Roboty wykończeniowe uprawnienia budowlane

Roboty wykończeniowe dzieli się na dwie fazy: roboty przygotowawczo-montażowe oraz właściwe roboty wykończeniowe (program uprawnienia budowlane na komputer).
Pierwsza faza obejmuje:
- osadzenie ścianek (z płyt pilśniowych) i zmontowanie ścianek działowych gipsowych (Pro Monta),
- wykonanie otworów dla instalacji c.o., dla anten TV i dla rur deszczowych,
- wykonanie warstwy wyrównawczej pod posadzki i szpachlowanie spoin.

Właściwe roboty wykończeniowe obejmują prace wewnątrz mieszkań, na
klatkach schodowych, na dachu i prace elewacyjne. Do prac wewnątrz mieszkań zalicza się:
- montaż pionów i grzejników c.o. oraz osadzenie rozetek i zasklepienie otworów w stropach (program uprawnienia budowlane na ANDROID),
- rozprowadzenie przewodów i założenie punktów instalacji elektrycznej pod sufitami (przez klejenie),
- malowanie sufitów,
- montaż zestawu kuchennego oraz montaż mebli wbudowanych,
- ułożenie warstwy ocieplającej na stropie nad piwnicami oraz układanie podłóg i posadzek,
- montaż ościeżnic drzwiowych ze skrzydłami,
- rozprowadzenie instalacji elektrycznej dołem w narożu ścian i podłogi oraz przyklejenie listew przypodłogowych (uprawnienia budowlane),
- malowanie ścian.

Prace wykończeniowe na klatkach schodowych obejmują:
- montaż balustrad i osadzenie pochwytów,
- montaż pionów elektrycznych z osadzeniem armatur,
- osadzenie osłon na rury deszczowe i wyłazów,
- osadzenie drzwi wejściowych,
- malowanie (program egzamin ustny).

Roboty dachowe

Do robót dachowych należą obróbki blacharskie, wykonanie izolacji oraz montaż górnej nadstawy kabin sanitarnych.
Do wykończeniowych robót elewacyjnych zalicza się osadzenie balustrad balkonowych i loggii oraz obróbka cokołu, wykonanie opasek itp.
System szczeciński1) różni się od systemu W-70 głównie tym, że posługuje się on zamkniętym zestawem 140 zunifikowanych prefabrykatów, z których wznoszone są budynki mieszkalne o 5 i 11 kondygnacjach, od piwnic do dachu włącznie, w różnych układach budynków - klatkowych, korytarzowych lub punktowych (opinie o programie). Tak znaczne zmniejszenie liczby prefabrykatów w porównaniu z systemem W-70 uzyskano głównie przez przyjęcie jako podstawowych dwóch tylko rozpiętości konstrukcyjnych 4,8 i 2,4. Dzięki temu uzyskano prosty układ konstrukcji i jeden typ stropu o wymiarach 4,80 X 2,40 o 12 podtypach.

Podobnie jak w systemie W-70 system szczeciński jest systemem budownictwa otwartego, w którym budynki są montowane z elementów wielkopłytowych, całkowicie wykończonych. Zestawy elementów są produkowane w 4 ośrodkach: w Warszawie, Łodzi, Gdańsku i Bydgoszczy, w stacjonarnych fabrykach domów, wybudowanych w oparciu o technologię i zamaszynowanie zakupione w Związku Radzieckim. W systemie szczecińskim zastosowano elementy ścian zewnętrznych w postaci płyt pełnych o grubości 40 cm z betonu keramzytowego o marce 7 w ścianach samonośnych i o marce 110 w ścianach nośnych. W systemie WO płyty keramzytobetonowe ścian zewnętrznych o analogicznych markach maj; łącznie z wykończeniem grubość 42 cm w ścianach nośnych i 36 cm - w ścianach samonośnych, osłonowych.
W obydwu systemach ściany wewnętrzne są wykonywane z żelbetowych płyt o grubości 15 cm. Wysokości ich wynoszą: 2,63 m w systemie szczecińskim oraz 2,53 m w systemie W-70.

Ściany piwniczne w systemie szczecińskim są wykonywane z prefabrykatów płytowych grubości 26 i 30 cm, przy czym płyty na ściany zewnętrzne wytwarzane są z betonu keramzytowego, zaś płyty na ściany wewnętrzne - z betonu zwykłego. W omawianym systemie podstawowym układem konstrukcyjnym jest układ poprzeczny, jednak zaprojektowane złącza pionowe i poziome w ścianach umożliwiają stosowanie układu podłużnego oraz ścian nośnych wzajemnie prostopadłych, podobnie jak to ma miejsce i w systemie W-70. W systemie szczecińskim zastosowano tzw. wieńce ukryte, to jest wieńce wykonane w zagłębieniach prefabrykatów ściennych (segregator aktów prawnych).

Wieńce z betonu są formowane po uprzednim połączeniu pętli stalowych wystających z płyt ściennych i stropowych, stanowiących przedłużenie zbrojenia głównego prefabrykatów. W przeciwieństwie do systemu W-70, nie stosuje się przy wykonywaniu wieńców dodatkowego zbrojenia. Płyty te zbrojone są siatkami zgrzewanymi wzdłuż obrzeży, przy czym obrzeża poziome zbrojone są siatką z prętów 2 fi 10 mm, pionowe zaś - z prętów 4 fi 8 mm, które spełniają rolę zbrojenia ukrytych wieńców stropowych. Na górnym obrzeżu poziomym znajdują się wystające uchwyty transportowe oraz pręty rektyfikacyjne fi 24 mm, umieszczone w narożach płyt. Tego rodzaju usytuowanie prętów rektyfikacyjnych ułatwia w czasie montażu naprowadzenie prefabrykatów ściennych w miejsce ich wbudowania dzięki pełnej widoczności tych prętów oraz nie koliduje z otworami drzwiowymi i instalacyjnymi. Dodatkową zaletą takiego umieszczenia prętów rektyfikacyjnych jest wzmocnienie złączy poziomych i pionowych po ich zabetonowaniu.

W pionowych obrzeżach są wykonane 3 wycięcia na wysokości kondygnacji z 4 poziomymi pętlami, służącymi do połączenia stykających się płyt. W płytach ścian zewnętrznych znajdują się kanały wewnętrzne fi 25 mm dla instalacji elektrycznej. Tego rodzaju rozwiązanie umożliwia w razie potrzeby wymianę wiązek przewodów elektrycznych w czasie użytkowania budynku (promocja 3 w 1).

Płyty ściany kuchennej mają otwory do mocowania typowego wyposażenia kuchni, płyty z otworami drzwiowymi mają wmontowane stalowe ościeżnice, zaś płyty przy podestach są wykonywane z pionowymi bruzdami dla oparcia specjalnych występów półpodestu klatki schodowej.