Rosnące deficyty ilościowe

Zakładając, że podstawowym, odwiecznym elementem integrującym obszar Bałtyku jest Morze Bałtyckie, a wyzwaniem rozwoju cywilizacyjnego jest droga prowadząca od rozwoju zrównoważonego aż do ekorozwoju - oczywiste staje się kreowanie kryteriów uznanych za podstawowe z ekologicznego punktu widzenia. Oznacza to obiektywne i niekolizyjne przyjęcie zlewni głównych rzek Bałtyku za podstawę kreowania regionów Europy Bałtyckiej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Mamy bowiem do czynienia z unikatową w skali europejskiej sytuacją, że zlewnie poszczególnych rzek obejmują co najmniej terytoria jednego państwa i co najwyżej małe części terytorium jednego (dwóch) państwa sąsiedniego. Jest to położenie diametralnie różne od sytuacji regionów i państw zlewni Renu czy Dunaju (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Oczywiście podstawowym problemem zarówno europejskim, jak i światowym XXI wieku będzie woda i energia (także jako pochodne efektu cieplarnianego). Woda - jej rosnące deficyty ilościowe i zagrożenie jakościowe zasobów (np. Holandia) będą źródłem napięć i konfliktów także regionalnych, po wygaśnięciu (lub raczej wykrwawieniu) konfliktów narodowościowych (ciągle istniejący spór Węgier i Słowacji o zaporę na Dunaju jest tutaj informacją sygnalną) (uprawnienia budowlane).

Europa Bałtycka powinna uświadomić sobie, że:

1. restrukturyzacja zagospodarowywania (przemysłowego i osadniczego) w zlewni tych rzek jest kluczem do odnowy stanu środowiska Bałtyku i przywrócenia jego odwiecznych funkcji żywicielskich;
2. sieć głównych ośrodków centralnych Europy Bałtyckiej jest organicznie związana z obszarami ujściowymi głównych rzek (np. Gdańsk-Wisła, Ryga-Dźwina, St. Petersburg-Newa) (program egzamin ustny).

Pas słoneczny

Korzyścią i jednocześnie zagrożeniem wszystkich regionów Bałtyku jest ich dostępność do Morza Bałtyckiego. Każdy region lądowy ma swój odpowiednik basenu morskiego, natomiast dynamika powiązań tych dwóch jednostek jest wzmocniona rozkładem prądów powierzchniowych wody morskiej. Mechanizm powiązań polega więc na zasilaniu Bałtyku wodami rzek (zlewni), koncentrującymi efekty (ścieki) struktury gospodarczej i osadniczej zlewni, wody powierzchniowe zaś rozprowadzają wody zanieczyszczone (zachodzi tu również proces mieszania wód słonych i słodkich oraz oddziaływania wiatrów). Tworzy to system powiązań i zależności regionów, które - nawet nie sąsiadując ze sobą - są uzależnione od gospodarowania w zlewniach (opinie o programie).

Z powyższego wywodu wynika uprawnienie regionalizacji zlewniowej jako podstawowej, wydzielonej kryteriami jednoznacznymi i obiektywnymi dla kreowania Europy Bałtyckiej. Cyrkularny charakter opisanych procesów uprawnia także do wykreowania bałtyckiego Zielonego Pierścienia tworzącego zespól regionów podejmujących strategię rozwoju zrównoważonego - wątku cywilizacyjnego integrującego region całego Bałtyku, a także będącego ofertą regionalną wobec Europy, zafascynowanej koncentracją technologii/ nauki i biznesu w pasmach „banana" i „pasa słońca", o już sygnalizowanych, zabójczych efektach nadkoncentracji (segregator aktów prawnych).

Perspektywiczną siłą kreatywną tego regionu są czynniki rozwojowe skumulowane w trzech zlewniach: Wisły, Odry i rzek przymorza. Każdy z regionów Europy Bałtyckiej ma swoją siłę motoryczną, odniesioną do funkcji zarówno gospodarczych, osadniczych, jak i ekologicznie uwarunkowanych (gospodarka wodna, gospodarka leśna, ochrona różnorodności biologicznej). Każdy z tych regionów ma swoje odpowiedniki w basenach morskich Bałtyku. Zlewnia Wisły determinuje związek z Basenem Gdańskim - 10, Zlewnia Odry determinuje związek z Basenem Bornholmu - 11, zlewnie rzek przymorza wiążą się z Basenem Bornholmskim i Basenem Południowogotlandzkim - 8. Tworzy to zamknięty system powiązań zarówno wodnych, jak i gospodarczych, co potwierdzają perspektywiczne relacje głównych osi infrastrukturalnych Bałtyku, osi Wisły i Odry (promocja 3 w 1).