Rozmieszczenie otworów drzwiowych

Rozwiązania mieszkań kategorii M4 zależą w znacznym stopniu od układu budynku, w którym występują. Oczywiście najbardziej prawidłowe układy występują w budynkach o wąskim trakcie lub w mieszkaniach narożnych. Możliwe było uzyskanie 3 pokoi i kuchni oświetlonej bezpośrednio i w większości przypadków układów rozkładowych. W układach narożnych, tam gdzie ze względów oszczędnościowych zrezygnowano z 3 pokoi, zapewniono przez właściwe rozmieszczenie otworów drzwiowych i okiennych możliwość podziału wnętrz przez lokatora meblościanką (program uprawnienia budowlane na komputer).

‘W pozostałych układach budynków wystąpiły 2 zasadnicze typy rozwiązań:

1. 2PK z kuchnią jadalną, oświetloną bezpośrednio,
2. 3PK z kuchnią oświetloną pośrednio przez pokój dzienny.

Nie dopuszczono w zasadzie rozwiązań 2PK z ciemną kuchnią (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W żadnym z projektów nie dopuszczono układów amfiladowych. Na podobnych zasadach rozwiązano mieszkanie M5 - zawsze jako 3- lub 4-pokojowe i zawsze jako przewietrzane na przestrzał lub narożnikowo.

Dążenie do umożliwienia w przyszłości prefabrykacji elementów ściennych oraz doinwestowania mieszkań przez użytkownika w szafy i meble wbudowane doprowadziło do zunifikowania w poszczególnych technologiach rozwiązania kuchni i łazienek (uprawnienia budowlane). W pracach projektowych obowiązuje rozwiązanie kuchni i łazienek w skali 1:20 ze szczegółowym rozmieszczeniem wszystkich elementów wyposażenia instalacyjnego i meblowego, z uwzględnieniem etapowości tego ostatniego.

Technologia tradycyjna

W wyniku przeprowadzonych analiz i prac studialnych opracowano „Tezy podstawowe i program działania” oraz na ich podstawie „Założenia UW-2”. Zawierają one następujące ustalenia (program egzamin ustny).

1. W latach 1966-1970 w Warszawie ok. 70% masowego budownictwa mieszkaniowego 5- i 11-kondygnacyjnego na terenach uzbrojonych w wodociąg i kanalizację, gaz, sieć ciepłowniczą (centralne ogrzewanie i ciepła woda), elektryczną i telefoniczną będzie realizowane w 4 podstawowych technologiach:
2.  „Ż” - wielkoblokowa („cegła żerańska”),
3.  „J” - wielkopłytowa (PBU),
4. „H” - szkieletowa (z ram „H”),
5. „M” - monolityczna (system „Stolica”) (opinie o programie).

Do czasu amortyzacji poligonowych zakładów prefabrykacji na Służewcu nadal będą stosowane technologie WPP i WUF. Również będą kontynuowane doświadczenia z budownictwem wybranym typu ślizgowego.

Technologia tzw. tradycyjna stosowana będzie głównie w budownictwie plombowym, na placach budów nie pozwalających na stosowanie metod uprzemysłowionych. Zakłada się, że w budownictwie tym będą szeroko stosowane elementy typowe, zunifikowane (UW-1 i częściowo UW-2). Analiza istniejącej i spodziewanej sytuacji materiałowej nakazuje stosowanie jako podstawowego materiału konstrukcyjnego betonu lub betonu zbrojonego, jako kruszywo stosowany będzie żwir, jako zaś materiał termoizolacyjny gazobeton. Przewiduje się, po uzyskaniu odpowiednich doświadczeń, stosowanie keramzytu jako kruszywa dla elementów konstrukcyjnych i izolacyjnych (segregator aktów prawnych). Fluktuacje na rynku materiałów wykończeniowych, zwłaszcza podłogowych, wymagają zabezpieczenia w projektowaniu możliwości zmian podczas realizacji budynków.

W założeniach projektowych i w trakcie projektowania ustalono:

• materiały i elementy, które są bezwzględnie konieczne dla utrzymania istoty technologii i projektu,
• materiały i rozwiązania, które mogą podlegać zmianom w ramach adaptacji projektu.

Podstawowym warunkiem wprowadzenia tego rodzaju zmian jest zachowanie co najmniej tych samych wartości użytkowych i technicznych oraz niezwiększenie kosztu w stosunku do rozwiązania podstawowego. W technologiach wielkoblokowej („Ż”), wielkopłytowej (,,J”), monolitycznej („M”) przyjmuje się jako podstawowe układy konstrukcyjne o ścianach nośnych poprzecznych, a w technologii ,,H” - ramy prefabrykowane, również o układzie poprzecznym (promocja 3 w 1).

Należy dążyć do maksymalnej prefabrykacji elementów konstrukcyjnych, budowlanych, instalacyjnych, sanitarnych i elektrycznych oraz wyposażeniowych (stolarka, ślusarka itp.). W dalszym etapie przewiduje się rozwinięcie prefabrykacji elementów ścian działowych, osłonowych itp.