Punkt piaskowy

Przyjęcie z góry punktu piaskowego, tzn. stosunku ilościowego piasku do całości kruszywa, nie daje prawidłowego rozwiązania, gdyż zależy on tak od konsystencji, jak i współczynnika W/C. Dla mieszanek kruszywowych dwu- frakcjowych ekonomiczny punkt piaskowy wynosi ok. 0,24-0,30. Przy stosowaniu wzorów podających maksymalną ilość żwiru trzeba pamiętać o tym, iż ułożenie betonu w tych przypadkach wymaga energicznych metod zagęszczania (program uprawnienia budowlane na komputer).

Metody doświadczalne polegają na poszukiwaniu drogą kolejnych przybliżeń składu betonu odpowiadającego założeniom projektu. Wszystkie tego rodzaju metody stawiają sobie za cel osiągnięcie wymaganej konsystencji przy możliwie najmniejszym zużyciu cementu. Większość metod dąży również do zachowania warunku uzyskania żądanej wytrzymałości, określonej za pomocą współczynnika W/C (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Są jednak i takie, które wychodzą z założenia, że sprawą zasadniczą jest znalezienie mieszanki kruszywowej o najmniejszej jamistości i uzyskanie betonu ścisłego. Beton będzie miał wówczas największą możliwą do uzyskania wytrzymałość, zależną od użytej marki cementu. Wadą metod doświadczalnych jest konieczność wykonania bardzo wielu próbnych mieszanek kruszywowych i betonowych w celu uzyskania optymalnego rozwiązania (uprawnienia budowlane).

Przyjęcie jako kryterium doboru składu mieszanki jej największej gęstości pozornej jest słuszne przy założeniu, że gęstości poszczególnych frakcji kruszywa są do siebie zbliżone. W przypadku znaczniejszych różnic tych gęstości, występujących np. przy zastosowaniu kruszywa lekkiego zmieszanego z piaskiem, należy jako kryterium doboru przyjąć największą ścisłość mieszanki, a więc stosunek objętości absolutnych składników do objętości pozornej mieszanki (program egzamin ustny).

Kruszywo grube

Przedstawiona dalej metoda została opublikowana jako metoda doświadczalna VaXletle’a [62]. Autor, jak wiadomo, jest zwolennikiem uziarnienia nieciągłego i dla takiego rodzaju uziarnienia opracował swą metodę. Jako podstawę projektu składu mieszanki przyjmuje się minimum piasku, który wraz z zaczynem tworzy zaprawę wypełniającą jamy grubszej frakcji kruszywa. Najpierw wyznacza się jamistość piasku suchego, następnie przyjmuje ilość wody w_p, zgodnie z jego wodożądnością, następnie wg instrukcji Autora należy odjąć od jamistości piasku ilość dodanej wody w celu uzyskania jamistości piasku wilgotnego. Wówczas j_p = jo - iv_P (opinie o programie).

W celu otrzymania zaprawy wypełnia się jamy piasku zaczynem z nadwyżką 10% przy piasku grubym i 20% przy drobnym. Zgodnie z regułą Bolomeya zaczyn zawiera 0,23 1 wody na 1 kg cementu. Kruszywo grube zanurza się na sicie w wodzie i dosypuje je w stanie zwilżonym do zaprawy w takiej ilości, aby otrzymać założoną konsystencję. Znając gęstość kruszywa grubego i objętość mieszanki po dodaniu kruszywa, łatwo obliczy się ilości poszczególnych składników.

Jeżeli ma się do dyspozycji jeszcze następną grubszą frakcję kruszywa, to postępuje się jak poprzednio, traktując otrzymaną w pierwszym badaniu mieszankę betonową w taki sposób, jak gdyby była zaprawą. A więc po zamoczeniu dodatkowego kruszywa dodaje się je w stanie zwilżonym w takiej ilości, aby otrzymać wymaganą konsystencję. Metoda ta jest bardzo prosta i nie wymaga zbyt wielu operacji doświadczalnych, jednak nie zakłada wytrzymałości stwardniałego betonu. Dopiero po przeprowadzeniu opisanych czynności można ustalić stosunek W/C i obliczyć ze wzoru, np. Bolomeya, wytrzymałość, jaką uzyska się (segregator aktów prawnych).

Na proces wykonywania betonu składają się podane dalej czynniki, które można także określić jako etapy postępowania przy wykonywaniu betonu, gdyż następują po sobie w podanej kolejności:

1. przyjmowanie i magazynowanie składników,
2. przygotowanie mieszanki betonowej (dozowanie i mieszanie),
3. transport od miejsca mieszania do miejsca przeznaczenia (załadowanie środka transportu, przewóz i wyładowanie),
4. układanie i zagęszczanie,
5. pielęgnacja,
6. kontrola uzyskanego betonu (promocja 3 w 1).