Przewody odpływowe żeliwne

Przewody odpływowe żeliwne prowadzone wewnątrz budynku powinny być ułożone na głębokości co najmniej 0,30 m, kamionkowe zaś lub betonowe na głębokości min. 0,50 m, licząc od wierzchu podłogi do wierzchu rury. Uszczelnienie żeliwnych rur kielichowych uzyskuje się przez ułożenie i ubicie do 2/3 długości kielicha sznura smołowanego; pozostałą 1/3 kielicha wypełnia się zaprawą cementową (program uprawnienia budowlane na komputer).

W wyjątkowych przypadkach dla rurociągów podwieszonych, narażonych na wstrząsy itp., zamiast zaprawy cementowej można użyć ołowiu, dzięki czemu uzyskuje się połączenie bardziej elastyczne. Kielichy rur kamionkowych wypełniane są sznurem smołowanym z kitem asfaltowym (kit asfaltowy uzyskuje się z asfaltu naturalnego z domieszką smoły i mączki wapiennej lub cementu) (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Połączenie takie jest szczelne i elastyczne. Nie należy stosować do wypełniania kielichów kamionkowych zaprawy cementowej, gdyż uzyskuje się połączenie zbyt sztywne, a cement twardniejąc zwiększa objętość i może rozsadzić kruchy kielich rury kamionkowej. Rury betonowe mogą być łączone na kielichy podobnie jak rury kamionkowe lub na zakład, czyli wpust i pióro, z ewentualnym kołnierzem betonowym zabezpieczającym złącze (uprawnienia budowlane).

Rury betonowe można przecinać i łączyć zaprawą cementową. Przewody azbestowo- -cementowe kielichowe łączy się używając kleju odpornego na działanie ścieków. Właściwości i skład kleju podaje norma PN-63/C- -89302. Łączone odcinki rur powinny mieć gładkie powierzchnie, końce rur powinny być obcięte prostopadle do osi rury (program egzamin ustny).

Przewody spustowe

Przewody spustowe należy prowadzić pionowo, możliwie najbliżej przyborów sanitarnych. Dopuszczalne odchylenie od pionu wynosi ± 10 mm na 10 m długości przewodu (l%o). W przypadku konieczności prowadzenia przewodów spustowych ukośnie, odchylenie od pionu nie powinno być większe niż 45°. Piony prowadzi się po wierzchu ścian lub w bruzdach. Bruzda powinna być co najmniej o 50 mm szersza od zewnętrznej średnicy kielicha. Bruzdy mogą być zakryte płytą pilśniową twardą, sklejką itp. lub mogą być zamurowane (tynk na siatce stalowej, cegła murowana na płask i otynkowana itp.) (opinie o programie).

Montaż pionu rozpoczyna się od dołu i wykonuje odcinkami obejmującymi jedną kondygnację. Każdy odcinek zawiera odgałęzienie do podejść odpływowych. Przy montażu należy zwrócić szczególną uwagę na odpowiednie, zgodne z projektem technicznym, ustawienie odgałęzień (trójników) do podejść odpływowych. Każdy odcinek rury powinien być przymocowany do ściany hakiem, umieszczonym tuż pod kielichem. W budynkach o wysokości powyżej pięciu kondygnacji lub powyżej 15 m należy stosować na przewodach spustowych odsadzki w celu zmniejszenia energii kinetycznej spadających ścieków. Odsadzki stosuje się również przy uskokach muru, przy przechodzeniu z jednej strony ściany na drugą. Nad odsadzką montuje się rewizję (segregator aktów prawnych).

Każdy pion powinien być połączony z atmosferą przez przewód wentylacyjny zakończony rurą wywiewną (rys. 4-50). Średnica przewodu wentylacyjnego może być zmniejszona w stosunku do średnicy pionu o jedną dymensję (typoszereg). Przewód ten w odległości 0,5 m poniżej powierzchni dachu przechodzi w rurę wywiewną o średnicy co najmniej 50 mm większej od średnicy mezredukowanej części pionu. Rura wywiewna wyprowadzona jest ponad dach na wysokość 0,5 1,0 m i zaopatrzona w daszek ochronny.

Szczególną uwagę należy zwrócić na staranne umocowanie rury w stropie i uszczelnienie przejścia. Rur wywiewnych nie wolno wprowadzać do kanałów kominowych ani do kanałów wentylacyjnych. Podejścia odpływowe mogą być wykonane jako nadstropowe lub podstropowe (promocja 3 w 1). Przy montażu pionów kanalizacyjnych należy dążyć do wykonywania podejść nadstropowych; unika się w ten sposób dodatkowych przebić stropu oraz ułatwia montaż przewodów. Nadstropowe podejścia odpływowe można wykonać z rur stalowych czarnych lub ocynkowanych. Rury czarne zabezpiecza się przed korozją przez pomalowanie zewnętrznej powierzchni farbą, minią itp.