Przydatność materiałów
Według dotychczasowych doświadczeń optymalne własności wytrzymałościowe gruntocementu przedstawiają się w sposób następujący: dla warstwy górnej podbudowy dwuwarstwowej oraz podbudowy jednowarstwowej. Ponadto stosunek wytrzymałości próbki poddanej zamrażaniu (R28zm do wytrzymałości na ściskanie próbek nawilgoconych po 28 dniach powinien spełniać warunek czyli strata w wytrzymałości nie powinna przekraczać 25% (program uprawnienia budowlane na komputer).
Dla ustalenia przydatności materiałów (w szczególności gruntu) do stabilizacji oraz określenia optymalnych ilości cementu, wody i innych dodatków należy przeprowadzić następujące badania:
- uziarnienie gruntu metodą sitową lub sitowo-areometryczną,
- granice konsystencji lub wskaźnika piaskowego,
- odczynu pH gruntu,
- zawartości części organicznych gruntu,
- zawartości siarczanów,
- wilgotności optymalnych i maksymalnego ciężaru objętościowego gruntu oraz mieszanek gruntocementowych, według normalnej próby Proctora,
- wytrzymałości na ściskanie próbek mieszanek gruntocementowych z ewentualnymi dodatkami ulepszającymi,
- właściwości cementu,
- właściwości wody.
Badania należy wykonać w dwóch fazach: wstępnej, w celu określenia możliwości stabilizowania gruntu oraz określenia miejsc ewentu dnego poboru materiałów doziarniających i danych kosztorysowych, oraz w szczegółowej w celu dokładnego zaprojektowania mieszanek oraz rodzaju i ilości ewentualnych dodatków specjalnych.
Określenie grubości warstwy gruntocementu. Przepisy polskie projektowania dróg przy założeniu maksymalnego obciążenia osią 8-tonową w zależności od natężenia ruchu oraz rodzaju podłoża gruntowego zalecają stosowanie grubości warstwy gruntocementu jako podbudowy nawierzchni.
Przy gruntach podłoża wątpliwych lub wysadzinowych należy wykonywać podbudowę z gruntocementu na warstwie odsączającej lub drugiej warstwie gruntocementowej o własnościach jak wyżej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Technologia wykonania robót
Bardzo dobre rezultaty osiąga się stosując jako warstwę dolną grunt rodzimy stabilizowany wapnem, przez co osiąga się zwiększenie nośności gruntu oraz zmianę jego struktury, charakteryzującą się:
- znaczną poprawą obróbki,
- zmniejszeniem kapilarności,
- uzyskaniem odporności na działanie wody,
- niemal zupełnym brakiem skłonności do pęcznienia i skurczu,
- uodpornieniem na przemarzanie (uprawnienia budowlane).
W zależności od rozmiaru robót, dysponowanych środków technicznych oraz wymaganego postępu robót stabilizację gruntu cementem można wykonać: sposobem ręcznym, zespołem maszyn rolniczych i drogowych lub maszynami specjalnymi (program egzamin ustny).
Ręczny sposób wykonania. Ręczny sposób wykonania stabilizacji gruntu cementem może mieć zastosowanie przy robotach naprawczych oraz małych powierzchniach przy nieznacznych wymiarach długości i szerokości, jak np. przy wykonywaniu ław podszczelinowych, placów i krótkich ulic osiedli i miast.
Zazwyczaj sposób ten polega na przygotowaniu mieszaniny gruntocementu w betoniarkach ustawionych w miejscach poboru gruntu (np. w piaskowniach, żwirowniach) lub na miejscu wykonania. Układania mieszaniny gruntocementu dokonuje się łopatami i grabiami dowożąc mieszaninę taczkami (opinie o programie). Zagęszczanie najlepiej jest wykonać wibratorami płytowymi lub deskowymi. W przypadku gdy stabilizacji podlega grunt rodzimy, można ją wykonać przez rozścielenie na spulchniony grunt odpowiedniej warstwy cementu, przemieszanie go z gruntem łopatami, skropienie odpowiednią ilością wody, ponowne przemieszanie, sprofilowanie oraz zagęszczenie najlepiej wibratorem płytowym. Naturalnie tego rodzaju sposób wykonania może mieć zastosowanie tylko wyjątkowo (segregator aktów prawnych).
Wykonywanie stabilizacji gruntu za pomocą zestawu maszyn rolniczych i drogowych. W skład zespołu wchodzą w szczególności maszyny: brony talerzowe, pługi rolnicze, kultywatory, równiarki drogowe, beczkowozy, walce ogumione, walce drogowe gładkie, najlepiej typu tandem, oraz ciągniki. Wykonanie robót przygotowawczych (promocja 3 w 1).
Do robót przygotowawczych zalicza się wykonanie i wykończenie robót ziemnych. Roboty ziemne, szczególnie na powierzchni jezdni, powinny wykazywać jednorodność pod względem zagęszczenia, przy czym stopień zagęszczenia powinien być 0,95 ys maksymalnego zagęszczenia.
