Przerób drewna

Odmiennie przedstawia się zagadnienie w dziedzinie chemicznego przerobu drewna, gdzie wraz z rosnącym ciężarem właściwym rośnie wydajność otrzymywanych produktów. W tych warunkach na papierówkę drewno chemiczne pożądane jest - w ramach tego samego gatunku - drewno o wysokim ciężarze właściwym; duży ciężar właściwy stanowi w tej dziedzinie cechę dodatnią (program uprawnienia budowlane na komputer).
Bardzo duży wpływ na ciężar drewna wywiera jego wilgotność albo jego stopień przeschnięcia. Dlatego też ciężar właściwy podaje się dla określonej wilgotności.

W teorii i w praktyce podaje się najczęściej ciężar właściwy przy następujących wilgotnościach:
- Ciężar właściwy drewna całkowicie suchego, tj. drewna wysuszonego laboratoryjnie do stanu bezwodnego.
- Ciężar drewna w stanie powietrznosuchym, tj. przy 15% wilgotności.
- Ciężar właściwy drewna świeżego, a więc drewna bezpośrednio po ścięciu, o dużej zawartości wody, zależnie od gatunku drewna i od pory roku (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Te trzy rodzaje ciężaru właściwego używane są najczęściej zarówno w pracach laboratoryjnych i badawczych, jak w praktyce. Oprócz tego dużą rolę w życiu praktycznym odgrywa ciężar tarcicy w stanie załadowczo suchym, tzn. w przedziale wilgotności między 20 a 25%.
Dla celów teoretycznych stosuje się zasadniczo ciężar właściwy drewna całkowicie suchego, gdyż stanowi on najbardziej konkretny, pozbawiony wpływu wilgotności i dzięki temu niezmienny poziom porównawczy. Znając ciężar właściwy drewna w stanie całkowicie suchym możemy obliczyć ciężar właściwy zarówno przy 15%, jak przy innych stopniach wilgotności. Dla celów praktycznych konieczne jest stosowanie ciężaru właściwego zarówno w stanie powietrznosuchym. jak w stanie -świeżym, lub w różnych fazach przeschnięcia (zagadnienia transportowe) (uprawnienia budowlane).

Ciężar właściwy substancji drzewnej

Ciężar właściwy substancji drzewnej jest to stosunek ciężaru całkowicie suchego drewna do objętości całkowicie suchej i wolnej od porów substancji drzewnej, wyrażony w G/cm3. Zamyka się on w granicach 1,46-1,56 G/cm3; w tych granicach jest on wielkością dla wszystkich gatunków drewna stałą. Dla uproszczenia i ujednolicenia obliczeń przyjmuje się wartość 1,50 G/cm3 jako wartość średnią, stałą dla wszystkich gatunków drewna (program egzamin ustny).

Pierwszych oznaczeń ciężaru właściwego substancji drzewnej dokonali Sachs i R. Hartig, zanurzając cienkie skrawki drewna, z których usunięto powietrze przez gotowanie w wodzie, w roztworach azotanu wapnia o różnym stężeniu, a w związku z tym o różnym ciężarze właściwym. W roztworze o ciężarze właściwym zbyt małym badane skrawki toną. W roztworze o właściwie dobranym ciężarze skrawki nie opadają na dno i utrzymują się w stanie równowagi, zawieszone w cieczy. Roztwór azotanu wapnia nie wnika we wszystkie kapilary, wskutek czego wyniki uzyskiwane tym sposobem były zbyt wysokie (opinie o programie).

Obecnie określenie ciężaru właściwego substancji drzewnej wykonuje się przy pomocy piknometru, opierając się na zasadzie wypierania cieczy niezwilżającej, np. benzyny, przez badaną próbkę drewna. Chodzi przy tym o to, by ciecz wypełniła dokładnie wszystkie submikroskopowe i mikroskopowe kapilary w drewnie, co pozwala na określenie objętości substancji drzewnej, a nie drewna (segregator aktów prawnych).
Przystępując do pomiaru waży się piknometr wypełniony do określonej podziałki benzyną. Następnie odlewa się część benzyny i wsypuje się do piknometru przeznaczoną do badania, wysuszoną i dokładnie zważoną próbkę drewna w postaci miałkich opiłek (promocja 3 w 1).

Celem dokładnego wymieszania rozdrobnionego drewna z benzyną, piknometr się wstrząsa, po czym dopełnia się go benzyną do początkowego poziomu. Ciężar benzyny, która została wyparta i ustąpiła miejsca drewnu. Łatwiejsze byłoby określanie objętości substancji drzewnej za pomocą wody, gdyż jej ciężar wyrażony w gramach jest równy jej objętości wyrażonej w centymetrach sześciennych. Mimo to wody nie używa się do tych oznaczeń, gdyż woda zagęszcza się na wewnętrznej powierzchni drewna.