Przęsła ciągłe

Przęsła ciągłe nie mogą być betonowane na rusztowaniach z belek stalowych rozdzielnych, opartych w ten sposób, bowiem odkształcone tych belek w dwóch sąsiednich przęsłach przecinają się pod kątem nad podporą (program uprawnienia budowlane na komputer). Jeżeli przęsło jest betonowane całą grubością poczynając od środka ku podporom, to konieczne jest wprowadzenie odwrotnych wzniesień rusztowań tak, aby styczne do ich odkształconych czy też pomostów były poziome nad podporami po zakończeniu betonowania lub po ułożeniu ogniw prefabrykowanych.

Postępowanie takie jest możliwe teoretycznie. W rzeczywistości jednak wszelka zmiana obciążenia w którymkolwiek przęśle wywołuje załamanie odkształconej nad podporą (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jeżeli przeto przęsło jest wykonane z betonu uzbrojonego, to w prętach uzbrojenia przed zwarciem przerwy nad podporą występują odkształcenia trwałe. Jeżeli zaś przęsło jest wykonane z betonu sprężonego, to podczas sprężania mogą powstać nieprzewidziane koncentracje naprężeń lub brak docisku w częściach przekrojów nad podporami.
Efektów tych można uniknąć przez danie belkom rusztowań układu ciągłego, takiego samego jak układ przęseł. Potwierdza to wypowiedzianą tezę.
Jeżeli pomost nie jest zbyt szeroki, to należy go betonować całą szerokością, kończąc betonowanie przed rozpoczęciem tężenia masy betonowej.
Przykład projektowanych rusztowań belkowych (uprawnienia budowlane).

W roku 1964 na zlecenie Centralnego Ośrodka Badań i Rozwoju Techniki Drogowej opracowano projekt rusztowań inwentarzowych z belek dwuteowych według następujących wytycznych:
Profile belek dwuteowych normalnych - NP 36, 40, 45, 50, 55.
Profile belek dwuteowych o podwyższonym środniku - NP 50/80, 55/90.
Rozpiętości belek w rusztowaniach - od 5 do 20 m stopniowane co 1 m.
Długości ogniw belek - 3; 5; 6; 7; 11 m.
Największy ciężar ogniwa - 2 T.
Największe ugięcie pod obciążeniem - 0,01 rozpiętości.
Rodzaj stali - St 3S, 3M.
Granice naprężeń zależnie od rodzaju stali od 1344 kG/cm2 do 2112 kG/cm!.
Rozstawy osi symetrii przekrojów w poprzek mostu - od 100 cm do 150 cm.

Wadą projektu są połączenia belek na nakładki i śruby, wymagające dużo czasu i robocizny oraz zwiększające ugięcia w sposób trudny do przewidzenia. Wadą jest też duża różnorodność wysokości przekrojów belek oraz długości ich ogniw.

Rusztowania o belkach kratownicowych

Kratownice stalowe. Kratownice stalowe są od dawna używane do budowy rusztowań pod przęsła (program egzamin ustny). W Polsce najczęściej stosowane są do tego celu rozbieralne kratownice mostów wojennych pomyślane tak, aby mogły być używane do pokrywania rozpiętości stopniowanych w określonych przedziałach. Po wojnie 1939-1945 najczęściej stosowanym rodzajem prowizorycznych mostów wojennych były przęsła składane Baileya. Są to przęsła łączone z elementów prostokątnych na śruby.

Kratownice stalowe mogą być używane zarówno do opierania na nich pomostów, jak też do zawieszania pomostu rusztowań pod kratownicami. Z uwagi na stosunkowo dużą wysokość kratownic i na ograniczoną zwykle wysokość prześwitu pod przęsłami ten drugi sposób, zmniejszający do minimum grubość pasa zajętego przez pomost rusztowań w prześwicie pod przęsłem jest szczególnie pożądany (opinie o programie).
Ze względu na położenie kratownic montażowych i ich podpór należy odróżnić dwa sposoby ich ustawiania:
- pierwszy, gdy kratownica jest oparta na dwóch przyległych filarach,
- drugi, gdy kratownica jest oparta i utwierdzona na jednym tylko filarze wystając wspornikowo na przyległe przęsła.

Pierwszy sposób służy do budowy mostów przez betonowanie lub składanie z prefabrykatów kolejnych przęseł, drugi - do betonowania lub składania wsporników dwu przyległych przęseł, symetrycznie względem filaru. Każdy z tych sposobów odpowiada innej konstrukcji przęseł mostu.
Kratownice rusztowań stalowych ustawiane nad budowanymi przęsłami mogą służyć do nasuwania belek głównych (segregator aktów prawnych). Stają się one wówczas dźwigami poziomymi. Ten sposób ustawiania przęseł betonowych jest wzorowany na od dawna znanym sposobie montażu przęseł stalowych, polegającym na nasuwaniu rusztowania, zazwyczaj dwuprzęsłowego, na poprzednio zbudowane podpory stałe, poczynając od jednego z przyczółków i na naprowadzaniu za pomocą tego rusztowania głównych belek przęseł.

Po zmontowaniu danego przęsła kratownica jest przesuwana o jedno przęsło naprzód dla powtórzenia cyklu montażowego. Pole kratownicy położone nad przęsłem już zmontowanym służy do utwierdzenia przęsła kratownicy nad przęsłem mostu, które ma być dopiero zmontowane (promocja 3 w 1).