeżeli gracz rzucił kręgiel poza obręb pola lub dotknął już leżącego na torze kręgla, nie uzyskuje punktów. Kręgiel powinien być wyrzucany poziomo ruchem posuwistym po lekkim rozkołysaniu go. Ruch ciała powinien być skierowany w kierunku rzutu.