Przystosowanie do konserwacji

Jeśli przy analizie okaże się, że w określonym czasie eksploatacji sprawność techniczna niektórych zastosowanych rozwiązań jest niższa od dopuszczalnej przewidzianej w projekcie, tzn. wzrasta niedopuszczalnie prawdopodobieństwo wystąpienia uszkodzeń, należy do dokumentacji wprowadzić odpowiednie poprawki. Jest to ogólny schemat, który dla konkretnych rozwiązań może być jedynie wskazówką dotyczącą etapów analizy trwałości (program uprawnienia budowlane na komputer). Ten sposób rozumowania prowadzić będzie jednak w efekcie do poprawiania rozwiązań projektowych i podwyższania niezawodności budynków.

Przystosowanie do konserwacji, napraw i remontów przewiduje się i zapewnia na etapie projektowania. Przy ocenie tego przystosowania mogą istnieć teoretycznie dwa różne przypadki:

• Konstrukcja jest zaprojektowana z trwałością identyczną dla wszystkich elementów i złączy oraz jest przystosowana do przeprowadzania okresowych profilaktycznych konserwacji i napraw (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
• Konstrukcja jest zaprojektowana z elementów i złączy o różnej trwałości oraz jest przystosowana do przeprowadzania konserwacji i napraw profilaktycznych, a także do generalnych remontów i wymiany zużytych elementów.

W pierwszym przypadku niezbędne jest zapewnienie możliwości okresowych przeglądów elementów i złączy, regeneracji warstw zabezpieczających i wykonywania małych prac remontowych bez przerywania eksploatacji obiektu. W drugim przypadku oprócz tego trzeba przewidzieć częściową lub całkowitą wymianę lub wzmocnienie elementów albo konstrukcji przy prowadzeniu generalnych remontów budynku (uprawnienia budowlane).

Stosowanie w złączach zewnętrznych ścian wielkopłytowych, w kanale dekompresji i progu poziomym np. wkładek metalowych wymaga oszacowania ich trwałości. W rzeczywistości trwałość ich nie jest tak duża jak trwałość ścian, należy więc przewidzieć sposób ich wymiany na nowe. Praktycznie jest to jednak niemożliwe do zrealizowania i dlatego najnowsze rozwiązania mają inny sposób zapewnienia szczelności złączy (program egzamin ustny).

Trwałość obiektu

Trwałość obiektu i wszystkich jego części zależy w sposób zasadniczy od częstotliwości profilaktycznych konserwacji i napraw. Istotne jest więc zapewnienie takich warunków, aby wszystkie elementy składowe budynku przez cały czas eksploatacji pracowały z wymaganym współczynnikiem pewności (opinie o programie).

Jak wynika z tych rozważań, wymagania dotyczące przystosowania do konserwacji i remontów należy uwzględniać przy projektowaniu budynków równolegle z wymaganiami stawianymi początkowej sprawności technicznej i trwałości. Powinny one łącznie odpowiadać rzeczywistym warunkom eksploatacji obiektu.

Przy projektowaniu budynków mieszkalnych wznoszonych metodami uprzemysłowionymi optymalnym rozwiązaniem byłoby, aby wszystkie elementy, węzły i detale oraz być może wyposażenie miały identyczną trwałość, zgodną z przyjętą w projekcie trwałością obiektu. Oznaczałoby to, że wszystkie te części budynku zachowałyby trwałość przez 70 lub 100 lat. Jest to jednak praktycznie niemożliwe, wręcz nierealne (segregator aktów prawnych).

W rzeczywistości w budynkach mieszkalnych stosowane są materiały, elementy lub detale o różniącej się między sobą trwałości. Dotyczy to zarówno materiałów stosowanych np. do robót wykończeniowych, jak i elementów samej konstrukcji budynku. Wewnętrzna konstrukcja nośna (ściany i stropy) ma zwykle największą trwałość ze wszystkich części składowych budynku, co najmniej równą założonej trwałości całego obiektu, natomiast np. ściany zewnętrzne (nośne i nienośne) w wielu rozwiązaniach mają dużo niższą trwałość od zaplanowanej trwałości obiektu (promocja 3 w 1).

Przy projektowaniu należałoby więc w sposób kompleksowy analizować cały budynek z punktu widzenia niezawodności wszystkich przyjętych rozwiązań materiałowo-konstrukcyjnych, pamiętając jako podano poprzednio że charakterystyką niezawodności jest:

• początkowa sprawność techniczna,
• trwałość,
• przystosowanie do konserwacji, napraw lub w razie potrzeby do wymiany zniszczonych elementów budynku albo modernizacji.