Przenoszenie planu zadań budowy

Wyjściowym elementem planu tygodniowo-dobowego jest (podobnie jak planowania miesięczno-tygodniowego) plan zadań na następny okres, tj. na następny tydzień. Plan ten opracowuje kierownik budowy w porozumieniu z majstrami, którzy uprzednio porozumiewają się z brygadami roboczymi (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na podstawie planu zadań i na zasadach obowiązujących przy planowaniu miesięczno-tygodniowy m opracowuje się wszelkie pochodne dokumenty planowania, a mianowicie:

• zapotrzebowanie materiałów, elementów prefabrykowanych i konstrukcji,
• zapotrzebowanie dostaw masy betonowej z wytwórni na budowę (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wreszcie charakterystyczne dla planowania operatywnego tygodniowo-dobowego jest przenoszenie planu zadań budowy do poszczególnych brygad roboczych w postaci określania ich zadań tygodniowo-dobowych.

System zarządzania budową (przedsiębiorstwem) noszący nazwę dyspozytorskiego polega na systematycznej kontroli przebiegu wykonania planu operatywnego i takiej regulacji tego przebiegu (polegającej na szybkiej interwencji), aby plan operatywny był bezwarunkowo zrealizowany.

Dlatego też system dyspozytorski można zdefiniować jako system scentralizowanego operatywnego regulowania przebiegu budowy (lub działalności produkcyjnej przedsiębiorstwa) poprzez kontrolę tego wykonania na podstawie ustalonych planów operatywnych (uprawnienia budowlane).

Posługiwanie się zatem przy realizacji budowy operatywnym planowaniem stanowi istotny warunek wprowadzenia dyspozytorskiego systemu zarządzania w ścisłym tego słowa znaczeniu, w przeciwnym bowiem przypadku stałby się on tylko środkiem interweniowania w oparciu o bliżej nieustalone przesłanki.

Dyspozytorski system zarządzania może być dobrym przykładem cybernetycznego układu sterowania w budownictwie. W skład tego systemu wchodzi obiekt sterowany oraz receptor, korelator i efektor. Obiektem sterowanym jest w naszym przypadku budowa konkretnego obiektu lub zespołu obiektów mająca swój plan działania, np. w postaci harmonogramu lub sieci zależności (program egzamin ustny). Receptorem będzie na nowoczesnych budowach zdalnie sterowana rejestracja prac głównych maszyn budowlanych (koparki, żurawie wieżowe itp.), telewizja przemysłowa, zdalne ważenie dostarczanych na budowę materiałów itp., przy czym wszystkie te informacje przekazywane są automatycznie do właściwej dyspozytorni, gdzie uwidoczniane zostają na odpowiednich tablicach. Natomiast korelatorem w naszym konkretnym przykładzie będzie właściwa służba dyspozytorska.

System dyspozytorski

System dyspozytorski obejmuje swoim zasięgiem w zasadzie całe przedsiębiorstwo (opinie o programie).

Zastosowanie systemu dyspozytorskiego umożliwia terminowe wykonanie zadań głównie poprzez:

• przeciwdziałanie zahamowaniom w produkcji przez usuwanie ich przyczyn,
• koncentrację środków na zagrożonych odcinkach.

Dyspozytorski system zarządzania można stosować przede wszystkim w przedsiębiorstwach realizujących swe zadania na jednym placu budowy lub w przedsiębiorstwach o nielicznych placach budowy, położonych w niewielkiej od siebie odległości. Natomiast znaczne rozproszenie placów budowy w terenie utrudnia objęcie jednolitą operatywną organizacją całego przedsiębiorstwa (segregator aktów prawnych).

Jedną z form planowania operatywnego, do którego zastosowanie dyspozytorskiego zarządzania budową jest niezbędne, jest tzw. planowanie operatywne tygo- dniowo-dobowe. W tym przypadku metody klasycznego zarządzania, polegające na dyspozycjach przebiegających zgodnie z dość złożoną nieraz hierarchią organizacyjną są dla tak krótkich okresów mało elastyczne. Ważnym argumentem przemawiającym na rzecz koncepcji dyspozytorskiego systemu zarządzania jest układ organizacyjny nowoczesnego przedsiębiorstwa budowlano-montażowego (promocja 3 w 1). Przedsiębiorstwo to cechuje rozbudowa specjalistycznych jednostek produkcyjnych i usługowych, jak wytwórnie masy betonowej, wytwórnie zbrojeń, wytwórnie prefabrykatów, baza transportowa, baza maszyn itp.