Przerwy robocze

Są one nieuniknione w trakcie wykonywania większych obiektów i masywów betonowych. Elementy mniejszych obiektów należy betonować bez przerwy, chociaż nie zawsze jest to możliwe (program uprawnienia budowlane na komputer). Ogólną zasadą wykonywania przerw roboczych jest, aby:
- zakładać je w miejscach najmniejszych sił wewnętrznych,
- betonować razem te części budowli, które do siebie statycznie należą, np współpracujące części płyt i skosy - razem z belkami,
- umieszczać prostopadle do przebiegu głównych naprężeń ściskających, tak aby uniknąć w nich naprężeń rozciągających.

Przerwy robocze są bowiem najsłabszymi miejscami konstrukcji, a wytrzymałość betonu na rozciąganie jest w nich stosunkowo niewielka (ok. 0,25 Rr) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W elementach zginanych przerwy robocze powinny być umieszczane w przekrojach, gdzie występują równocześnie małe naprężenia normalne od momentów zginających i małe naprężenia ścinające od sił poprzecznych. W płytach o rozmieszczeniu przerw roboczych decydują momenty zginające, przy czym w przęsłach pośrednich minimalne naprężenia normalne występują w przekrojach znajdujących się w odległości 1/5 rozpiętości od belki, w przęsłach skrajnych w odległości ok. 1/7 rozpiętości (uprawnienia budowlane).

Ułożoną masę betonową należy zakończyć prostopadle do kierunku głównych naprężeń ściskających, tzn. pod kątem ok. 45° do poziomu (program egzamin ustny).
W belkach, żebrach i podciągach z reguły’ należy uwzględniać wielkość sił poprzecznych, przy czym betonowanie należy zakończyć w miejscu, gdzie przy możliwie najmniejszych siłach poprzecznych występuje najmniejszy moment zginający (najczęściej w ok. 1/4 rozpiętości belki w świetle lub w pobliżu miejsca odgięcia pierwszych prętów.
Słupy osiowo ściskane (lub o małym mimośrodzie) zaleca się betonować w sposób ciągły aż do przerwy roboczej.

Przerwę umieszcza się zawsze w górnej części słupa dla umożliwienia skurczu i osiadania wiążącego betonu. Z tego względu betonowanie obciążających słup elementów stropu zaleca się prowadzić nie wcześniej niż po upływie 2-3 godzin. Żebra, podciągi, głowice słupów i płyty należy rozpatrywać jako części stropu; powinny one być betonowane możliwie jednocześnie, a zagadnienie spoin roboczych w tych elementach nie może być rozpatrywane oddzielnie (np. współpracujące części płyt należy betonować równocześnie z belkami (opinie o programie).

Słupy mimośrodowo ściskane

Słupy mimośrodowo ściskane powinny być betonowane w ciągu jednej zmiany roboczej z elementami współpracującymi ze słupem, np. słupy ram - z ryglami, słupy skrajne konstrukcji szkieletowych - z połączonymi z nimi podciągami i żebrami. W budowlach masywnych przerwy robocze są zazwyczaj poziome i przebiegają co 1,2-4,0 m. Przy podziale budowli na oddzielne bloki, powierzchnie pionowe lub ukośne przerw skurczowo-termicznych należy traktować jako przerwy robocze. W konstrukcjach betonowych, w miejscu usytuowania spoin roboczych stosuje się często wkładki stalowe dla przeniesienia występujących sił rozciągających, bez uwzględnienia pracy betonu w spoinie na rozciąganie.
Łączenie betonu stwardniałego ze świeżym.

Przy likwidowaniu przerw roboczych zachodzi konieczność łączenia betonu stwardniałego („starego”) ze świeżym. Jak już wspomniano przerwy robocze stanowią słabe miejsca w konstrukcji i od poprawnego wykonania połączenia obu betonów zależy w dużym stopniu jej przydatność techniczna (segregator aktów prawnych).
Dla uzyskania możliwie jak najlepszego połączenia nowego betonu ze starym powierzchnia przerwy roboczej powinna być nierówna i chropowata, należy z niej usunąć luźne ziarna kruszywa oraz zdrapać szczotkami drucianymi warstwę szkliwa, tj. stwardniałego zaczynu cementowego. Dobre wyniki daje porysowanie powierzchni betonu bezpośrednio po jego związaniu. Bezpośrednio przed ułożeniem świeżego betonu spłukuje się lub przedmuchuje powietrzem i obficie zwilża wodą powierzchnię połączenia.

Stosuje się także narzut warstewki gęstego zaczynu cementowego o grubości 2-^-3 mm lub zaprawy cementowej 1 : 1 o grubości 5 mm, przy czym najpewniejsze połączenie uzyskuje się przy stosowaniu natrysku z torkretnicy. Ponadto należy usunąć z powierzchni wkładek stalowych stwardniałe sople betonu, pozostające po poprzednim betonowaniu (promocja 3 w 1).