Roboty izolacyjne

Roboty izolacyjne należy wykonywać jedynie w czasie suchej bez- mroźnej pogody. Jeśli przesunięcie terminu wykonania robót jest niemożliwe, to można izolację wykonywać po wyschnięciu, osuszeniu względnie ociepleniu izolowanych powierzchni pod osłoną prowizorycznego dachu lub cieplaka. Materiały izolacyjne układane bez specjalnych zabezpieczeń mogą być w zasadzie stosowane w temperaturze powyżej + 5°C (program uprawnienia budowlane na komputer).
Niewskazane jest układanie izolacji podczas wiatru, który powoduje szybkie stygnięcie lepiku.

Przeznaczone do izolacji powierzchnie powinny być powleczone roztworem gruntującym. Ze względu na możliwość tworzenia się pęcherzy używanie emulsji do powlekania powierzchni pod izolację ciężką z wkładkami nie jest wskazane. Przy przygotowywaniu powierzchni należy stosować się do wytycznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Izolację wykonuje się przylepiając do zagruntowanej powierzchni podłoża lepikiem papy, blachy, folie metalowe bądź tkaniny impregnowane (pkt 13, 15 i 16). Jeżeli do izolacji wodochronnej stosuje się wkładki specjalne, to dla większej pewności przylepia się dwie warstwy do izolowanej powierzchni.

Styki podłużne i poprzeczne powinny być względem siebie przesunięte w ten sposób, aby w miejscach styków leżały jedynie trzy warstwy. Przesunięcie styków jest korzystne z tego względu, że ponad każdym z nich znajduje się nieprzerwana powłoka, która w razie nieszczelności styków zatrzymuje wodę (uprawnienia budowlane).

Przy powłokach z pap lub wkładek specjalnych trudno przyjmujących kształt izolowanej powierzchni należy unikać ostrych krawędzi, łatwo bowiem w papie mogą powstać pęknięcia.
Izolacje z zaimpregnowanymi wkładkami lub z blachami różnią się od izolacji z wkładkami specjalnymi tym, że przy równej ilości warstw zawierają mniejszą ilość masy, ponieważ wkładki nie mają powłok (program egzamin ustny).

Wykonywanie izolacji

Do wykonywania ciężkich izolacji z wkładkami papy asfaltowe są bardziej odpowiednie niż tkaniny, gdyż te łatwo wyciągają się i tworzą zmarszczki. Tkaniny impregnowane przyjmują łatwiej przy nalepianiu kształt izolowanej powierzchni niż papy i dlatego szczególnie nadają się one do izolowania nierównych powierzchni o licznych wgłębieniach lub zagięciach, do wyklejania naroży, krawędzi itp. Tkaniny impregnowane stosuje się nie tylko zamiast pap, lecz także zamiast takich materiałów, które ze względu na sztywność nie mogą zapewnić wodoszczelności w wyżej cytowanych miejscach (opinie o programie).

Podczas gdy do wykonywania izolacji wodoszczelnej płaszczyzn poziomych i lekko pochyłych (płaskich łub o równomiernej krzywiźnie) nadają się wkładki specjalne ciężkie, przy większych płaszczyznach pionowych lub silnie nachylonych zaleca się naklejanie dwóch lub kilku warstw papy asfaltowej bez powłoki z przestawionymi stykami. Wkładki specjalne bowiem, z powodu ich znacznego ciężaru, dają się z trudem przylepić i szczególnie w lecie na gorącej masie bitumicznej mogą ześlizgiwać się. Więcej niż dwie warstwy wkładek specjalnych należy stosować jedynie w wodzie gruntowej (segregator aktów prawnych).

Do wykonywania izolacji ciężkich z wkładkami wskazane jest stosowanie zasadniczo tylko lepików bitumicznych na gorąco [8]. Używa się jednak również z powodzeniem lepików na zimno. Te ostatnie szczególnie mogą być przydatńe wówczas, gdy należyte przylepienie wkładek przy zastosowaniu lepików na gorąco natrafia na trudności (lepik na gorąco może w złych warunkach skrzepnąć wcześniej, niż zostaną dokonane wszystkie czynności konieczne dla należytego ułożenia izolacji).

Wykonywanie izolacji przy posługiwaniu się lepikami na zimno wymaga mniejszych kwalifikacji rzemieślników, a skutki niestarannego lub nieumiejętnego wykonania są w tym przypadku dzięki ogromnej plastyczności lepiku mniej niebezpieczne niż przy zastosowaniu lepików na gorąco. Przy stosowaniu lepików na gorąco trzeba uwzględnić dwa dodatkowe czynniki: temperaturę nakładanego lepiku oraz sprawność wykonania (które powinno się odbywać w z góry określonym czasie) (promocja 3 w 1).