Ramy form

Podczas betonowania ściągi poddawane są sile rozciągającej, przez ramy form przenoszą obciążenie wywołane parciem mieszanki betonowej. Wartość siły rozciągającej jest proporcjonalna do powierzchni pola, z którego parcie przekazywane jest na ściąg, oraz do wartości parcia występującego na tym poziomie. Wymaganą grubość ściany uzyskuje się używając (program uprawnienia budowlane na komputer).

Widok zamków łączących ramy form: a) wykonanych z profili zimnogiętych zamkniętych: 1 - NOE Alu L, 2 - Meva EcoAs, 3 - zamek DRS - PERI Domino, b) wykonanych z płaskowników: 4 - zamek płytkowo-klinowy NOE SL 2000, 5 - Clip - PERI-Handset, 6 - klucz Raster-Paschal elementów dystansowych. Najczęściej są to rurki o odpowiedniej długości z umieszczonymi stożkami PCW na ich końcach. Przez rurki te przepuszcza się ściągi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Komplet ściągu stosowany w deskowaniach ściennych składa się z następujących elementów:
a) pręta ściągu, nazywanego także prętem kotwowym,
b) nakrętki,
c) elementu dystansowego,
d) stożków uniwersalnych.
Powszechnie stosowanymi elementami łączącymi obie ściany deskowań są ściągi śrubowe typu DYWIDAG (DW). Ściągi DW spełniają wytyczne określone w normie: DIN 18216 - Ściągi do deskowań (Schalungsanker fiir Betonschalungeń) (uprawnienia budowlane).
Ściąg DW jest to nagwintowany pręt przenoszący siłę rozciągającą powstałą w wyniku parcia betonu na płyty deskowania.

Przekrój gwintu ma kształt trapezu. Gwint jest przerywany wzdłuż długości pręta w celu zapewnienia możliwości samooczyszczenia się przestrzeni między prętem a nakręconą na pręt nakrętką. Długość pręta ściągu dobierana jest odpowiednio do grubości formowanej ściany i systemu deskowania (program egzamin ustny). Ściągi przeprowadza się przez przewidziane do tego celu otwory w ramie płyty. Pozostałe, niewykorzystane, otwory zamyka się zaślepkami. W deskowaniach ściennych drobnowymiarowych najczęściej stosowane są ściągi DW 15, w deskowaniach wielkowymiarowych DW 20. Parametry techniczne tych ściągów DW (opinie o programie).

System stożków uszczelniających

Nakrętki są elementami przenoszącymi obciążenie z płyt deskowaniowych na pręt ściągu. Można je obsługiwać (nakręcać, dokręcać, rozkręcać) za pomocą klucza sześciokątnego, pręta stalowego lub młotka. Nakrętki dobierane są odpowiednio do średnicy pręta ściągu, rodzaju płyt deskowaniowych i umiejscowienia ściągu.

Element dystansowy, który oprócz zapewnienia odpowiedniej grubości ściany umożliwia właściwe dociśnięcia ściągów, składa się ze stożków z tworzywa sztucznego i rurki dystansowej przyciętej na odpowiednią długość. Po rozdeskowaniu rurka pozostaje w zabetonowanej konstrukcji, natomiast stożki są z niej usuwane (segregator aktów prawnych).
Uszczelnianie otworów w ścianach betonowych powstałych po usunięciu ściągów w niektórych typach obiektów (oczyszczalniach ścieków, ścianach z betonu szczelnego itp.) jest procesem uciążliwym i kosztownym. Firmy produkujące deskowania, w zależności od przeznaczenia obiektu, proponują specjalne systemy ściągów do deskowań ściennych.

Na przykład PERI proponuje dwa następujące systemy ściągów :
a) system stożków uszczelniających DK,
b) system stożków ściągów SK.

System stożków uszczelniających DK stosuje się do deskowania ścian, które powinny zapewnić wodoszczelność, ognioodporność i tłumienie dźwięku.
System stożków ściągów SK stosuje się do deskowania ścian, od których wymagamy wodoszczelności, ognioodporności, tłumienia dźwięku, zabezpieczenia przed promieniowaniem oraz zapewnienia traktów bezpieczeństwa (ściany w sejfach, skarbcach). System SK stosowany jest do tzw. przejść szczelnych.

Systemy te opierają się na tzw. ściągach traconych. Po zabetonowaniu ściągu jego środkowa część pozostaje na stałe w ścianie, natomiast stożki ściągów wykręca się i w to miejsce wstawia się specjalne prefabrykowane korki betonowe (promocja 3 w 1).
Widok fragmentu zaformowanych ścian piwnic zawierających podstawowe elementy deskowania drobnowymiarowego oraz wybrane akcesoria.