Przewody i urządzenia zewnątrz budynku

Przy wykonywaniu sieci zewnętrznej, odprowadzającej ścieki z budynku do miejscowego odbiornika należy pamiętać, iż nie wolno do tej sieci odprowadzać wód deszczowych. Wody deszczowe obciążyłyby i powiększyłyby niepotrzebnie kosztowne urządzenia miejscowego odbiornika ścieków.

Najczęściej stosowanymi odbiornikami ścieków odprowadzanych z oddzielnych domów mieszkalnych lub grupy domów są tzw. doły szambo. W dołach szambo następuje osadzanie się grubszych zawiesin i nieczystości oraz fermentacja osadu (program uprawnienia budowlane na komputer). Doły szambo są to podziemne wodoszczelne zamknięte zbiorniki o formie cylindrycznej lub prostokątnej. Buduje się je jako jedno-, dwu- lub trzykomorowe (z betonu lub z cegły). Średnica komory nie powinna być mniejsza niż 1 m, głębokość 1,3 m, odległość od powierzchni ścieków do przykrycia 0,4-0,7 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Objętość dołów szambo oblicza się w zależności od ilości dopływających ścieków w ciągu doby. Przy dppływie 10 m:i ścieków w ciągu 1 doby i przy usuwaniu osadu 1 raz do roku objętość dołów powinna równać się 2,5- krotnej ilości dopływu ścieków w ciągu 1 doby. Zbierający się osad pozostaje w dołach szambo w ciągu 6-12 miesięcy, aż do całkowitego przegnicia. Na przewodzie dopływowym i odpływowym ścieków przy wlocie do dołów i wylocie zainstalowane są trójniki, których górny otwór powinien być otwarty. Dolny koniec trójnika powinien znajdować się na głębokości 0,4 m poniżej poziomu ścieków. Ścieki wypływające z szambo są już częściowo oczyszczone (uprawnienia budowlane).

Zwykle ścieki te w celu dalszego oczyszczenia wprowadza się za pomocą sieci drenażowej do podziemnych złóż gruntowych. Wpuszczanie ścieków do gruntu przez drenaż rozsączający jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy nie istnieje niebezpieczeństwo zakażenia pobliskich studzien. Przy ułożeniu drenów na głębokości większej niż 0,5 m sieć należy odpowietrzyć.

Przybliżona objętość użyteczna osadników szambo dla domków małych (do 5 osób) powinna wynosić najmniej 2 m3, przy większej ilości osób pojemność komór należy obliczyć przyjmując 0,15 do 0,20 m:J na osobę. Dla osiedli małych, grupy budynków lub też budynków oddzielnie stojących, do odprowadzania i oczyszczania ścieków stosuje się tzw. pola zraszane lub pola filtracyjne w odległości nie mniejszej niż 50 m od budynków. Pola tego rodzaju stosuje się w przypadku, jeśli użytkownik dysponuje wolnym terenem - ścieki służą do nawadniania pola, a znajdujące się w nich cenne substancje, jak azot, fosfor i potas, są dobrym nawozem (program egzamin ustny).

Proces biologicznego oczyszczania na tych polach polega na tym, że ciecz przenika w głąb gruntu, filtruje się i pozostawia na powierzchni gruntu substancje organiczne tworząc błonkę, w której znajduje się duża ilość bakterii tlenowych. Bakterie te przerabiają substancje organiczne, inaczej mówiąc - mineralizują je. Tlen potrzebny d< wegetacji bakterie pobierają z powietrza Pola filtracyjne różnią się oc pól zraszanych tym, że na nich nie uprawia się warzyw, lecz zboże.

Instalacje kanalizacyjne

Instalacje kanalizacyjne są najczęściej odbierane razem z instalacjami wodociągowymi, dlatego też uwagi ogólne dotyczące instalacji wodociągowych dotyczą również odbioru instalacji kanalizacyjnych. Przy przyjmowaniu instalacji kanalizacyjnych należy szczególną uwagę zwrócić na to, czy:
a) instalację wykonano zgodnie z projektem (opinie o programie),
b) przewody kanalizacyjne i połączenia przyborów nie mają nieszczelności, tzw. przecieków,
c) przybory takie, jak umywalki, miski ustępowe, pisuary, bidety, nie są uszkodzone i popękane,
d) wszystkie przybory i urządzenia mają niezbędne zabezpieczenia przed przedostawaniem się przykrych zapachów z kanału do pomieszczeń, tj. czy wszędzie i należycie zostały wykonane zamknięcia wodne — syfony,
e) przewody kanalizacyjne nie są, zatkane i czy mają odpowiednie spadki,
f) przewody kanalizacyjne są dostatecznie zabezpieczone przed możliwością przemarzania.

Przewody kanalizacyjne nie poddaje się w zasadzie próbom na ciśnienie (segregator aktów prawnych). Konieczne jest natomiast poddanie próbie wodnej na ciśnienie znajdujących się wewnątrz budynku przewodów spustowych, odprowadzających z dachu wody deszczowe.
Na specjalne żądanie inwestora można również poddać próbie całą sieć kanalizacyjną przez zapełnienie jej w najniższym miejscu (po zalaniu syfonów) dobrze widocznym dymem z siarki, smoły lub innego nieszkodliwego palnego środka chemicznego. Domowe instalacje gazowe połączone z gazociągiem miejskim składają się z dwóch zasadniczych części, a mianowiciez dopływu, czyli podłączenia gazowego, które liczy się od miejskiego przewodu gazowego do kurka głównego w suterenie,
z przewodów wewnętrznych i urządzeń znajdujących się wewnątrz budynku. Połączenie domowych instalacji gazowych z gazociągiem miejskim jest wykonywane przez dostawcę gazu lub przedsiębiorstwo upoważnione do wykonywania tych robót.
Na przewodzie doprowadzającym gaz jest montowany (najczęściej na chodniku) zawór uliczny, zamykający dopływ gazu do nieruchomości.

Przewody gazowe od gazociągu miejskiego do budynku układane są ze spadkiem w kierunku do przewodu ulicznego na głębokości 0,8-1,0 m pod powierzchnią terenu. Konserwacja i remont podłączenia gazowego należy do dostawcy gazu — Zakładów Gazownictwa (promocja 3 w 1).