Przybory kanalizacyjne

W celu łatwiejszego zrozumienia istoty konserwacji i remontu przyborów kanalizacyjnych rozpatrzmy kolejno ważniejsze i najczęściej używane w budownictwie mieszkaniowym przybory, jak: umywalki, zlewy, zlewozmywaki, wanny, ustępy i pisuary (program uprawnienia budowlane na komputer).

powinna być przede wszystkim należycie zamocowana na swoich wspornikach. Obluzowanie się wsporników może spowodować rozluźnienie połączenia umywalki- z odpływem, a nawet pęknięcie umywalki w miejscu tego połączenia. Żle zamocowane lub obluzowane wsporniki należy (po uprzednim zdjęciu umywalki) wyjąć ze ściany i wbudować na nowo na zaprawie cementowej.

Należy przy tym pamiętać, iż wpornik umywalkowy, wykonany z wygiętej rury stalowej o średnicy od 15 do 20 mm powinien być bardzo dokładnie dopasowany do całego obrzeża umywalki; umywalka musi leżeć całkowicie z trzech stron na wspornikach, nie może natomiast ciężar jej przenosić się na podejście czy syfon kanalizacyjny, gdyż to grozi pęknięciem jej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Pamiętać również należy, iż zawieszenie umywalek na nowo zamocowanym wsporniku może nastąpić po stwardnieniu zaprawy cementowej, którą zaprawione zostały wybite w ścianie otwory dla wsporników. Umywalki fajansowe z lekkimi rysami czy pęknięciami, jeżeli nie przecieka przez nie woda, mogą być użytkowane w dalszym ciągu. Przy uszkodzeniach poważniejszych umywalkę należy wymienić na nową, o tych samych wymiarach. Powolny odpływ wody z umywalki wskazuje na zapchanie syfonu lub podejścia kanalizacyjnego. Sposoby czyszczenia syfonów oraz przepchania przewodów kanalizacyjnych były podane wyżej.

Konserwację i remont zaworów czerpalnych i baterii umywalkowych omówiono wyżej (uprawnienia budowlane).
Uszkodzenia wanien, umywalek, zlewów i zlewozmywaków żeliwnych w formie pęknięć zdarzają się bardzo rzadko. Konserwacja tych przyborów polega niekiedy na zamalowaniu emalią miejsc, gdzie została odbita emalia, oraz na pomalowaniu farbą olejną z zewnątrz dla ochrony przed rdzewieniem. Czasem wykonane fabrycznie, gotowe wsporniki pod zlewozmywaki (rzadziej pod umywalki) są przykręcane śrubami do zamurowywanych w ścianie klocków drewnianych. W razie wyrwania śruby należy najpierw stary otwór zabić kołeczkiem, a śrubę wkręcić na nowo. Przy naruszeniu lub wyrwaniu klocka należy go obsadzić w ścianie na zaprawie cementowej na nowo (program egzamin ustny).

Przeczyszczanie zatkanego syfonu wannowego odbywa się przez otwór w syfonie wannowym, po wykręceniu znajdującego się w nim korka (korek ten, jak wspomniano, znajduje się pod posadzką pomieszczenia, w którym umieszczona jest wanna). Gdyby korek, nawet po podgrzaniu lampą benzynową, nie dał się wykręcić, należy wannę zdemontować, a syfon oczyścić bezpośrednio od góry.

Demontaż wanny wolnostojącej

Demontaż wanny wolnostojącej nie przedstawia specjalnych trudności, gdyż spustowy zawór wannowy połączony jest z syfonem ,,na sucho”, uszczelniony tylko sznurem konopnym.
Demontaż wanien obmurowanych sprawia bardzo wiele kłopotu i dlatego należy go unikać, w miarę możności ograniczać się do demontażu syfonu i podejścia wannowego.
Ustępy spłukiwane w budownictwie mieszkaniowym przysparzają najwięcej kłopotów konserwatorowi, a właśnie te urządzenia, ze względu na częste ich rozregulowanie i straty wody, powinny być otoczone specjalną opieką (opinie o programie).
Najczęściej spotykane wady urządzeń ustępowych są następujące:
a) zbyt mała ilość wody spływająca do miski ustępowej.
b) stały przepływ wody ze zbiorniczka ustępowego do miski ustępowej wskutek nieszczelności lub przelewanie się wody przez krawędź zbiorniczka ustępowego (segregator aktów prawnych),
c) nieszczelność na połączeniu rury płuczącej ze zbiorniczkiem płuczącym lub z miską ustępową,
d) nieszczelność na połączeniu miski ustępowej z podejściem kanalizacyjnym,
e) nieszczelność zbiorniczka płuczącego,
f) uszkodzenie lub pęknięcie miski ustępowej.

Omówimy szczegółowo sposoby usunięcia wyżej wymienionych wad. Gdy do miski ustępowej spływa zbyt mała ilość wody, należy zdjąć pokrywę zbiorniczka ustępowego i sprawdzić, jaki jest poziom wody w zbiorniczku po podniesieniu się pływaka i zamknięciu zaworu doprowadzającego wodę z sieci wodociągowej. Napełnienie wodą powinno wynosić około 2/s wysokości zbiorniczka, tj. sięgać górnej krawędzi rury spustowej (promocja 3 w 1).