Roboty górnicze

W stanie płynnym występują w ziemi: ropa i wody mineralne. Ich eskploatacja jest również prowadzona za pomocą odwiertów.
W stanie stałym występują: torf, węgiel brunatny, węgiel kamienny, rudy, sole, kopaliny chemiczne, ceramiczne i budowlane (program uprawnienia budowlane na komputer). Z wyjątkiem soli i siarki, które mogą być wydobywane metodą ługowania lub parowania za pomocą odwiertów, wszystkie kopaliny stale są wydobywane metodami górniczymi naziemnymi lub metodami górniczymi podziemnymi.

Roboty górnicze dzielą się na:
a) udostępniające złoże, tj. obejmujące wykonanie szybów, przecznic lub przekopów i szybików upadowych,
b) przygotowujące złoże do wydobycia kopaliny w nim zawartej,
c) wydobywcze, a więc polegające na eksploatacji przygotowanego złoża (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zespół robót górniczych, rozmieszczony na wyodrębnionym obszarze górniczym, wyposażony w urządzenia mechaniczne i elektryczne do urabiania, ładowania i transportu skal, materiałów i ludzi, podsadzania, odwadniania, wentylacji i oświetlania wyrobisk, łącznie z urządzeniami wyciągowymi, przeróbczymi i składowymi oraz obiektami pomocniczymi i socjalno-bytowymi, rozmieszczonymi na powierzchni obszaru górniczego, tworzy zakład górniczy, zwany kopalnią.
W ramach podstawowego schematu technologicznego głębinowej kopalni węgla dokonano podziału technologicznego obiektów na grupy (uprawnienia budowlane).

Wyróżniono 10 grup obiektów:
a) szyby i szybiki,
b) przekopy i chodniki kamienne,
c) chodniki kamienno-węglowe i węglowe,
d) ściany z podsadzką suchą,
e) ściany z podsadzką hydrauliczną,
f) ściany z zawałem,
g) pola zabierakowe i komorowe,
h) wyrobiska pomocnicze,
i) powierzchnia kopalni właściwej,
j) teren poza kopalnią właściwą (program egzamin ustny).

W obrębie trzech pierwszych grup obiekty podzielono na podstawie ich właściwości górniczych oraz na podstawie funkcji technologicznych jaką te wyrobiska pełnią w procesie produkcyjnym. Wyróżniono np. szyby wydobywcze
główne i pomocnicze, szybiki ślepe zsypne, przekopy wodne i rurowe, chodniki kamienno-węglowe odstawcze itp.

Główne budowle naziemne

Dla ścian oraz dla zabierek i komór, tj. dla grup 4, 5, 6 i 7, podział oparto na pewnych charakterystycznych cechach górniczych lub cechach wyposażenia, które mają istotny wpływ na przebieg technologicznego procesu produkcyjnego i na wyniki pracy kopalń (opinie o programie). Uwzględniono tutaj np. sposób wykonywania podsadzki suchej, kierunek eksploatacji ścian zawałowych, liczbę warstw przy eksploatacji z podsadzką hydrauliczną itp.
Należy podkreślić, że w przedstawionym podziale wyrobiskiem eksploatacyjnym w grupie 7 nie jest pojedyncza zabierka lub komora, lecz „pole pochylniane” lub „pole chodnikowe”, tzn. zespół zabierek lub komór obsługiwanych wspólną pochylnią bądź chodnikiem, a stanowiących jako całość - część schematu technologicznego kopalni węgla.

Podział „wyrobisk pomocniczych” w grupie 8 wynika z potrzeby wyodrębnienia różnych pomocniczych obiektów dołowych. Przez główne budowle rozumie się budowle ciągu produkcyjnego: wieże szybowe z urządzeniami wyciągowymi, nadszybia i zakłady przeróbki mechanicznej a ponadto stacje kopalniane oraz budynki zespołu socjalnego (łaźnie, lampownie). Są to budowle decydujące na równi z podziemiem o produkcyjnej mocy kopalni (segregator aktów prawnych).

Po stronie dołu elementami powiązań są:
- szyby - ich liczba, lokalizacja i przekrój,
- urządzenia wyciągowe, przewody (w szybach),
- liczba zjeżdżających pracowników, ilość wydobywanego węgla i kamienia, opuszczanych materiałów (w tym materiałów podsadzkowych), ilość doprowadzanego powietrza, energii i wody,
- rozkład powyższych transportów w ciągu dnia.

Elementami powiązań zewnętrznych na powierzchni są odpowiednio: trasy dróg dojazdowych i bocznic, rurociągi, linie zasilające itp., połączenia z zakładami współpracującymi, produkcji ubocznej i pomocniczej.
Odpowiednio dane wymienione wyżej w punktach b, c i d stanowią elementy dotyczące środków transportu mas i organizacji robót (promocja 3 w 1).

Do powiązań zewnętrznych należy również zaliczyć wielkość terenu zajętego lub przewidywanego do zajęcia przez zakład, choć czynnik ten wychodzi poza pojęcie elementów komunikacji.