Przenośnik kubełkowy

W kraju produkuje się tzw. hydrauliczne dźwigi samochodowe typu HDS o udźwigu przy wysięgu 3,6 m- 600 kG, a przy wysięgu 1,6 m - 1200 kG, przy ciężarze własnym szufli - 500 kG (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podstawowym zespołem rozładowarki jest przenośnik kubełkowy, do którego materiał jest nagarniany ślimakami. Z kubełków materiał jest wysypywany na obrotowy przenośnik taśmowy o wysięgu zmiennym w granicach 5,25 m. Wydajność rozładowarki 60T/godz. Konstruuje się również rozładowarki o większych wydajnościach jak np. WRW-100 oraz WW-200 (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podstawowym urządzeniem zmechanizowanym stosowanym przy czynnościach załadunkowo-wy ładunkowych materiałów sypkich jest łopata mechaniczna służąca do przemieszczania tych materiałów na odległość dochodzącą do 40 m. Oprócz łopat mechanicznych jednostanowiskowych konstruuje się łopaty dwustanowiskowe pracujące dwoma niezależnymi zgarniakami (uprawnienia budowlane).

Łopata mechaniczna składa się z blaszanej szufli zaopatrzonej w przycisk sterowniczy, połączony przewodem oponowym ze sprzęgłem elektromagnetycznym. uruchamiającym bęben linowy wciągarki. Przy zbliżaniu i oddalaniu się szufli od wciągarki przewód oponowy sterowania nawija się lub odwija specjalnego bębna, który jest mechanicznie sprzęgnięty z bębnem linowym. W nowszych rozwiązaniach kabel sterowniczy wbudowany jest w linę pociągową, co znacznie upraszcza operowanie samą łopatą (program egzamin ustny).

Jednym z najlepszych sposobów wyładowywania materiałów sypkich (piasek, żwir itp.) na placach budowy jest zastosowanie do ich przewozu wagonów samowyładowczych w szczególności wtedy, gdy tor dowozowy na placu budowy ułożony jest na estakadzie.

Załadowywanie

Załadowywanie odbywa się za pośrednictwem zasobnika 2, przy czym napełnianie tego ostatniego odbywa się za pomocą przenośnika taśmowego / zaopatrzonego w łopatę mechaniczną 4, uruchamianą za pomocą wciągarki 5 umieszczonej na ramie przenośnika. Sprzężenie łopaty mechanicznej z przenośnikiem taśmowym przyczynia się do znacznego zwiększenia wydajności przenośnika (opinie o programie).

Przeładowanie kruszywa z wagonu kolejowego na pryzmy składowe można wykonać za pomocą ładowarki przerzutowej. Sposób ten przedstawiony jest schematycznie na rys. 3-149. Szczególnie korzystne warunki dla tego rozwiązania powstają wtedy, gdy tor wyładunkowy ułożony jest na estakadzie. Ładowarka przerzutowa 2 nagarnia kruszywo przy torze wyładunkowym, a wycofując się tylnym biegiem transportuje je i przerzuca na pryzmę 4.

Inny schemat zastosowania przenośników taśmowych, wyposażonych w łopaty mechaniczne do wyładunku i załadunku kruszywa. Załadowywanie i wyładowywanie ciężkich elementów sztukowych na placach budowy dokonywane być może za pomocą specjalnych maszyn, jakimi są ładowarki samojezdne wyposażone w urządzenia uchwytowe dostosowane do rodzaju ładunku oraz za pomocą różnego rodzaju żurawi (segregator aktów prawnych).

Ładowarki widłowe¹) mogą obsługiwać otwarte tereny składowe na budowach i wtedy są zazwyczaj typu średniego (udźwig 34-5 T) lub ciężkiego (udźwig 84-15 T) przy wysokości podnoszenia od 3,00 do 5,00 m. Dla obsługi zamkniętych składów stosowane są zazwyczaj ładowarki typu lekkiego i średniego (udźwig do 2 T, a wysokość podnoszenia od 1,504-3,00 m). Stosowanie ładowarek na otwartych terenach składowych jest możliwe jedynie przy istnieniu gładkich nawierzchni drogowych i terenów składowych. Ładowarka widłowa składa się ze specjalnego podwozia trzykołowego (lub sześcio- kołowego - w ładowarkach ciężkiego typu), urządzenia podnośnego hydraulicznego lub mechanicznego (pompa olejowa i teleskopowy cylinder hydrauliczny lub wciągarka z cięgnem linowym albo łańcuchowym) z prowadnicą lub prowadnicami, wzdłuż których podnosi się i opuszcza rama robocza wyposażona w dwu-, trzy- lub czteroprętowe widły albo inne urządzenie. Wysokość podnoszenia wynosi od 1,5 m do 5,0 m (promocja 3 w 1).