Pustaki stropowe uprawnienia budowlane

Pustaki stropowe Akermana są stosowane jako element wypełniający stropów i stropodachów gęsto-żebrowych. W zależności od wysokości rozróżnia się cztery typy pustaków: 15, 18, 20 i 22 cm, a w zależności od długości dwie odmiany 200 i 300 (o długości odpowiednio 19,5 i 29,5 cm) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Szerokość podstawy pustaków wynosi 30 cm. Masy pustaków w zależności od typu wahają się: dla odmiany 200 - od 5,5 do 7,6 kg, a dla odmiany 300 - od 8,4 do 11,5 kg. Pustaki w stanie po- wietrznosuchym powinny wytrzymać, w zależności od odmiany, obciążenia działające na całą górną powierzchnię odpowiednio 150 daN - dla odmiany 200, i 200 daN - dla odmiany 300.

Pustaki stropowe DZ-3 spełniają rolę wypełnienia między żelbetowymi belkami o rozstawie 60 cm w stropach DZ-3 (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wymiary pustaków: 53X30X20,2 cm. Pustaki w stanie powietrznosuchym powinny wytrzymać obciążenie 150 daN działające na całą powierzchnię górną pustaka. Masa pustaka nie przekracza 18 kg (uprawnienia budowlane).

W budownictwie najszersze zastosowanie ma tarcica iglasta. Tarcicę iglastą dzielimy w zależności od:
- rodzaju drewna (sosnowa, świerkowa itd.),
- kształtu (nieobrzynana, obrzynana),
- wymiarów przekroju poprzecznego (deski, bale - dla tarcicy nieobrzynanej, oraz deski, bale, łaty, krawędziaki, belki - dla tarcicy obrzynanej),
- długości (długa, średniej długości),
- jakości drewna i jakości obróbki (klasy jakości - I, II, III, IV) (program egzamin ustny).

Płyty pilśniowe. Płyty pilśniowe wyrabiane są z drewna rozwłóknionego z dodatkiem lub bez dodatków impregnatów. W zależności od stopnia sprasowania rozróżnia się płyty: porowate, twarde i bardzo twarde. Płyty pilśniowe porowate używane są głównie do izolacji cieplnej i akustycznej, płyty twarde i bardzo twarde jako materiał okładzinowy i konstrukcyjny na potrzeby meblarstwa i budownictwa (opinie o programie).

Jako materiał okładzinowy stosowane są płyty pilśniowe laminowane i lakierowane.
Płyty pilśniowe laminowane produkowane są przez naprasowanie na powierzchnię gładką twardych płyt pilśniowych papierów nasyconych żywicami termoutwardzalnymi. Wymiary płyt pilśniowych twardych, laminowanych wynoszą: 2750X1200; 1220X3,2; 4,0; 5,0 mm. Płyty pilśniowe laminowane produkowane są w wielu kolorach jako jedno- lub wielobarwne.

Płyty pilśniowe lakierowane produkowane są przez pokrycie gładkich powierzchni płyt pilśniowych twardych powłoką syntetycznej emalii termoutwardzalnej o różnych sposobach wykończenia powierzchni (gładka - płyty LG, lakierowana młotkowana - płyty LM, lakierowana spękana - płyty LP) (segregator aktów prawnych).

Płyty wiórowe

Spośród płyt wiórowych można wyróżnić: płyty wiórowe prasowane oraz płyty wiórowe wytłaczane. Płyty wiórowe prasowane produkowane są z wiórków drzewnych i kleju syntetycznego. Wymiary płyt: grubość - 8-25 mm, szerokość 180 lub 183, długość zaś 362 lub 366 (płyty trzywarstowowe) oraz 407 lub 410 (płyty frakcjonowane). Produkowane są także płyty wiórowe prasowane, o podwyższonej odporności na działanie grzybów domowych niszczących drewno.
Ze względu na toksyczne związki obecne w wyrobie płyt nie należy stosować jako okładzin od strony wewnętrznej pomieszczeń.

Płyty wiórowe wytłaczane produkowane są w postaci płyt pustakowych i płyt pełnych. Płyty wiórowo-cementowe. Płyty wiórowo-cementowe otrzymujo się z wełny drzew iglastych, którą poddaje się mineralizacji, potem miesza z cementem portlandzkim 35, a następnie formuje i prasuje. Rozróżnia się dwa rodzaje płyt wiórowo-cementowych: konstrukcyjne i izolacyjne. 

Sklejka jest to płyta drzewna sklejona z fornirów o nieparzystej liczbie warstw, w której włókna drzewne w przylegających do siebie warstwach są względem siebie prostopadłe.
W zależności od odporności na działanie wody produkowane są dwa rodzaje sklejek: suchotrwała i wodoodporna (promocja 3 w 1). Sklejka suchotrwała może być stosowana w pomieszczeniach zamkniętych, nie narażona na działanie wody.
Oprócz stopnia odporności sklejek na działanie wody istnieje szereg kryteriów, wg których można dokonać podziału sklejek.

Kryteria te uwzględniają:
- kierunek przebiegu włókien w obłogu,
- rodzaj drewna w obłogu i sklejce,
- postać obłogu i arkusza sklejki,
- stopień mechanicznej obróbki powierzchni,
- przeznaczenie sklejki.