Przekrycia hal produkcyjnych

Pod względem formy rozróżniamy 6 grup przekryć hal produkcyjnych, a mianowicie:
Przekrycia jednospadkowe stosowane są w halach o niedużej rozpiętości i o podrzędniejszym znaczeniu, szczególnie w przypadkach, gdy hala przylega do istniejącego wyższego budynku (program uprawnienia budowlane na komputer).
Przekrycia dwuspadkowe, do których zalicza się również przekrycia o połaciach łamanych. Zaletami tych przekryć są: łatwość odprowadzania wód opadowych oraz łatwość i taniość konserwacji.

Mogą one być stosowane we wszystkich typach hal jednonawowych. W halach dwu- i wielonawowych zaleca się stosowanie przekryć dwuspadkowych w przypadkach, gdy światło dzienne zostaje doprowadzone do naw środkowych przez świetliki, zwłaszcza zaś podłużne (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przekrycia bazylikowe nie nastręczają również większych trudności w odprowadzaniu wód opadowych, zwłaszcza przy mniejszych długościach hal. Przy większych długościach hal pewną trudność może sprawić odprowadzenie wód opadowych z połaci przekrywających nawę środkową.

Przekrycia wielospadkowe są odpowiednie dla hal wielonawowych. Hale dwunawowe, a nawet wielonawowe przekrywane są niekiedy dachem cztero- spadkowym; na ogół jednak korzytniej jest przekrywać je dachem dwuspadkowym. Zaletą przekryć wielospadkowych jest mniejsza wysokość konstrukcyjna dachu i mniejsze zużycie materiału konstrukcyjnego w porównaniu z dachem dwuspadkowym przekrywający m halę dwu- lub wielonawową. Wadę tych dachów stanowi trudność odprowadzenia wód opadowych, co zwłaszcza przy znaczniejszych powierzchniach hal powoduje konieczność umieszczenia rur spustowych wewnątrz budynku (uprawnienia budowlane).

Mury zewnętrzne i ściany działowe

Przekrycia pilastc (szedowe) mają szeroki zakres stosowania w halach produkcyjnych o znacznej powierzchni zabudowania przy stosunkowo niedużej wysokości hal. Zaletą tych przekryć jest możność uzyskania dobrego i równomiernego oświetlenia. Z wad należy wymienić: znaczne trudności w odprowadzaniu wód opadowych, duże koszty konserwacji oraz większe straty ciepła niż przy zastosowaniu innych rodzajów przekryć i związane z tym zwiększone koszty ogrzewania budynku (program egzamin ustny).
Przekrycia o przekroju łukowym odpowiadają pod względem zalet i wad przekryciom dwuspadkowym w halach jednonawowych lub wielospadkowym w halach wielonawowych,
Stosowanie w murach zewnętrznych cegły palonej jako materiału konstrukcyjnego należy ograniczyć do przypadków, gdzie zastosowanie innych materiałów nie jest wskazane (np. gdy zakład, na którego terenie projektuje się hale, ma w bliskim sąsiedztwie własne cegielnie, co dość często zdarza się w przemyśle węglowym, lub gdy ze względu na nieznaczne rozmiary projektowanej hali i możność wykorzystania murów jako konstrukcji nośnej oraz z uwagi na bliskość cegielni najkorzystniej jest zastosować cegłę paloną) (opinie o programie).

Jeżeli ze względów architektonicznych pożądane jest oblicowanie ścian cegłą lub gdy użycie cegły uzasadnione jest względami konstrukcyjnymi albo ekonomicznymi, należy dać pierwszeństwo cegle silikatowej lub cementowej, natomiast cegłę paloną stosować tylko w przypadkach wyjątkowych, uzasadnionych szczególnymi okolicznościami. Nadproża, węgarki okienne i drzwiowe, okładziny cokołów, gzymsy i inne szczegóły architektoniczne powinny być prefabrykowane, przy czym należy stosować elementy produkowane masowo lub seryjnie w zakładach prefabrykacji.

Przy opracowywaniu dokumentacji należy się opierać na katalogach prefabrykatów (segregator aktów prawnych). Obecnie do wykonywania ścian zewnętrznych coraz szerzej stosuje się bloki gazobetonowe, bloki i płyty z pianobetonów, prefabrykowane pustaki betonowe i pustaki wiórowo-cementowe oraz prefabrykowane elementy wielkopłytowe. Wybór materiału zależy oczywiście od wymaganej wytrzymałości i innych względów konstrukcyjnych, toteż należy go dokonać w porozumieniu z konstruktorem (promocja 3 w 1).