Przymocowania kleszczy

Gdy nabrzeże posadowione jest w gruntach bardzo słabych, używa się jako kleszczy dwu ceowników 400, i to czasem ze stali St 52. Ma to przeciwdziałać nierównomiernemu osiadaniu ścianki w wypadku występowania obszarów bardzo słabych gruntów.
Przymocowania kleszczy do ścianki dokonuje się za pomocą możliwie niedużej liczby śrub o większych średnicach, które trudniej ulegają rdzewieniu niż dawniej stosowane cienkie śrubki (program uprawnienia budowlane na komputer). W każdym razie tylny grzbiet ścianki powinien być przymocowany do kleszczy w każdej fali tak, aby co drugi przynajmniej brus był do kleszczy przymocowany.

Przymocowanie kleszczy do ścianki typu korytkowego, zaś do ścianki typu zetowego. Gdy ścianka składa się z profilów korytkowych, wówczas ściąg powinien trafiać w środek grzbietu jednego z brusów, skierowanych ku tyłowi i przechodzić pomiędzy kleszczami na drugą stronę ścianki (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Gdy brusy są zetowe, jest to niemożliwe. Wówczas ściąg musi trafiać w środek stopki brusa lub zaczepiać tylko o kleszcze.
Sztywne połączenie ściągu ze ścianką nie zawsze jest godne polecenia.

Najczęściej nabrzeża, po wykonaniu, zasypuje się gruntem, który w mniejszym lub większym stopniu obciąża ściąg. Jeżeli poniżej zalega grunt ściśliwy, ściąg ulega zginaniu (uprawnienia budowlane). Występujące przy tym w ściągu naprężenia przy ściance bywają tak wielkie, że bardzo często urywa się on. Aby temu zapobiec, stosowane bywa połączenie przegubowe, wówczas ściągi mogą zaczepiać jedynie o kleszcze.
Wskutek zardzewienia i oporów tarcia przegub taki jednak nie zawsze spełnia swe zadanie, mimo bowiem zastosowania go zdarzały się wypadki przerwania ściągu, co prowadziło w konsekwencji do zawalenia się nabrzeża (program egzamin ustny).

Odkształcanie podkładki

Dlatego też obmyślano różne sposoby zaczepiania ściągu, zapewniające swobodny obrót jego końca. Specjalne odkształcalne podkładki zastępujące przegub. Stosowane też bywają podobne podkładki nieodkształcalne, lecz obracalne, albo też kształtuje się główki ściągów tak, aby się mogły obracać. Skuteczne jest również, lecz kosztowne, podpieranie ściągów w połowie ich długości belką poprzeczną, ułożoną na palach, dochodzących do warstw wytrzymałych. Niekiedy wystarczy ułożenie ściągu. Przegubowe połączenie ściągu z kleszczami podsypce z mocno ubitego piasku, usypanej na dnie wykopu dla ściągu na całej jego długości (opinie o programie).

Czasami również, gdy oczep nabrzeża wymaga osobnego zakotwienia, możliwe jest podwieszanie głównego ściągu za pomocą ściągu oczepu, podobnie jak to dla ścianki drewnianej. Jest to jednak tylko wtedy godne polecenia, gdy w ściągu oczepu występują małe siły, gdyż w przeciwnym razie ściąg główny byłby zbyt mocno zginany ku górze. Lepiej w takich wypadkach ściąg oczepu kotwić osobno. Przegubowe zaczepienie ściągu o kleszczu w postaci dospawanej obracalnej poprzeczki o przekroju kroplowym lub w urządzeniu kotwiącym ściągu głównego, podobnie jak to pokazano (dla ścianki drewnianej). Sposoby połączenia ściągu z oczepem stalowym (segregator aktów prawnych).

Przy oczepach żelbetowych wystarczy wpuścić koniec ściągu w beton i rozszczepić lub zakotwić np. poprzecznym względem ściągu ceownikiem. Połączenie ściągu z urządzeniem kotwiącym powinno być również przegubowe, jeżeli w otoczeniu tegoż panują podobne warunki gruntowe co i przy ściance. Jeżeli natomiast osiadania ściągu nie należy tam się spodziewać, można z przegubu zrezygnować.
Na ściąg nakłada się zwykle zamek rzymski, który służy do jego napinania (promocja 3 w 1).

Przez napięcie ściągów uzyskuje się nie tylko lepsze przeniesienie siły ze ścianki na urządzenie kotwiące, ale i wyrównanie ścianki w granicach jej sprężystości, ścianki bowiem w praktyce nigdy nie można wbić dokładnie w projektowanej linii.