Przypory (stojaki)

Na niektórych stopniach rzek skanalizowanych używa się także dźwigów pływających, które dostosowane są do obsługi kilku stopni piętrzących (program uprawnienia budowlane na komputer).
Przy większych rozpiętościach przęseł bardziej ekonomiczne są zamknięcia stojakowe lub przyporowe.

W każdym przęśle jazowym już przy montażu zamknięcia wbudowuje się wtedy gniazda żeliwne z odlanymi w nich uchwytami wpuszczonymi w płytę jazową. Przypory (stojaki), składające się zazwyczaj z dwu ceowników, zaopatrzone są u dołu w haki, za pomocą których zachodzą pod uchwyty (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W płytę wpuszcza się również gniazda z uchwytami przeznaczone dla zastrzałów. O przypory te opiera się ściana piętrząca, która składa się zazwyczaj z niewielkich płyt blaszanych usztywnionych odpowiednio ceownilcami. Bardzo często zamiast osobno zestawianych przypór i zastrzałów stosuje się elementy połączone na stałe w kozły, a ścianę piętrzącą stanowią iglice, to jest drągi drewniane lub rury stalowe oparte dołem o specjalny próg, a górą o belki umieszczone na kozłach. Kozły mogą być ustawione w specjalnie przygotowanych gniazdach lub mogą być na stałe przegubowo związane z płytą jazu, spoczywając na dnie płyty przy normalnej pracy jazu. W tym przypadku każde przęsła jazu musi mieć cały komplet kozłów w przeciwieństwie do poprzednich rozwiązań, gdzie jeden komplet zamknięć remontowych sfuży do kolejnego zamykania wszystkich przęseł danego stopnia piętrzącego (uprawnienia budowlane).

Zamknięcia awaryjne tym różnią się od remontowych, że zakłada się je - w przypadku uszkodzenia lub zniszczenia właściwego zamknięcia - w wodzie płynącej. Zamknięcia tego typu nie są stosowane w jazach, natomiast spotyka się je często w spustach oraz na wlotach do turbin. Są to najczęściej zasuwy o dużym ciężarze dobranym w taki sposób, aby gwarantowały zamknięcie otworu bez użycia specjalnej siły przyciskającej, ponadto czas zamykania powinien być możliwie krótki. Zamknięcia te muszą być zaopatrzone w urządzenia umożliwiające ich podniesienie, gdy awaria zasadniczego zamknięcia zostanie usunięta.

Mechanizmy ruchu zamknięć

Mechanizmy ruchu służą do manewrowania zamknięciami, to znaczy do otwierania i zamykania przelewów oraz spustów. Mechanizmy mogą być napędzane przy użyciu siły ludzkiej, energii elektrycznej, a wyjątkowo energii mechanicznej oraz hydraulicznie za pomocą oleju pod ciśnieniem (program egzamin ustny).
Przyłożenie napędu do zamknięcia może się odbywać za pomocą mechanizmów śrubowych, przekładni zębatych, urządzeń wyciągowych, zwanych wyciągarkami lub serwomotorów olejowych przy napędzie hydraulicznym. W pewnych przypadkach wykorzystuje się do poruszania zamknięć bezpośrednio ciśnienie spiętrzonych wód. Zamknięcia tego typu określa się mianem zamknięć o napędzie hydrostatycznym.

Napęd na zamknięcie może być przekazywany jednostronnie lub dwustronnie za pośrednictwem cięgieł sztywnych (drągi, drabinki) lub giętkich (łańcuchy). Jeżeli napęd jest jednostronny, to może się on znajdować pośrodku zamknięcia lub też na jednej z krawędzi bocznych (podporowych) (opinie o programie).
Mechanizmy z napędem ręcznym. Mechanizm śrubowy składa się z drąga gwintowanego i koła do pokręcania. Koło ułożyskowane jest na stałej podstawie, dzięki czemu nie ma możliwości ruchu pionowego. Przez jego obrót podnosi się lub opuszcza zasuwę, która jest sztywno połączona z drągiem gwintowanym. Aby mechanizm śrubowy był samohamowany, kąt gwintu powinien wynosić nie więcej niż 4-5° (segregator aktów prawnych).
Mechanizmy śrubowe nadają się tylko do małych zamknięć, gdzie siła wyciągowa nie przekracza 1500 kG, gdy mechanizm napędzany jest przez jednego człowieka lub najwyżej 2500 kG, gdy mechanizm obsługuje dwu ludzi.

Mechanizmy z przekładniami zębatymi i napędem ręcznym mają bardziej powszechne zastosowanie. Istnieją tu dwa rozwiązania. Małe zastawki są podnoszone przy pomocy jednej lub dwu drabinek (promocja 3 w 1). Tak w jednym, jak i w drugim przypadku korba umieszczona jest mniej więcej pośrodku zastawki. Napęd z korby przekazywany jest za pośrednictwem przekładni ślimakowej.