Przykrycie otworów warstwami cegieł

Przykrycie otworów warstwami cegieł na płask z uzbrojeniem od dołu zalecane jest w budynkach murowanych w ZSRR przy rozpiętości otworów do 2 m.
Konstrukcję taką wykonuje się na dobrze zmoczonym sztywnym deskowaniu (program uprawnienia budowlane na komputer). Początkowo nanosi się zaprawę cementową 1 : 3 o grubości 3 cm i wtapia w nią uzbrojenie, przyjmując co najmniej 1 pręt o średnicy 5 mm (lub odpowiedni płaskownik) na każde pół cegły grubości muru. Pręty uzbrojenia powinny być zakotwione w murze nie mniej niż na 38 cm z każdej strony otworu.

W dalszym ciągu, nie czekając, muruje się 4-5 warstw cegieł na zaprawie cementowej w tym samym wiązaniu, co reszta muru. Cegły powinny być czyste, dobrze moczone w wodzie, zwłaszcza w dolnej warstwie, aby dobrze związały z ułożoną na deskowaniu zaprawą (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Otrzymana w ten sposób konstrukcja stanowi belkę ceglaną uzbrojoną u dołu. Doświadczenia stwierdziły, że podobnego rodzaju przykrycia nie są słabsze od płyt Kleina i innych. Rzecz jasna, że robota musi być bardzo staranna: przede wszystkim przyczepność cegieł do zaprawy powinna być należycie zapewniona.

Zalety tego przykrycia są następujące: a) nad otworami przechodzą nieprzerwanie te same warstwy cegieł, co w pozostałej części muru, dzięki czemu robota jest łatwiejsza niż przy stosowaniu płyt Kleina, b) zachowany jest jednolity wygląd rmmi, co może mieć znaczenie przy elewacji wykończonej w cegle (uprawnienia budowlane).
Jako stronę ujemną można wymienić niewielką ognioodporność ze względu na dość cienką otulinę zbrojenia.
Przykrycie otworów beleczkami prefabrykowanymi z pustaków ceramicznych. Do wykonania takich beleczek nadają się dziurawki podwójne z dużymi otworami oraz różne pustaki prostopadłościenne. Beleczki wykonuje się w wytwórni lub na placu budowy w ten sposób, że dziurawki lub pustaki nawleka się pionowo na pręty stalowe, a następnie otwory zalewa się zaprawą cementową (program egzamin ustny).

Belki

Belki tężeją przy zwykłej pogodzie w czasie około tygodnia. Po upływie tego czasu mogą być przenoszone i układane nad właściwymi oknami. W ten sposób unika się deskowań koniecznych przy płytach Kleina, nadto przyspiesza się murowanie.
Jeżeli nad otworem okiennym ma być ułożona w poprzek belka stropowa, można stosować wyżej podane płyty Kleina, lecz z dodaniem belki stalowej, przeznaczonej do dźwigania ciężaru skupionego (opinie o programie).

Belkę stalową okłada się z boku cegłami na zaprawie cementowej (tzw. szpałdowanie). Nadto stopkę belki owija się siatką, w celu stworzenia dobrego podłoża do tynku.
Przy większych rozpiętościach lub większych naciskach od sił skupionych można przy kryć otwór za pomocą 2 lub więcej belek stalowych. Belki okłada się od zewnątrz cegłami, a od dołu siatką pod tynk. Belki bardziej obciążone i dłuższe, np. nad bramami, powinny być ściągnięte w poprzek śrubami.

Grubość warstwy otulającej belkę stalową zależy od stopnia wymaganej ognioodporności budynku. A więc w budynkach ogniotrwałych - grubość osłony betonowej na siatce stalowej powinna wynosić co najmniej 5 cm, licząc od najbardziej wysuniętej na zewnątrz krawędzi, w budynkach ognioodpornych osłona z betonu lub zaprawy cementowej na siatce może wynosić 3 cm, a w budynkach ognioochronnych tylko 2 cm (segregator aktów prawnych).

Belki betonowane na miejscu są bardzo często stosowane do przykrycia otworów zarówno w budynkach szkieletowych, jak i murowanych.

W ścianach zewnętrznych ceglanych zaleca się obłożyć belki od zewnątrz i wewnątrz cegłami, wtedy bowiem belka mniej przemarza, a oprócz tego stwarza się jednakową powierzchnię dla tynku na całej ścianie. Jeśli nie robić okładziny ceglanej, to na elewacji budynku w miejscach, gdzie są belki żelbetowe, występują po pewnym czasie ciemniejsze od reszty tynku pasy, co szpeci budynek. Cegły okładzinowe układa się w deskowaniu na sucho, w niektórych miejscach wkłada się między cegły kawałki drutów. Po polaniu cegieł wodą wypełnia się deskowanie betonem, który bardzo dobrze przystaje do cegieł (promocja 3 w 1).