Rozczłonkowany system górski

Dna większych dolin rzecznych wyścielają fluwisole (mady) i glejsole (gleby glejowe). Szczególnie szerokie pasy fluwisoli występują w dolinach rzek nizinnych, przede wszystkim systemu Missisipi, oraz w obrębie wielkich delt - Missisipi, Jukonu, Mackenzie i in. Charakterystyczną cechą kontynentu jest znaczne rozprzestrzenienie histosoli (gleb bagiennych - torfowych i murszowych). Zalegają one gł. na północy kontynentu, w pojeziernych zagłębieniach na obszarach o rzeźbie młodoglacjalnej, a także na pd. wsch. (m.in. na półwyspie Floryda)  (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na warunki klimatyczne Ameryki Północnej wywiera wpływ kilka czynników. Należą do nich: 1) rozciągłość południkowa kontynentu, która sprawia, że leży on we wszystkich strefach klimatycznych występujących na kuli ziemskiej, 2) zwartość masywu lądowego mało rozczłonkowanego od wsch. i zach., 3) ukształtowanie powierzchni, 4) południkowy przebieg krain geograficznych, 5) występowanie ciepłych i chłodnych prądów morskich (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rozczłonkowany system górski Kordylie- rów, które rozciągają się wzdłuż zach. wybrzeża kontynentu, stanowi barierę dla wilgotnych mas powietrza przemieszczających się znad oceanu. Przekraczając łańcuch górski, pozbywają się one wilgoci na dowietrznej, zach. stronie i jako suche docierają do zawietrznej, wsch. strony Gór Skalistych oraz nad Wielkie Równiny. Obserwuje się wówczas wzrost temp. i spadek wilgotności powietrza. Z drugiej strony bariera ta osłania wybrzeża przed napływem chłodnego i suchego powietrza arktycznego oraz polarnego z wnętrza kontynentu (uprawnienia budowlane).

Zjawisko to zaznacza się bardzo wyraźnie w rozkładzie temp. powietrza i opadów atmosferycznych. Wpływ Oceanu Spokojnego ogranicza się więc tylko do wąskiego pasa wybrzeży na zach. kontynentu. Położone na wsch. Appalachy nie stanowią już takiej bariery, stąd oddziaływanie mas powietrza atlantyckiego jest znacznie większe. Z kolei rozciągające się w centralnej części kontynentu rozległe niziny ułatwiają napływ ciepłego i wilgotnego powietrza z pd. daleko na pn. oraz zimnego z pn. nawet do Zatoki Meksykańskiej (program egzamin ustny).

Ośrodki baryczne

Choć nad kontynentem północnoamerykańskim powstają ośrodki kształtowania się mas powietrza (wyże i niże atmosferyczne), to jednak większy wpływ na pogodę wywierają ośrodki baryczne ukształtowane poza lądem. W okresie zimowym na skutek znacznego wychłodzenia powstaje nad kontynentem sezonowy Wyż Północnoamerykański, który łączy się z Wyżem Hawajskim i Azorskim. Również nad Grenlandią tworzy się wówczas obszar podwyższonego ciśnienia - Wyż Grenlandzki. W pn. części Oceanu Atlantyckiego rozbudowuje się Niż Islandzki, który oddzielony jest klinem Wyżu Kanadyjskiego od Niżu Aleuckiego. W wyniku takiego rozkładu układów barycznych w okresie zimowym wsch. część kontynentu jest pod wpływem mas powietrza arktycznego (opinie o programie).

Przemieszczając się, stopniowo nabierają one cech powietrza polarno-kontynentalnego i często w wyniku sprzyjającego ukształtowania terenu (Niziny Wewnętrzne i Niziny Południowe) docierają aż do Zatoki Meksykańskiej, powodując znaczne obniżanie się temp., czyli tzw. fale chłodu (cold waves). Na zach. z kolei, znad Oceanu Spokojnego ku pn., w kierunku Niżu Aleuckiego, odbywa się ruch mas powietrza zwrotnikowego, które docierają aż do Alaski jako tzw. fale upałów (hot waves) (segregator aktów prawnych).

W okresie letnim Wyż Hawajski sięga do zach. wybrzeża Ameryki Północnej, zaś Wyż Azorski obejmuje swym zasięgiem pd.-wsch. część kontynentu. Występujące latem wysokie temp. powietrza powodują nagrzanie rozległych obszarów Wyżyn Wewnętrznych, co przyczynia się do ukształtowania płytkiego ośrodka niskiego ciśnienia. Drugi tego typu ośrodek powstaje nad Archipelagiem Arktycznym. W okresie letnim słabnie oddziaływanie Niżów Islandzkiego i Aleuckiego, a Wyż Grenlandzki utrzymuje się tylko nad centralną częścią wyspy. W ciepłej połowie roku nad znaczną część kontynentu dociera powietrze zwrotnikowe z pd., gdyż powietrze polarne napływa tylko do ok. 50-60°N, a arktyczne wycofuje się daleko na pn. Pd. część kontynentu znajduje się w ciągu całego roku w strefie pasatowej związanej ze stałą obecnością Wyżów Azorskiego i Hawajskiego (promocja 3 w 1).