Przewidywane warunki produkcyjne

W latach siedemdziesiątych w wytwórniach prefabrykatów głównie produkowano całe komplety elementów niezbędnych do skonstruowania budynków mieszkalnych. Taki model produkcyjny często był określony mianem fabryki domów (program uprawnienia budowlane na komputer). Podstawową cechą nowego modelu zaplecza produkcyjnego budownictwa wielkopłytowego i płytowego będzie jego integralność, osiągana dzięki unifikacji kształtów prefabrykatów i ich rozwiązań konstrukcyjno-materiałowych. Uzyska się dzięki temu możliwość wymienialności elementów między poszczególnymi wytwórniami (kooperacja wytwórni specjalizowanych) oraz możliwość łączenia w budynkach elementów niezależnie od miejsca ich wyprodukowania. Nowy model zaplecza będzie występował głównie w ośrodkach o dużej koncentracji zadań budownictwa mieszkaniowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W ośrodkach o małej koncentracji zadań może utrzymać się jeszcze przez długi okres model zaplecza produkcyjnego z lat siedemdziesiątych, związany szczególnie z systemem OWT-67.

Mowy model zaplecza produkcyjnego budownictwa mieszkaniowego i użyteczności publicznej powinien po odpowiednim przygotowaniu umożliwić produkcję prefabrykatów przy nakładach robocizny poniżej 5 h/m² powierzchni użytkowej (uprawnienia budowlane). Osiągnięcie takich efektów będzie możliwe po wprowadzeniu wielu zmian technicznych i organizacyjnych. Produkcja prefabrykatów musi mieć charakter przemysłowy przy uwzględnieniu zasad maksymalnej efektywności pracy, unifikacji i typizacji środków produkcji oraz kompleksowej mechanizacji procesów produkcyjnych.

Obecne ograniczenia w dziedzinie transportu prawdopodobnie również w przyszłości będą silnie oddziaływać na budownictwo uprzemysłowione. Liczba środków transportu ulegnie zapewne znacznemu zwiększeniu, lecz ruch na drogach publicznych będzie bardziej utrudniony niż obecnie. Zakłada się, że w przyszłości będą dominować dwie główne metody technologiczne transportu:

1. transport prefabrykatów w kontenerach i na paletach ustawianych na placach budów,
2. transport prefabrykatów bezpośrednio na zostawianych na placach budów naczepach niskopodłogowych z lekkim osprzętem (montaż „z kół") (program egzamin ustny).

Ogólna liczba maszyn

Metoda składowania elementów na placu przy obiektowym musi w przyszłości, jako mało efektywna, ulec zanikowi lub ograniczeniu do nielicznych przypadków. Wzrost wydajności pracy połączony z eliminowaniem ciężkich i pracochłonnych prac pozostanie zawsze podstawowym wymogiem. Konieczne będzie zmechanizowanie operacji słabo zmechanizowanych (szczególnie robót wykończeniowych), a przede wszystkim stworzenia warunków do powstania nowych, wydajniejszych technologii w budownictwie (opinie o programie). Decydujący wpływ na wzrost wydajności będzie miało wprowadzenie nowych rodzajów i typów maszyn oraz urządzeń mechanicznych. Konwencjonalne podstawowe maszyny będą odgrywały oczywiście nadal ważką rolę, lecz same będą ulegać przemianom i dostosowaniu do wymagań technologicznych. Ogólna liczba maszyn z pewnością wzrośnie. Robotnicy będą wyposażeni w odpowiednie narzędzia zelektryfikowane.

Poza koniecznością zwiększenia wydajności pracy równie ważnymi czynnikami wpływającymi na rozwiązania technologiczne i organizacyjne w budownictwie będą z pewnością konieczność podniesienia poziomu jakości robót oraz konieczność polepszenia warunków pracy robotników.

Czynnikami ograniczającymi w przyszłości ilościowy rozwój budownictwa będą zapewne przede wszystkim:

1. wielkość nakładów robocizny,
2. materiałochłonność,
3. transportochłonność,
4. energochłonność,
5. trudne warunki pracy w budownictwie (segregator aktów prawnych).

Wielkość nakładów robocizny jest w dużej mierze uzależniona od rozwiązań projektowych. Nakłady robocizny przy produkcji i przy transporcie prefabrykatów oraz przy montażu kompleksowo uprzemysłowionych budynków mieszkalnych obecnie zawierają się w granicach 16-20 h/m² powierzchni użytkowej. Należy się spodziewać, że w przyszłości zaistnieje jednak deficyt zatrudnienia w budownictwie, co spowoduje konieczność szukania rozwiązań budowlanych o małej pracochłonności. Przyszłe nowe rozwiązania będą musiały zapewnić wielkość nakładów robocizny nie przekraczającą 10 h/m² powierzchni użytkowej (promocja 3 w 1). Oczywiście nie będzie to mogło obniżyć wartości estetycznych i funkcjonalno-eksploatacyjnych budynków.