Regionalny charakter działań

Regionalny charakter działań związanych z kaskadą jest dostrzegany w środowiskach naukowych gospodarki wodnej: „Projektowana Kaskada Dolnej Wisły jest bardzo złożonym przedsięwzięciem inwestycyjnym, wiążącym ze sobą ściśle aspekty przyrodnicze, techniczne, gospodarcze, społeczne i ekologiczne (program uprawnienia budowlane na komputer). W wyniku spiętrzeń na 8 stopniach kaskady wystąpi szereg zmian fizycznych i przyrodniczych w korycie rzeki i na obszarze międzywala. Zmianie ulegną warunki przepływu, ruchu rumowiska, termiki, reżimu lodowego, a w ślad za tym zmiany flory i fauny. Budowa kaskady musi być ściśle powiązana z szerokim programem poprawy czystości wód na całym obszarze zlewni, co przyczyni się do poprawy czystości wód rzeki, przyszłych zbiorników oraz ograniczenia ilości zanieczyszczeń odprowadzanych do Bałtyku (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Obszar kraju położony wzdłuż dolnej Wisły stanowi bardzo istotny region zarówno pod względem gospodarczym, przyrodniczym, społecznym, ekologicznym, kulturowym, jak też krajobrazowym. Dlatego też podjęcie poważnych inwestycji hydrotechnicznych na tym obszarze powinno być poprzedzone kompleksowym i wnikliwym rozpoznaniem naukowym, wykonanym przez doświadczone zespoły naukowo-badawcze, studyjne i projektowe (uprawnienia budowlane). W szczególności konieczne jest opracowanie następujących zagadnień:

1. zmiany fizyczne, przyrodnicze, ekologiczne, klimatyczne i krajobrazowe wynikające z realizacji kaskady,
2. proponowane różne rozwiązania techniczne kaskady, ich zalety i wady oraz wpływ na otaczające środowisko przyrodnicze,
3. skutki gospodarcze i społeczne budowy kaskady oraz jej wpływ na przestrzenny rozwój regionu,
4. wpływ kaskady na strategiczne plany rozwoju regionu i kraju,
5. możliwość złagodzenia a nawet wyeliminowania negatywnych skutków ekologicznych i przyrodniczych budowy kaskady.

Opracowanie tych problemów wymagać będzie badań o charakterze interdyscyplinarnym z udziałem specjalistów z dziedziny techniki, gospodarki, ekonomii, przyrody, ekologii, przestrzennego zagospodarowania oraz kultury" (program egzamin ustny).

Niekolizyjne ekologicznie zagospodarowanie

Wiązanie budowy KDW z kształtowaniem regionu społeczno-gospodarczego jest niezbędnym warunkiem uzyskania najwyższej efektywności ekonomicznej tego przedsięwzięcia inwestycyjnego o wymiarze ogólnokrajowym. Jej ciągnięcie wymaga jednak zupełnie innego podejścia planistycznego niż to zastosowano w koncepcji KDW (opinie o programie).

Istotą tego przedsięwzięcia powinno być współzależne opracowanie projektu techniczno-ekonomicznego KDW ze strategią, a potem planem rozwoju społeczno-gospodarczego i przestrzennego zagospodarowania regionu funkcjonalnego dolnej Wisły. Tylko na tej drodze jest możliwa (zgodnie z całym doświadczeniem planistyki światowej, głównie amerykańskiej i zachodnioeuropejskiej) zarówno konkretyzacja pełnych efektów społeczno-gospodarczych KDW, jak i minimalizacja kolizji zagospodarowania ze środowiskiem przyrodniczym, a w rezultacie stworzenie podstaw koncepcyjno-programowych realizacji zasad ekorozwoju.

Bez przeprowadzenia takiej procedury nie powinno być realizowane żadne duże przedsięwzięcie inwestycyjne w Polsce XXI wieku. To jest główny kanon przyszłego rozwoju. Reasumując należy podkreślić, że niezbędnym warunkiem wykorzystania szans rozwojowych strefy dolnej Wisły jest niekolizyjne ekologicznie zagospodarowanie całkowicie zgodne z koncepcją ekorozwoju (segregator aktów prawnych).

Ekoregion Wisły tworzy system przyrodniczo-społeczno-gospodarczy, w którym powinno nastąpić rozwiązanie głównych problemów racjonalnego ekologicznie gospodarowania wodą i kształtowania systemu ekologicznego, gdzie:

1. gospodarka przestrzenna, oparta na ekologicznym paradygmacie funkcjonowania jej systemu decyzyjnego, stanowić powinna narzędzie kształtowania proekologicznej strategii zagospodarowania Wisły i jej ekoregionu;
2. podstawę funkcjonowania systemu decyzyjnego gospodarki przestrzennej, określającego tę strategię, tworzy długookresowe prognozowanie i planowanie scenariuszowe, oparte na rozpoznaniu struktury przestrzenno-funkcjonalnej i ocenie potencjału środowiska przyrodniczego oraz ciągłym diagnozowaniu zasilanym monitoringiem przyrodniczo-przestrzennym;
3. polityka regionalna jest prowadzona przez samorządy terytorialne i rząd w regionach, których delimitacja powinna zapewnić spójność polityki społeczno-gospodarczej i przestrzennej z polityką ekologiczną (promocja 3 w 1).