Roboty remontowe i modernizacyjne uprawnienia budowlane

Roboty remontowe i modernizacyjne o charakterze ogólnomiejskim wykonują przedsiębiorstwa budownictwa miejskiego, dla których organem założycielskim są władze miejskie lub wojewódzkie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Oprócz wyżej wymienionych wykonawców istnieją jeszcze branżowe lub specjalistyczne przedsiębiorstwa, dla których organem założycielskim są kierownicy resortów gospodarczych, jak np. przedsiębiorstwa remontowo-montażowe handlu wewnętrznego. Przedsiębiorstwa te wykonują remonty kondygnacji przyziemia budynków mieszkalnych w zakresie przeznaczonym na usługi i handel.
Roboty remontowe i modernizacyjne związane z rekonstrukcją obiektów zabytkowych wykonywane są przez Pracownie Konserwacji Zabytków (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

jednostki organizacyjne, administrujące znaczną liczbą obiektów (np. zarządy budynków mieszkalnych), utworzyły własne zakłady remontowe. Zakłady te wykonują roboty o nieskomplikowanym zakresie konstrukcyjnym (uprawnienia budowlane).

bieżącymi i naprawami awaryjnymi zajmują się grupy remontowe utworzone na własne potrzeby przez niektóre spółdzielnie mieszkaniowe. Wykonywanie robót systemem własnym (tzw. systemem gospodarczym) polega na prowadzeniu robót siłami pracowników zatrudnionych w danej jednostce organizacyjnej, oddelegowanych do jednorazowego wykonania robót budowlanych na rzecz tej jednostki.

robót takim systemem powinna odbywać się zgodnie z przepisami ogólnie obowiązującymi w tym względzie. Tryb organizacyjny tego rodzaju wykonawstwa robót regulowany jest odrębnymi przepisami wynikającymi z aktualnych ustaw o działaniu przedsiębiorstw (program egzamin ustny).

Sposoby realizacji robót

Roboty remontowe i modernizacyjne przeprowadza się na ogół w poszczególnych budynkach, rzadziej w kilku budynkach sąsiadujących ze sobą (opinie o programie). Prowadzi to w konsekwencji do równoczesnego wykonywania wielu prac remontowych w wielu miejscach, tj. do terytorialnego rozproszenia robót. Jeśli uwzględnić, że postęp prac w każdym remontowanym budynku jest zależny od wielu czynników (wśród których istotnym czynnikiem, niezależnym od wykonawcy, jest inny stan konstrukcji, niż to przewidywano w okresie opracowania dokumentacji), to można zauważyć, że jednoczesne nałożenie się rozszerzenia terytorialnego i różnorodnego przebiegu procesu realizacyjnego w czasie jest przyczyną trudności w kierowaniu przebiegiem prac remontowych na szczeblu nie tylko przedsiębiorstwa, lecz także jego mniejszych organizacyjnych, np. kierownictwa grup robót.

Próbę przezwyciężenia tych trudności podjęto w NRD (segregator aktów prawnych).

Wykorzystano przy fakt, że w niektórych miastach są całe dzielnice wybudowane na przełomie wieku XIX i XX. Zbliżony wiek budynków i typ konstrukcji pozwala na zastosowanie przy ich remoncie podobnych środków. Ze względów oszczędnościowych zakres remontu i modernizacji został ograniczony do niezbędnego. Podstawowymi założeniami organizacyjnymi jest koncentracja przestrzenna prac oraz potokowa metoda realizacji remontu.

Założenie koncentracji przestrzennej wyraża się w ten sposób, że kolejnym pracom remontowo-modemizacyjnym poddawane są całe ciągi ulic. Pierwsza faza prac, wykonywana przez brygady izolacyjno-dekarskie, polega ta elektroosmotycznym osuszaniu murów piwnicznych. Prace te wykonywane są od października do marca, gdyż w czasie od kwietnia do września brygady te wykonują prace dekarskie. Te ostatnie prace traktowane są jako faza i wykonywane są w budynkach o całkowicie osuszonych murach piwniczych, tj. w ok. 2 lata po wykonaniu instalacji elektroosmozy. Zakres fary drugiej obejmuje również ewentualną wymianę zniszczonych elementów drewnianych (łaty, końcówki krokwi i belek itp.), impregnację drewna, wygrzanie nowych czap kominowych, założenie zbiorczych anten telewizyjnych, wymianę dachówki i opierzeń (promocja 3 w 1).

Przed przystąpieniem do fazy trzeciej, trwającej ok. 2 miesięcy, lokatorzy są przenoszeni do mieszkań już zmodernizowanych. Zakres prac wykonywanych w ramach tej fazy robót obejmuje ewentualną naprawę i impregnację drewnianych belek stropowych, ostruganie (po uprzednim usunięciu gwoździ) powierzchni desek podłogowych, w celu ponownego ułożenia ich odwrotną stroną, wykonanie łazienek, doprowadzenie instalacji wody, gazu, kanalizacji do kuchni i łazienki, wykonanie przewodów wentylacyjnych, wykonanie nowej instalacji elektrycznej, nowych pieców oraz malowanie ścian i stolarki.

Następne fazy, tj. czwartą (elewacja frontowa) oraz piątą (pozostała elewacja oraz mała architektura), wykonuje się już po wprowadzeniu lokatorów do zmodernizowanych mieszkań.

Opisana metoda może u nas znaleźć zastosowanie w miastach, w których zachowała się stara zabudowa mieszkalna w całych nie naruszonych kwartałach ulic, zawsze bowiem celowe jest dążenie do przestrzennej koncentracji prac remontowo-modernizacyjnych.