Ręczne narzędzie

AERATOR, ręczne narzędzie roln. w formie obrotowych gwiazd na stylisku, do spulchniania i przewietrzania zbitej powierzchni gleby między rzędami roślin. AERENCHYMA (tkanka przewietrzająca), typ tkanki miękiszowej o dużych przestworach międzykomórkowych, w których gromadzi się powietrze; występuje u roślin wodnych i bagiennych. AERO-, pierwszy człon wyrazów złożonych, wskazujący na ich związek znaczeniowy z powietrzem, np. aerobioza, aerostat, aerozol (program uprawnienia budowlane na komputer).

AEROBIONTY (aeroby, oksybionty, tlenowce), organizmy żyjące w środowisku zawierającym tlen atm.; termin stosowany gl. w odniesieniu do drobnoustrojów; a. bezwzględne nie mogą żyć w warunkach beztlenowych, np. prątek gruźlicy, a. względne znoszą warunki beztlenowe - większość bakterii. AEROBIOZA (oksybioza), życie w atmosferze zawierającej tlen; w a. żyje większość organizmów, u których tlen atm. jest zużywany w przemianach chem. stanowiących podstawowe źródło energii. AEROBOWY PROCES, proces biochem. zachodzący w organizmie z udziałem tlenu pochodzącego z atmosfery, np. tlenowy rozkład kwasu pirogronowego w komórkach zwierzęcych i roślinnych. AEROBUS, samolot szerokokadłubowy przeznaczony do przewozu dużej liczby pasażerów na średnie odległości (np. 350-400 osób na odległość 2000- 3000 km); na przykład a. Airbus A300 (Francja) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

AEROBY, - aerobionty. AERODYNA, statek powietrzny cięższy od powietrza, które sobą wypiera; unosi się wskutek dynamicznego oddziaływania powietrza na płaty nośne poruszające się względem niego; z napędem (samolot, śmigłowiec, wiatrakowiec) lub bez napędu (szybowiec, lotnia, latawiec). Aerodynamiczna reakcja - aerodynamiczna siła. AERODYNAMICZNA SIŁA (reakcja aerodynamiczna), siła wywierana na ciało (np. skrzydło samolotu, pocisk) przez gaz (powietrze) podczas ruchu względnego gazu i ciała; składowe s.a.: opór aerodynamiczny, siła nośna i siła boczna. Aerodynamiczna waga, urządzenie do pomiaru sił i momentów aerodynamicznych działających na ciało (samolot, pocisk itp. lub ich modele) (uprawnienia budowlane).

Aerodynamiczne badania

Aerodynamiczne badania, całokształt prac dośw. związanych z badaniem zjawisk wzajemnego oddziaływania znajdujących się względem siebie w ruchu gazu (powietrza) i zanurzonego w nim ciała; przeprowadzane na modelach bądź bezpośrednio na obiektach (samolotach, rakietach i in) (program egzamin ustny).

Aerodynamiczne nagrzewanie, nagrzewanie się powierzchni ciała stałego opływanego strumieniem gazu, nad- dźwiękowym lub hiperdźwiękowym (np. opływ samolotu, rakiet poruszających się z prędkością naddźwiękową, pojazdu kosm.). Aerodynamiczne podobieństwo, zbiór praw fiz. umożliwiających przenoszenie wyników badań aerodynamicznych laboratoryjnych lub na modelach do warunków rzeczywistych. Aerodynamiczny cień, obszar zawirowań powstających za opływanym dałem.

Aerodynamiczny hamulec, urządzenie do zwiększania oporu aerodynamicznego działającego na aerodynę (np. samolot) w celu zmniejszenia jej prędkości lotu; wysuwalne klapy lub holowany spadochron ogonowy. Aerodynamiczny kształt - opływowy kształt (opinie o programie).

Aerodynamiczny moment, moment sił aerodynamicznych działających na opływane przez gaz lub poruszające się w nim ciało; składowe: m.a. wzdłużny (pochylający) - w płaszczyźnie symetrii ciała, m.a. poprzeczny (przechylający) - wokół osi wzdłużnej ciała, m.a. boczny - wokół prostej prostopadłej do osi wzdłużnej i leżącej w płaszczyźnie symetrii ciała. Aerodynamiczny opór, składowa sity aerodynamicznej hamująca ruch ciała (segregator aktów prawnych).

Aerodynamiczny profil, obrys przekroju poprzecznego: piata nośnego, usterzenia (prostopadły do płaszczyzny cięciw i równoległy do osi podłużnej samolotu czy szybowca), łopat wirników śmigłowca (prostopadły do płaszczyzny cięciw i osi podłużnej łopaty); płaskie, płasko-wypukłe, wklęsło-wypukłe, dwuwypukłe itp. Aerodynamiczny tunel, urządzenie do badań aerodyn, w warunkach laboratoryjnych. AERODYNAMIKA, dział aeromechaniki zajmujący się wzajemnym oddziaływaniem ciał stałych i gazów (gt. powietrza), znajdujących się we względnym ruchu; wyniki badań wyzyskiwane w lotnictwie, budownictwie, technice strumieniowej itp. (promocja 3 w 1).