Przesuwanie materiału

Obecny zestaw różnych układów susząco-mielących przedstawia Weber. Niektóre z tych wariantów przedstawiono poniżej szkicowo. Schemat instalacji susząco-mielącej z młynem jednokomorowym pracującym w układzie zamkniętym, z powietrznym transportem miewa, instalację podobną, ale zaopatrzoną w podnośnik kubełkowy do podawania miewa do separacji (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przypadku stosowania opisywanych instalacji do przerabiania materiałów o wilgotności przekraczającej 5-7%, młyn podzielony jest na dwie komory, z których pierwsza, wlotowa, pozbawiona jest mielników, ma natomiast na obwodzie łopatki do przesuwania materiału i służy jako komora susząca; komora mieląca zawiera ładunek mielników o asortymencie dostosowanym do uziarnienia nadawy. Opisane instalacje susząco-mielące z młynem jednokomorowym stosowane są z powodzeniem do przerabiania węgla kamiennego, przy czym zawracanie nadziarna do młyna przyczynia się do rozdrobnienia wnoszonej przez węgiel domieszki piasku kwarcowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rozwinięcie opisanych wyżej koncepcji stanowi rozpowszechniony w Europie Zachodniej młyn dwukomorowy, zasilany dwustronnie przez oba drążone czopy. Mlewo z obu komór opuszcza młyn wspólnie przez otwory umieszczone peryferyjnie w środkowej części walczaka i za pośrednictwem podnośnika kubełkowego trafia do separatora, skąd nadziarno kierowane jest do komory drobnego mielenia. Komora wstępna, podobnie jak w omówionych wyżej młynach jednokomorowych, może mieć wydzieloną część suszącą, pozbawioną mielników. Instalacja taka, zaopatrzona we własne palenisko, może przerabiać materiał o zawartości wilgoci dochodzącej do 14%. Do przerobu surowca o wilgotności nie przekraczającej 7% wystarczy ciepło odlotowe unoszone przez gazy z pieca obrotowego bądź powietrze o temperaturze 300-350cC z chłodnika klinkieru (uprawnienia budowlane).

Opisany układ, oczywiście z pominięciem operacji suszenia, może być i bywa stosowany do mielenia cementu, przy czym separacja może być rozmaicie włączana w strumień miewa. Istnieją również rozwiązania, które przewidują rozdzielny odbiór miewa z obu komór i rozfrakcjonowywanie obydwu strumieni materiału w odrębnych separatorach.

Schematy pracy młyna

Różne schematy pracy młyna zasilanego dwustronnie (program egzamin ustny). Obok układu normalnego pozostałe dwa układy przewidują podwójny odbiór miewa i separację w dwóch rozdzielaczach. Schemat umożliwia otrzymanie produktu (cementu) o szczególnie wysokim stopniu rozdrobnienia, jednoczesne otrzymywanie dwóch odmian cementu o różnym stopniu rozdrobnienia (opinie o programie).
Zagadnienie rozfrakcjonowywania, czyli separacji (rozdzielenia) strumienia stanowiącego zbiór różnowymiarowych ziarn materiału stanowi przedmiot obszernego działu wiedzy o przeróbce minerałów. Do rozdzielania suchego zbioru ziarn na dwie frakcje, z których jedna zawiera ziarna mniejsze od założonego wymiaru (granica rozdziału), druga zaś większe - służą separatory.

Charakterystyka separatorów opiera się na dwóch cechach, które mogą być wyrażane liczbowo i które stanowią podstawę doboru odpowiedniego separatora do określonej instalacji i cło wytyczonego celu. Cechy te to przelotowość (wydajność) separatora i jego ostrość rozdziału (segregator aktów prawnych).
Duża różnorodność typów separatorów jest w pewnej mierze spowodowana konkurencją firm oferujących te urządzenia, ale stanowi też niewątpliwie wyraz dążenia konstruktorów do osiągnięci* możliwie wysokiej i regulowanej ostrości rozdziału.

Wstępny niedokładny podział zbioru ziarn mieszanego przez strumień gazów można uzyskać przy użyciu cyklonu. Podział ten jest jednak nieostry, a granica podziału jest zmienna i trudna do ustabilizowania. Dlatego, cyklony stosuje się zwykle tylko do usuwania ze zbioru ziarn najgrubszych bądź do wstępnego odpylania strumienia gazu. Aparatów tych nie można jednak traktować jako separatorów (promocja 3 w 1).