Przekątny układ słojów

Przekątny układ słojów oraz ukośny przebieg włókien powodują obniżenie wyników wytrzymałościowych; obniżenie to zmienia się zależnie od rodzaju wytrzymałości i od wielkości kąta odchylenia. Próbki powinny być wyrobione z dokładnością do 0,1 cm. ściany powinny być gładko obrobione, krawędzie próbek ostre, proste i równoległe do siebie, a kąty między krawędziami proste (program uprawnienia budowlane na komputer).

Istnieje szereg maszyn probierczych do badania wytrzymałości materiałów lub dostosowanych specjalnie do badania drewna. Na uwagę zasługują czterotonowe i pięciotonowe uniwersalne maszyny do badania drewna, dostosowane do potrzeb laboratoriów fabrycznych. Maszyny uniwersalne pozwalają przeprowadzić wielokierunkowe badania wytrzymałościowe oparte na małych próbkach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Uniwersalna czterotonowa maszyna do drewna umożliwia przeprowadzenie badania:
- wytrzymałości na zginanie statyczne,
- wytrzymałości na ściskanie,
- wytrzymałości na ścinanie,
- twardości metodą Janki,
- wytrzymałości na rozciąganie w poprzek włókien,
- wytrzymałości na rozłupanie,
- wytrzymałości na zginanie dynamiczne,
- udarności (uprawnienia budowlane).

Czterotonowa maszyna probiercza składa się z następujących zasadniczych części:
a) płyty fundamentowej,
b) dwu stojaków połączonych poprzecznicą górną,
c) pompy olejowej o dwustronnym działaniu,
d) prasy hydraulicznej zamocowanej na lewym stojaku maszyny,
e) ramy zawieszonej na tłoku prasy hydraulicznej,
f) młota udarowego,
g) urządzeń rejestrujących, obejmujących siłomierz sprężynowy, bęben z samopisem oraz skalę młota udarowego.
h) Maszyna wytrzymałościowa przystosowana jest do dwu zakresów obciążeń. w granicach 0-400 kG oraz 0-4000 kG (program egzamin ustny).

Rozstaw podpór

Wielkość obciążenia maksymalnego zależy od powierzchni pracującego tłoka. Pomiędzy właściwym tłokiem i cylindrem prasy hydraulicznej umieszczona jest grubo- ścienna tuleja metalowa, którą można sprzęgnąć z cylindrem, przesuwając odpowiednią dźwignię. Wówczas pod ciśnieniem oleju przesuwa się ku górze jedynie tłok właściwy, o niewielkiej powierzchni, umożliwiającej uzyskanie maksymalnego obciążenia równego 400 kG. W wypadku niesprzężenia tulei z cylindrem, przesuwa się ona ku górze wraz z tłokiem, zwiększając tym samym jego powierzchnię; wielkość maksymalnego obciążenia wynosi wówczas 4000 kG (opinie o programie).

Zakres obciążeń 0—400 kG stosuje się w tych badaniach, w których złamanie próbki następuje przy małej sile niszczącej. Zastosowanie małej przekładni pozwala na zwiększenie dokładności odczytu i zmniejszenie błędu badania. Wskutek obracania korby pompy olejowej w wypadku zamknięcia zaworu przepustowego olej wtłaczany ze zbiornika do cylindra unosi tłok wraz z zawieszoną na nim ramą z dwiema podporami stałymi. Próbka, umieszczona na dolnej poprzecznicy ramy czy też na podporach, jest w ten sposób dociskana do nieruchomej napory. Po odkręceniu zaworu olej spływa przewodem odpływowym do zbiornika, tłok zaś przesuwa się do pozycji wyjściowej.
Na dolnej poprzecznicy ramy podwieszona jest ponadto jedna para szczęk przeznaczonych do uchwycenia próbki do badania wytrzymałości na rozciąganie w poprzek włókien oraz szczęka do uchwycenia próbki do badania wytrzymałości na rozłupanie (segregator aktów prawnych).

Odpowiednie szczęki nieruchome zamocowane są na wsporniku umieszczonym poniżej ramy na lewym stojaku maszyny.
Przy badaniu wytrzymałości na zginanie statyczne próbkę umieszcza się na podporach tak, aby napora naciskała na środek próbki. Zarówno napora, jak i podpory mają zaokrąglenie o promieniu równym 15 mm. Rozstaw podpór wynosi 240 mm.
Przy badaniu wytrzymałości na ściskanie wzdłuż włókien należy założyć podporę i naporę o kształcie walca. Próbkę należy umieścić na podporze.

Przy badaniu wytrzymałości na ścinanie wzdłuż włókien właściwy agregat wraz z umieszczoną w nim próbką ustawia się na dolnej poprzecznicy ramy pomiędzy podporami stałymi i stosuje naporę taką samą jak przy badaniu wytrzymałości na ściskanie(promocja 3 w 1).