Rozdeskowanie konstrukcji nośnej

Rozdeskowanie konstrukcji nośnej, tj. spodu belek i płyt, zależne jest od obciążenia, na jakie dana konstrukcja żelbetowa była liczona, gdyż naprężenia występujące w konstrukcji są proporcjonalne do obciążeń (program uprawnienia budowlane na komputer). Dokładny termin rozdeskowania można obliczyć wychodząc z założenia, iż naprężenia powstałe w betonie po rozdeskowaniu nie mogą przekroczyć dopuszczalnych naprężeń obliczonych dla osiągniętego w tym czasie R_w. Przy obliczeniu powstałych naprężeń należy uwzględnić ciężar własny konstrukcji i obciążenia zewnętrzne, jakim wówczas poddana jest konstrukcja. Dlatego też konstrukcje, które po rozdeskowaniu nie przenoszą od razu pełnego założonego w obliczeniach obciążenia, mogą być wcześniej rozdeskowane (np. stropy w budynkach przemysłowych, magazynach itp. w przeciwieństwie do dachów, które od razu przenoszą prawie całkowite obciążenia) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ogólny koszt materiałów deskowania składa się z kosztu materiałów niezbędnych dla jego wykonania oraz kosztu przygotowania, ustawiania i rozebrania deskowania. Przy wielokrotnym stosowaniu deskowań należy ponadto uwzględniać koszt napraw elementów deskowań składający się z kosztu materiałów zużytych do naprawy jak i robocizny. Decydujący jednak wpływ na ogólny koszt deskowania ma koszt materiałów, wynosi on bowiem w przypadku np. deskowań jednorazowych - do 85% całkowitego ich kosztu (uprawnienia budowlane).

Rola i znaczenie konstrukcji żelbetowych w budownictwie ulegają nieustannemu wzrostowi, przy równocześnie zachodzących dużych zmianach w stosowaniu różnych metod konstrukcyjnych. W ostatnich latach np. obserwuje się szczególnie szybki wzrost konstrukcji prefabrykowanych i sprężonych, które z kolei powodują znaczny rozwój nowych, uprzemysłowionych metod technologii robót zbrojarskich (program egzamin ustny).

Roboty zbrojarskie

Roboty zbrojarskie, jeszcze do niedawna będące domeną rękodzieła, wykonywane są przy coraz szerszym stosowaniu:

• mechanizacji (podwyższanie granicy plastyczności metodami obróbki na zimno, prostowanie, cięcie i gięcie na maszynach częściowo zautomatyzowanych, wstępne sprężanie itd.),
• elektrycznego spawania (zgrzewania) siatek i szkieletów zbrojeniowych metodą punktową lub wielopunktową na maszynach automatach,
• scalonych zespołów konstrukcyjnych złożonych ze szkieletów zbrojeniowych i deskowań, montowanych za pomocą odpowiednich maszyn dźwigowych na miejscach wbudowania (opinie o programie).

Te nowoczesne formy technologii robót zbrojarskich znajdują się w naszym budownictwie w początkowym rozwoju, przy czym ich dalszy rozwój w oparciu o uprzemysłowione formy budownictwa wydaje się być całkowicie zapewniony.

Również i produkcja stali zbrojeniowej ulega i ulegać będzie w coraz większym stopniu zmianom jakościowym, dostosowanym do istotnych zmian jakościowych zachodzących w rozwoju konstrukcji żelbetowych (segregator aktów prawnych). Wyrazem tego będzie wprowadzanie, już zresztą postępujące, nowych wysokowartościowych gatunków stali dla konstrukcji sprężonych, stosowanie bardziej efektywnych metod podwyższania granicy plastyczności poprzez obróbkę stali na zimno, wprowadzanie stali walcowanej na gorąco ze zmiennym profilem itd.

Wszystko to powoduje i w dalszym ciągu powodować będzie zmianę struktury i wyposażenia warsztatów zbrojarskich, przekształcając je na wielkich placach budowy, a w szczególności na poligonach i w wytwórniach prefabrykatów, w specjalizowane wytwórnie zbrojeń stosujące mechanizację kompleksową oraz metodę pracy równomiernej, a więc metody organizacyjne typu stosowanego w przemyśle wielkoseryjnym (promocja 3 w 1).

Postęp techniczny w technologii robót zbrojarskich wpływa również na zmniejszenie zużycia stali do zbrojeń (o 10, a nawet 15%) oraz pracochłonności przy ich przygotowaniu (3 i 37₂-krotnie), tak iż w ogólnym rezultacie całkowity koszt zbrojenia może być zmniejszony o około 25% i więcej w stosunku do kosztów zbrojenia metodą ręczną. Stosownie do treści normy PN-63/H-84021 stal do zbrojenia betonu dzieli się na klasy wg RWPG: A-O, A-I, (A-II), A-1II i A-IV, przy czym ich własności mechaniczne i technologiczne podano w tabl. 5-2.